Wendy: ‘SM is een ‘spel’ dat volwassenen met elkaar spelen. Het heeft te maken met kwetsbaarheid, je helemaal overgeven aan die ander. Het is niet te faken, ik merk meteen of iemand het speelt of dat het écht is. Het gaat om macht en onderdanigheid. Veel mannen willen bijvoorbeeld vernederd worden. Pijn kan daar een onderdeel van zijn, maar het hoort er niet standaard bij. Seks is natuurlijk wel een belangrijk onderdeel. Uiteindelijk draait het om de opwinding die je voelt als je je helemaal overgeeft aan je diepste gevoelens en verlangens.
Dominante gevoelens zaten er bij mij al vroeg in. Ik herinner me dat ik als tiener al fantaseerde over mannen die het met elkaar deden terwijl ik toekeek en zei wat er moest gebeuren. Toch heeft het heel lang geduurd voor ik die gevoelens en fantasieën in praktijk ging brengen. Ik had ze diep weggestopt, ik kon het niet plaatsen. Ik schaamde me er ook voor. SM is nu eenmaal niet de meest alledaagse vorm van seksualiteit. Waar het vandaan komt weet ik niet. Het zit gewoon in me. Ik ben opgegroeid met een heel afstandelijke vader, misschien speelt dat een rol? Mijn dominante gevoelens hebben in ieder geval niets te maken met mannenhaat. Ik houd juist van mannen. Ik vind ze lief en vertederend. SM heeft voor mij vooral te maken met je open stellen voor elkaar. Je moet elkaar vertrouwen en aanvoelen, grenzen opzoeken en aftasten. SM is heel persoonlijk en intiem.
Tot mijn veertigste voelde ik me onzeker. Ik vond mezelf lelijk en zat seksueel niet goed in mijn vel. Genieten van seks, deed ik amper. Mijn toenmalige man – en vader van mijn kinderen – was lief voor me en ik hield van hem maar er miste iets. Nu zie ik dat ik niet mezelf was. Ik stelde me veel te volgzaam op, eerder als slachtoffer dan als leider. Omdat ik onzeker was, wilde ik niet gezien worden. Ik kleedde me onopvallend en onaantrekkelijk. Dat is nu allemaal anders! Ik ben totaal getransformeerd. Tegenwoordig loop ik met korte rokjes en lage decolletés. Ik val op en geniet van de aandacht die ik krijg. Niet dat SM een egotrip voor me is, maar het geeft wel degelijk zelfvertrouwen. In tegenstelling tot vroeger, voel ik me nu mooi en gewild.
Die ommekeer kwam niet vanzelf. Daar ging een enorm transformatieproces aan vooraf, dat voor mijn omgeving niet altijd makkelijk is geweest. Mijn huwelijk hield geen stand. Mijn ex kon niet omgaan met de nieuwe versie van mij. Gelukkig zijn we als vrienden uit elkaar gegaan. De vrouw die hij kende bestaat niet meer. Ik zie er anders uit, voel me anders en sta anders in het leven. Ook voor de kinderen was het even wennen. Van een volgzame ‘huismus’ ben ik veranderd in een assertieve, opvallende vrouw. Zij weten overigens niet dat ik Meesteres ben. Dat gaat te ver. Ze weten wel dat ik naar spannende feesten ga, maar wat ik precies uitspook dat vertel ik ze niet. Ik ben heel discreet en ontvang nooit slaafjes als de kinderen thuis zijn. Mijn speeltjes, attributen en outfits bewaar ik achter slot en grendel. Laatst zij mijn oudste dat ik ‘best wel een lekker wijf’ ben voor een moeder, dat vond ik een heel mooi compliment!
Voor mezelf was de overgang naar SM ook best heftig. Het is alsof ik opnieuw geboren ben, alsof er een deel van mij is opengegaan, dat jarenlang op de achtergrond lag te sluimeren. Ik ben van een rups veranderd in een vlinder… Ik voel me beter en vrijer dan ooit. Dit is wie ik écht ben. Ik heb ook veel nieuwe vrienden en kennissen gemaakt de laatste jaren. Niet alleen in het wereldje, ook daarbuiten. Het merendeel van mijn vriendinnen is gewoon ‘vanille’, zoals dat heet. Vanille als in ‘gewoon’, zonder smaakje. Ze zijn wel allemaal open minded, vrouwen die niet snel oordelen over een ander. Ze vinden mijn ‘pistache’ verhalen super interessant en laatst is een vriendin mee geweest naar een kinky-party om te zien hoe dat is. Ze vond het spannend en opwindend en dat is het ook. SM is erotisch bungee jumpen…
Het begon toen Fifty Shades of Grey kreeg voor mijn verjaardag. Van mijn moeder nota bene! Ik vond het heel opwindend, maar identificeerde meteen met zijn dominante rol en niet met haar. Ik zocht op internet naar info over SM en kwam op een site met kinky feestjes. Dood eng vond ik het, maar ik moest ernaar toe. Samen met mijn man. Hij wilde niet, maar ging mee voor mij. Die avond was het begin van het einde van ons huwelijk. Hij vond het verschrikkelijk. Ik vond het helemaal geweldig. Een paar weken later ging ik weer naar zo’n feest maar dit keer alleen. Ik geloof in het lot, en dat dingen meant to be zijn. Op dat feest ontmoette ik een man die letterlijk vroeg of ik zijn Meesteres voor de avond wilde zijn. Het overviel me in eerste instantie, maar hij vroeg het heel beleefd en vriendelijk. Ik vond hem vertederend en hoorde mezelf ‘ja’ zeggen. Mijn eerste opdracht was heel onschuldig, een drankje halen! Daarna deed ik maar wat, maar door goed te luisteren en in te spelen op wat hij zei en vroeg, ging het eigenlijk vanzelf.
Die avond zette ik mijn eerste stappen als Meesteres. Op dat feest was een kamer waar we konden kijken naar een spel tussen een professionele Meesteres en een slaaf. Professioneel als in betaald: mannen betalen 150,- tot 200,- euro per uur voor een Meesteres. Daar zag ik voor het eerst een Meesteres in vol ornaat en ik was behoorlijk geïmponeerd. De sessie duurde best lang en zo ongeveer alles passeerde de revue: kruipen, elektro, bondage …Ik keek mijn ogen uit. Ik mocht ook meedoen met mijn kersverse slaaf maar dat durfde ik toen nog niet. Wel vond ik het super interessant en opwindend en leerzaam. In de loop der jaren heb ik mijn eigen stijl als Meesteres ontwikkeld. Elke Meesteres is weer anders. Mijn benadering is warm en persoonlijk, dat past bij mij.
Ik heb een aantal vaste mannen die bij me komen, mijn slaafjes. Eentje komt wekelijks, de anderen maandelijks of zelfs jaarlijks. Hoelang ze blijven verschilt per man en per keer. Het kan een middag zijn, maar ook een hele dag en nacht. Sommige kunnen in hun eigen relatie niet terecht met hun SM gevoelens. Van eentje weet ik dat zijn vriendin op de hoogte is, van de anderen weet ik dat niet. Het maakt mij ook niet uit. Ik probeer een zo goed mogelijke Meesteres te zijn en hun én mijn fantasieën te vervullen. Ik vind ook dat je als mens geen eigendom bent van een ander. Als jij niets kan met de gevoelens van je partner, betekent dat dan dat hij (of zij) die gevoelens nooit mag beleven? Als je vriend wel van voetbal houdt maar jij niet, verbied je hem toch ook niet naar een wedstrijd te gaan? Nu vergelijk ik appels met peren, maar toch hoor ik vaak van mannen dat hun vrouw niets kan of wil met SM. En dan kom ik in the picture…
Een Meesteres heeft in de regel geen seks met haar slaafjes, dat is not done. Iedereen bepaalt natuurlijk zijn of haar eigen grenzen, maar ik heb bijna nooit seks met mijn slaafjes. Ik vind wel geestelijke bevrediging in het spel. Maar voor een lichamelijk hoogtepunt zorg ik zelf. Soms achteraf, soms met een man erbij die dan geblinddoekt en vastgebonden in de kamer zit of ligt. Dat is ook een vorm van pesten: hij mag het horen, maar niet zien of voelen. Dat kan heel opwindend zijn.
Je kunt mannen op allerlei manieren pesten. Door iemand vast te binden en met ijsklontjes of kaarsvet. De spanning en prikkeling die je daarmee kan opvoeren geven een extra dimensie aan de opwinding. Soms gaan we ook winkelen en moet hij in het openbaar mijn voet kussen. Hij wordt opgewonden van zijn onderdanigheid. Hij is weer even een klein jongetje dat zich moet overleveren aan de wil van de lerares. Ik word opgewonden van de macht, de controle die ik heb over zijn doen en laten. Het zijn intense gevoelens waarvan ik denk dat ieder mens ze in meer of mindere mate kent.
Naast de emotionele kant van SM zijn er ook allerlei ongeschreven ‘regels’. Zo schrijf je Meesteres altijd met een hoofdletter en slaaf met een kleine. Dat geeft meteen duidelijk de verhouding weer. Een slavin slaat bijvoorbeeld ook nooit haar benen over elkaar. Zij is onderdanig en behoort open en toegankelijk te zijn. Ook spreek je over het algemeen een code met elkaar af voor als je wilt stoppen, als het niet prettig meer voelt. Het zijn allemaal regels van een gecompliceerd en diepgaand spel. De basis is wederzijds vertrouwen.
Mijn rol als dominante wordt door de buitenwereld makkelijker geaccepteerd dan de rol van onderdanige. Een sterke leidersrol heeft kennelijk meer aanzien. Onderdanigheid wordt minder goed begrepen. Waarom laat je je vernederen? Waarom lik je iemands schoenen? Het is moeilijk uit te leggen, maar beide partijen zijn even kwetsbaar. Allebei leg je je diepste gevoelens bloot en geef je je over aan de ander. Dat werkt heel bevrijdend en is voor mij net zo spannend als voor hem. Ik vraag me ook af wat hij verwacht en of ik het wel goed doe. Wat ik precies doe verschilt per man. Sommige mannen willen in hun blootje mijn huis schoonmaken. Dat vind ik prima, maar ik word er niet opgewonden van. Met anderen speel ik een erotisch spel. Ik kleed me graag extravagant met veel leer en kant. Dat geeft me een gevoel van macht. Maar dat is de buitenkant. De gevoelens die erbij komen kijken, zijn minstens zo belangrijk. Een goede Meesteres is lief, zorgzaam en beschermend. Maar ze is ook streng en kan plagen, pesten en uitdagen. Van pijn doen naar troosten, van gemeen zijn naar lief: het gaat om het uitvergroten van gevoelens. Iemand kwellen doe ik niet, dat geeft mij geen genot.
Sinds een paar jaar heb ik een vaste vriend. Ik heb hem leren kennen op een kinky feest en hij weet van mijn slaafjes. Met hem heb ik SM maar ook gewone vanille seks – als de kinderen thuis zijn bijvoorbeeld. Lekker, maar wel een beetje saai: een boterham met kaas ten opzichte van een uitgebreid drie gangen menu. Als je gewend bent aan een bepaalde intensiteit, is het moeilijk om met minder genoegen te nemen. Er zullen mensen zijn die mijn levensstijl pervers vinden. Maar wat is pervers? Mensen zijn vaak bang voor het onbekende: onbekend maakt immers onbemind. Ik spreek regelmatig mensen die onzeker zijn over hun seksuele fantasieën. Ze denken dat hun dromen bizar en extreem zijn, terwijl ik het al veel vaker gehoord heb.
Openheid is heel belangrijk. Ik vind menselijke gevoelens nooit raar. Dingen verzwijgen en schaamte leiden juist tot problemen. Zolang je niemand pijn doet met je verlangens, denk ik dat het uitleven van fantasieën heel natuurlijk en gezond is. Het voorkomt frustraties en ongeluk. Heel af en toe, ongeveer één keer per jaar heb ik zelf de behoefte om klein te zijn. Dan zoek ik een Meester op en ben ik de slavin. Die ene keer per jaar ervaar ik de andere kant. Ik vind het leuk, maar echt onderdanig zal ik nooit worden. Ik ben nu eenmaal Meesteres in hart en ziel.’
