De obstakels van een zelfgekozen einde

Wat gebeurt er wanneer ouderen de mogelijkheid wordt ontzegd om op een waardige manier een einde aan hun leven te maken? Een inkijkje in de laatste weken van een opa die niet meer leven wilde.

Een oude man met een geruit petje maakt een ommetje. Langs een kaalgevreten weiland waar twee paarden staan. Hij opent het hek en zet de verbaasde dieren in het weiland van de boer ernaast. Vol groen gras. Tevreden wandelt de oude man weer verder. Zomaar een kwajongenstreek van mijn opa op zijn 87e. De hele buurt, de hele streek, kende hem. De eigenwijze “Jèècobs”, zoals hij in het dialect werd genoemd. Met Jägermeister en tranen over de adertjes op z’n wangen, vertelde hij ons over boeven en spionnen. Wij bibberden en gierden het uit. Zijn kleine rakkers.

“Hallo? Met opa. Kun je me horen? Ja..met opa….Nou…het is niet meer als vroeger hoor… Ik zie bijna niks meer. Wees maar blij dat je nog jong en gezond bent. Heb je al een vriendje? Geen buitenlanders hoor. Die zijn onbetrouwbaar. Ja, ik heb het zelf gezien op het Journaal. Wat ze doen met die meisjes. Wat zeg je? Ja, dat weet ik ook wel. Maar pas toch maar op hoor. Voor je ’t weet ben je zwanger.”

……..kartonnen dozen omgebouwd tot parkeergarages voor de speelgoedautootjes………..

“Hallo? Ben je daar? Met opa. Ja, lekker gewandeld. Maar ik zie niks meer hoor. Het is ellende, echt waar. Ze kunnen pillen regelen. Maar het is strafbaar. Je vader vier maanden de bak in. Wat zeg je? Nee, dat lijkt me ook geen goed plan.” Ik heb zitten denken… misschien moet ik van het dak springen. Maar dat bejaardenhuis hier is veel te laag. Twee verdiepingen maar. Ja, beetje knullig hè?”

………met chocomelk en krentenbollen………..

“Hallo met opa….wacht even, ik heb een verkeerd knopje ingedrukt. Ik kan het niet zien hè. Je vader heeft braille op de toetsjes gemaakt. Maar ik snap er niks van. En je omaatje herkende me niet eens meer. Raar toch? Wat zeg je? Ja…dat weet ik ook wel. En ik houd ook heel veel van jou, dat weet je toch?

………zwemmen in ’t kanaal…….

“Hallo? Ja met opa. Ik heb vanmorgen vroeg langs het spoor gelopen. Maar ik kon het niet. Hè? Nee, dat is ook zo. Dat zou niet prettig voor jullie zijn. Misschien als ik een pistool had he? Maarja. Hoe is het daar? Heb je Ajax – PSV nog gekeken? Nee, je houdt niet van voetbal hè? Toch jammer.”

….…rollen van de Holterberg…….

“Hallo? Met opa. De enige manier is om te stoppen met eten zegt de dokter. Misschien moet dat dan maar he. Kom je nog een keer langs? Oma is weg. En ik kan niks zien.”

……met kopjes thee van oma…….

“Hallo? Ja, met opa. Dag meisje van me. Het gaat gebeuren hoor…”

…….om dan in slaap te vallen in de oude fauteuil.

Mijn gekozen waardering € -