Natuurlijk: Hugo Borst, Suzanne Vega, Herman Koch. Genoeg reden om tussen 11 en 13 mei af te reizen naar Utrecht. Maar er is veel meer te beleven bij het Internationaal Literatuurfestival Utrecht. En dat heeft niet eens altijd met boeken te maken. Ik laat u een een paar dingen zien waarop ik me zeker ook verheug in festivalpaleis TivoliVredenburg.
De locatie
Een ernstig verzuurde Amsterdammer sprak afgelopen zaterdag in een landelijk dagblad van eenzaamheid en galm in TivoliVredenburg. De anonieme boekenwurm was in zijn aankondiging van het ILFU weinig te spreken over de locatie. Raar, denk ik dan, want de bovenste zalen van Utrechts prachtige muziekgebouw zijn nou juist uitblinkers in intimiteit. De weg erheen, langs toeschouwers voor andere evenementen in het gebouw, voelt meer als een tocht door een mooi en levendig stadshart dan de treurigheid waar deze journalist van sprak. Cloud 9 biedt bovendien het mooiste uitzicht van de stad op de Dom na. Dus kom luisteren, maar vooral ook kijken.
Man met dik boek
Johan Harstad. Wie kent hem niet. Lanceerde zichzelf in een keer naar de hemel van de Scandinavische literatuur met ‘Buzz Aldrin, waar ben je gebleven’. Dat was 2006. En nu is er dan zijn nieuwste boek, en dat telt dus gewoon 1200 pagina’s. Max, Mischa & het Tet-offensief is zo’n boek dat in al zijn geweldigheid nog zeker te snel uitgelezen wordt. Bingelezen, noemen we dat, de Netflix van de literatuur. O, en Arjan Lubach interviewt hem. Een fan. Nu beginnen met inlezen, kun je zaterdag klaar zijn.
Vrouw met dik boek
Ook op zaterdag: Nino Haratischwili. Inmiddels zo bekend dat haar naam moeiteloos door de spellingscontrole komt. Het meesterwerk van de jonge (1983) Duits-Georgische schrijfster telt 100 pagina’s meer dan het boek van Harstad, maar ‘Het Achtste Leven’ lees je even snel uit. Wie zei dat in deze tijd lang niet kort genoeg kan zijn, leze dit boek. Kort kan niet lang genoeg zijn.
Intensiteit op de vierkante meter
Slechts 112 pagina’s telt de novelle Gif, maar dat weerhoudt de Argentijnse auteur Samantha Schweblin er niet van om de lezer op een geweldige reis mee te nemen. Dialogen die dialogen verbergen, beelden die meanderen en dan ook nog eens een beklemmend verhaal over hoe we door pure luiheid onszelf en de mensen om ons heen het leven uit jagen. Schweblin komt op vrijdag 12 mei over haar stormachtige carrière vertellen.
Vertaal eens een Chinees
We lezen dus eigenlijk nooit Chinese schrijvers. Terwijl wereldmacht China zo ontzettend veel te bieden heeft. Drie kenners gaan op donderdag met elkaar in debat over de vraag waarom Chinese literatuur niet wordt vertaald in het Nederlands. Zo hoop ik antwoord te krijgen op de vraag wat dat enorme land aan literatuur te bieden heeft. Want alleen via elkaars boeken leer je elkaar echt begrijpen. Dat lijkt vergezocht, maar is het niet. Een trip naar TivoliVredenburg in Utrecht scheelt je dus de kosten van een vliegticket en een paar ton CO2. Gaan dus.
Het ILFU speelt zich af in TivoliVredenburg van 11 t/m 13 mei. Er zijn nog kaarten.
