De ‘Wutbürger’ winnen

Alternatieve Berlijners kunnen behoorlijk overdrijven als ze weer eens ten strijde trekken tegen het 'grootkapitaal'. Soms hebben ze een punt.

Veel van die hippies en punks in de Duitse hoofdstad verschillen in hun versteende conservatisme maar weinig van degenen tegen wie ze zo vaak en heftig ten strijde trekken. Dus zijn ze tegen de sloop van de East Side Gallery, het 1,3 kilometer lange stuk van de Muur, langs de oever van de Spree – op de plek waar de wijken Kreuzberg en Friedrichshain elkaar raken.

Eeuwige protestanten of niet, daar zit wat in. Niet alleen is het 't langste stuk Muur dat in Berlijn nog is te bezoeken, dit deel aan de voormalige Oost-Berlijnse kant – dat om voor de hand liggende redenen niet was besmeurd met graffiti – werd bovendien door meer dan honderd internationale beeldend kunstenaars rijkelijk en soms mooi gedecoreerd. Dat heeft beroemde schilderingen opgeleverd, waaronder de close-up 'Broederkus' van Leonid Brezjnev en Erich Honecker (verstrengeld in een innige kus) en de afbeelding van de Trabant die op 9 november 1989 door de Muur heen knalt.

Cultuurbarbaren

Projectontwikelaars willen de East Side Gallery, die notabene niet eens lang geleden nog voor twee miljoen euro werd opgeknapt,  deels afbreken en er een voetgangersbrug plus een nieuw – en duur, dat spreekt vanzelf – appartementencomplex bouwen. Zoiets moet mogelijk zijn in goed overleg met de kunstenaars, zou je denken. Zo zou het kapitalisme een mooi, historisch verantwoord statement kunnen maken: kijk we kwamen als overwinnaars, maar we zijn geen cultuurbarbaren en we integreren de East Side Gallery in ons nieuwbouwproject. 

Helaas kwamen de kapitalisten vrijdagochtend met weinig goede wil, maar integendeel met hijskranen en bulldozers. En precies dat moet je in Berlijn dus niet doen. Honderden woedende demonstranten verzamelden zich bij de Muur, waar zij zich luidkeels verzetten tegen de geplande afbraak. Met succes. Na de sloop van nog geen twee meter beschilderd beton werd het project alweer afgeblazen. De politie kon de veiligheid van de aanwezigen niet langer garanderen. Bovendien leidde al dat gedoe tot opstoppingen in de stad.

Een eerste overwinning dus voor de vrienden van de East Side, die konden rekenen op veel media-aandacht.

Kwade burgers

Hoe het nu verder moet weet niemand. Berlijnse politici spreken schande van de geplande afbraak, want die begrijpen inmiddels ook hoe de wind waait in deze tijden waarin 'Wutbürger' ('kwade burgers') in Duitsland steeds vaker de straat op gaan om zich tegen politiek en kapitaal te verzetten. Maar de projectontwikkelaar houdt vast aan zijn plannen.

Het zal er wel op uitdraaien dat die sjieke torenflat er gewoon komt, en dat de mooi beschilderde delen van de East Side Gallery elders worden geplaatst. Al driehonderdduizend  mensen tekenden inmiddels een petitie om de Muur te behouden En de protesten leverden mooie slogans op, zoals: 'Mr. Wowereit (de burgemeester van Berlijn – WD), don't tear down this wall!' en nog enkele woordspelingen in Berlijns dialect.

Advies aan toeristen die de East Side Gallery nog een laatste keer willen bezoeken: kom snel.

Meer lezen? Neem nu een abonnement!

Mijn gekozen waardering € -

Wierd Duk schrijft over Berlijn, de hipste stad van Europa, en bericht over Duitsland, het machtigste land in de Europese Unie, en over Rusland, het ingewikkeldste land tussen Europa en Azië. Hij was correspondent in Rusland en verslaggever voor de GPD en Elsevier. Laat op radio en tv regelmatig zijn licht schijnen over actuele internationale ontwikkelingen. Schreef de boeken ‘Poetin: straatvechter bedreigt wereldorde’ (Prometheus/Bert Bakker) en 'Merkel: koningin van Europa' (Prometheus/Bert Bakker). In 2016 verschijnt 'De Beul en de Heilige: een geschiedenis uit Auschwitz' (Prometheus/Bert Bakker).

Geef een reactie