Of met andere woorden: op Curaçao is vrijwel alles afschuwelijk duur. Of het nou gaat over energie, een brood, een paar voetbalschoenen, een computer in welke vorm dan ook, of een flesje bier. Neem het laatste: voor 24 flesjes bier van een goed merk betaal ik op Curaçao al gauw 50 gulden in de supermarkt, in Nederland 10 euro. Zelfs al zou je dat bedrag in euro’s door twee delen – en dat mag eigenlijk alleen als je in Nederland geld verdient en het op Curaçao uitgeeft of andersom – dan nóg is een krat (of doos) bier op Curaçao schreeuwend duur. En zo is het met vrijwel alles. Ja, maar de benzine dan?, hoor ik u zeggen. Die kost in Nederland zo’n 1,50 per liter. Hetzelfde dus als op Curaçao als je euro en gulden even gelijkschakelt. Dat hoor je te doen als je een eerlijke vergelijking wilt maken.
In de Nederlandse supermarkten vind ik heel veel producten die een euro of minder kosten. Op Curaçao heb ik nog nooit een product in de schappen zien liggen van een gulden. Ja, zult u zeggen, maar wij moeten alles importeren! Klopt, niet alles, maar veel wel. En dat een product daardoor duurder wordt, is ook volkomen duidelijk. Maar ik neem de krat bier weer even (al geldt het ook voor pindakaas, shampoo, hondenvoer, chips of wat dan ook): 50 gulden tegen 10 euro. Met andere woorden VIJF keer zo duur. Geloof me: transport maakt een product niet vijf keer zo duur. Daarbij: het maakt verschil of je goederen per vliegtuig of per boot laat komen. En het maakt verschil of je goederen uit Europa, Amerika of Zuid-Amerika laat komen. Wil je ketchup uit Europa, dan is die duurder dan uit de VS of Colombia, puur vanwege transportkosten. Allemaal logisch. Maar dan nóg!
Ik heb zo vaak overwogen om meneer Cohen van winkelcentrum Sambil een mailtje te sturen met de suggestie om een supermarkt uit Colombia aan te trekken, maar ik heb het uiteindelijk nooit gedaan. Ik zag een mes voor me dat aan twee kanten snijdt: Cohen krijgt meer bezoekers in Sambil en de Curaçaoënaar krijgt een goedkopere supermarkt, waarbij ik Cohen wilde meegeven dat die supermarkt dan wel direct een flinke supermarktoorlog zou moeten beginnen. Gewoon flink aan die boom schudden!
Ik ben geen expert op dit gebied, dat geef ik ruiterlijk toe, maar mijn boerenverstand zegt me dat veel producten op Curaçao onnodig duur zijn. Kijk, ik zou het ook doen. Als ik een zaak in computers zou beginnen, dan kijk ik naar de prijzen van de concurrenten en zou daar misschien nét iets onder gaan zitten, ongeacht mijn inkoopprijs. Wie wil er namelijk een dief zijn van zijn eigen portemonnee? Aan de andere kant: als ik mijn producten zo prijs dat ik er net genoeg aan over houdt, dan prijs ik de anderen uit de markt en ben ik binnen de kortste keren marktleider. Dan komt heel Curaçao bij me kopen! Bovendien is iedereen dan blij met me, behalve de concurrenten.
En is het niet zo: 10.000 keer 1 gulden winst is net zoveel als 1000 keer 10 gulden of 100 keer 100. Ik weet het, het is wat kort door de bocht, maar denk er maar eens over na!
U ook, meneer Cohen! (Is het waar eigenlijk dat er een Carrefour supermercado in Sambil komt?)