Zijn wraak is zoet. Sandor Sturbl verloor op tv de competitie voor de Zorro-rol in de gelijknamige musical, maar een jaar later versloeg hij 600 kandidaten bij het binnenslepen van de hoofdrol van het arenaspektakel Peter Pan – The Never Ending Story. ‘Normaal moet je wachten op een telefoontje na de laatste auditieronde, hier kreeg ik het direct te horen. Wow. Mijn eerste grote hoofdrol. En dan meteen in van die giga zalen, zoals de Londense Wembley en de Amsterdamse Ziggo Dome (tien keer het Utrechtse Beatrix-theater, waar ik speeld in We will rock you – gaaf!). Een enorm avontuur dat me over de hele wereld voert naar podia waar je normaal Madonna of Lady Gaga verwacht. De droom van elke artiest.’
Samen met 50 acteurs, zangers , acrobaten en stuntmannen moet Sandor het tijdloze sprookje doen herleven over de jongen die niet oud wilde worden. Over het kind dat naar Neverland vlucht met de lost boys, soms in Londen terugkeert en daar Wendy ontmoet. Tussendoor moet Peter Pan ook nog aan de slag met kapitein Haak. 140 kostuums, 300 decorstukken, een luchtturbine en een speelplateau van 30 meter in het hart van de Amsterdamse Ziggodome ondersteunen Sandor in het scheppen van een bokma 2 uur durende illusie. Cirque du Soleil meets Walt Disney.
Daar ging vier jaar voorbereidingstijd aan vooraf. De Belgische producer Geert Allaert (Vlaamse collega van Joop van den Ende) had al twee keer een musicalversie van Peter Pan uitgebracht, maar was niet tevreden over het resultaat. ‘Peter Pan is een sprookje over vliegen en tegelijk over de intimiteit van het voorlezen. Die combinatie lukt niet in een theater, veel te kleinschalig. Het moet spectaculair: kunst en vliegwerk. Zonder touwen. Maar met nieuwe muziek en 24 projectoren die cinemabeeld leveren op een enorm decor.’ Over de vraag waarom hij de Sandor heeft geboekt voor deze megafamilieproductie kan Allaert kort zijn: ‘’hij heeft het ideale profiel tussen man en jongen in. Bovendien heeft hij Peter Pan ogen: kwajongensachtig en toch lief. Plus zingt en acteert hij keigoed.’
Vliegbevret
De jonge acteur (27) die in de Utrechtse Starbucks aanschuift, heeft inderdaad iets leeftijdsloos. Grote bambi-ogen, tenger edoch pezig postuur en een duidelijk charisma dat nu even op een laag pitje siddert tot de grote stadionshow nadert op 14 februari. Voor die tijd nog zijn geliefde Venlose carnaval, waar hij normaliter het ene na het andere lokale feestlied performt. Dit jaar moet hij zijn stembanden sparen. Weet deze ervaringsdeskundige die in We Will Rock You, Robin Hood en vele andere musicals stond na een opleiding op het Tilburgse conservatorium.
In zes weken repeteren heeft de cast vorig jaar de Brusselse wereldpremière van The Neverending Story voorbereid. ‘Alles was helemaal nieuw, de hele show bestond nog niet. Dus kon je thuis weinig voorbereiden. Wij als cast moesten ter plekke leren die enorme arena en het immense podium te benutten. Je moet toch tienduizend man bereiken. Ik heb wel naar de Disney tekenfilm gekeken, gebruik die voor de motoriek. Voordeel van een wereldpremière is dat ik een stempel op die rol kan drukken. Omdat we geen dialogen hebben en slechts zingen, moet je maximaal je lichaamstaal inzetten. Je poses uitvergroten. Daar komen ook nog alle stunts bij. Ik mag niet op de luchtturbines vliegen, daarvoor heb je echt een brevet nodig. Maar de andere vliegtechnieken doe ik wel. Eigenlijk ben ik een zanger, maar ik vind het leuk om zelf mijn stunts te doen. Als kind was ik al een echte bomenklimmer. Peter Pan is een speelse jongen die continu over het podium rent. Daarbij is alles tot op de centimeter afgebakend, want er ontbranden voortdurend fakkels om je hoofd heen en er gebeurt nog veel meer.’
Bij het instuderen had Sandor twee dagen spierpijn. ‘Alles is nieuw. Daarna went je lijf. De show zit in mijn lichaam, elke song heeft zijn eigen spiergroep.’ Fysiek is de rol zwaar, ‘ik moet af en toe keihard sprinten’, maar hij hoeft niet à la Beyoncé over te gaan op playbacken. ‘Daar zijn technieken voor, maar dan speel je op safe. Ik wil altijd alles geven.’
Ziekte
Sandor Sturbl speelt de hoofdrol, zijn kop staart je op posters bij elke Amsterdamse bushalte aan. Toch voelt hij het niet als een extra druk. ‘Doordat we met een grote groep acteurs, dansers en acrobaten samen aan deze productie hebben gewerkt, voelt het minder als een hoofdrol. Natuurlijk is er de gezonde spanning, die heb je nodig om gefocust te zijn. Eerst in alle stilte in Venlo voorbereiden, dan knallen in Amsterdam.’ Hij merkt dat hij die rust nodig heeft, want het afgelopen jaar is Sandor niet in de koude kleren gaan zitten. ‘Een dag nadat ik uitgekozen was voor de rol van Peter Pan, hoorde ik dat mijn vader ernstig ziek was. Hij overleed vlak voor de repetities. Fijn om nu met mijn moeder te wonen. Vervolgens overleed ook nog eens mijn oma op de dag van de première. Na afloop van de voorstelling zag ik niet mijn moeder maar mijn zus aan de zijkant staan. Toen wist ik het. Inmiddels heb ik de draad weer opgepakt en verheug me op mijn confrontaties met kapitein Haak en mijn persoonlijke hoogtepunt: Peter Pans gevecht met zijn eigen schaduw.’
Peter Pan – The Neverending Story, Ziggo Dome, 14-17 februari
Bron: De Persdienst
