Voor alles een modelcontract. Nederlander wordt administratiekantoor

De economie bestaat uit transacties waarmee geld wordt verdiend. En waar geld rolt, hef je belastingen.

Geld rolt steeds vaker op plekken waar het lastig controleren is. Iemand die iets te veel eten kookt en dat in de buurt verkoopt, is misschien wel een restaurant? Pik je regelmatig je collega op bij een carpoolplaats, ben je wellicht een taxibedrijf? En verhuur je af en toe kamertje van je woning, ben je een potentiele huisjesmelker.

In ieder geval ben je bezig met economische transacties en in de nieuwe economie vallen de muurtjes tussen loondienst en ondernemerschap om waar je bij staat. Dat is ook de bedoeling, want we krijgen steeds meer slashers op de arbeidsmarkt.  Mensen die met meerdere activiteiten inkomen verdienen.

Voor de belastingdienst is dit echter een ramp. De kans dat er geld verdwijnt, zonder afdracht aan de fiscus is té groot. Daarom grijpt de dienst terug op een beproefd recept van regels, regels, nog eens regels én uitzonderingen.

Het werkt. Zelfstandigen en slashers komen steeds moeilijker aan werk, omdat opdrachtgevers de gevolgen van de transacties niet kunnen overzien.

Gelukkig zijn er uitzonderingen. Afgelopen week zijn mijn modelovereenkomsten – volgend op de wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties (DBA) – goedgekeurd. Bij twee supermarkteigenaren mag ik voortaan lege flessen inleveren.

In totaal gaat het om vijf overeenkomsten: groen, bruin en wit glas, alcoholisch en non-alcoholisch. Bij één supermarkt mag ik de licht alcoholische lege flessen ook per eenheid van 24 stuks aanbieden (krat). Voor de andere winkel is dit nog niet geregeld, omdat deze eigenaar een franchisenemer is en zijn hoofdkantoor slechts modelovereenkomsten accepteert voor groene, gele en blauwe kratten, maar nog niet voor rode (mijn merk).

Het is ook nog niet duidelijk of mijn andere gezinsleden van deze contracten gebruik mogen maken. Ik hoop het wel, want anders ben ik iedere week de Sjaak.

Ik denk dat het allemaal stuiptrekkingen zijn van de nieuwe economie. Feitelijk is ieder Nederlander, gedwongen door de hoeveelheid mijnsites – mijnoverheid, mijnzorgverzekeraar, mijnbelastingdienst enzovoorts – een administratiekantoor geworden. Je bent ondernemer, je doet economische transacties, tenzij er bij uitzondering sprake is van een langdurige loondienst-situatie. Maar die laatste constructie wordt snel afgebouwd.

Mijn gekozen waardering € -

Ruud Poels schrijft over veranderingen die hij ziet in de nieuwe economie. Hoe vinden mensen en organisaties daar hun weg in? En worden we er gelukkig van?