Sjoukje (40): “Als vrouw van begin veertig vreesde ik dat ik was afgeschreven. Op de datingsites waar ik ronddwaalde wilden veel mannen vrouwen die tien jaar jonger waren dan ik. Tony niet, hij mailde me meteen. Zijn heldere, lichtblauwe ogen spraken me aan, maar verder was hij –kaal en klein- niet mijn type. Wel viel op dat hij meer diepgang had dan andere mannen. Over de twee foto’s die ik op mijn profiel had gezet – eentje met make-up op in opgedofte outfit en een andere casual foto zonder make-up maar wel een brede glimlach – zei hij: “Die laatste foto vond ik mooi, jouw lach zegt meer dan duizend woorden”.
Op dat moment was ik verkocht. Na twee maanden bellen spraken we af in een café naast het station. Toen ik hem zag dacht ik: wat een nerd. Hij was veel kleiner dan ik, had rare kleren aan, tatoeages en kwam nogal soft over. Maar toen we eenmaal met elkaar spraken voelde het meteen weer vertrouwd. Deze man achter die malle outfit vond ik écht leuk! We hadden veel gemeen: onze reislust, hobby’s, we hadden zelfs allebei dominante moeders. Tony was zo’n man die bereid was om zijn kwetsbare kant te tonen. Om oprecht te praten over gevoelens. Hij liet me voelen dat ik er toe deed in plaats van me het gevoel te geven dat ik zeurde, wat ik met andere mannen had ervaren. Na uren te hebben gesproken stonden we tot diep in de nacht op het perron te zoenen.
Ik was ondersteboven. Hoe kon zo’n klein ventje met vreemde klederdracht zo heftig, met zo veel tederheid zoenen? De chemie spatte van ons af. Ik dacht: wat is hij lief en gevoelsmatig. Sommige mannen duwen een lap vlees in je mond om vervolgens ruig en gevoelloos rondje ermee te draaien tot je spierpijn hebt, maar Tony was vol hartstocht, alsof ik zijn ziel kon voelen. Hij zag er misschien als een sukkel uit maar van binnen was hij echt een man; nam met grootse precisie de leiding, alsof hij exact wist waar hij mee bezig was. Het fascineerde me..
Kriebels
Dus ontmoetten we elkaar weer op koninginnedag. Die hele middag hebben we op een veldje gelegen; we wilden elkaar alleen maar aanraken in plaats van afgeleid te worden door hordes mensen. Kussen, knuffelen. Nu sms’en en appen we elkaar plat. Ik ben echt verliefd, heb kriebels in mijn buik. We bellen úren met elkaar. Ik vind het nog steeds gek dat ik me zo voel, omdat hij qua uiterlijk totaal niet het type is waar ik op val. Misschien is dat mijn les: om niet voor de buitenkant te gaan, want kijk hoe gelukkig ik ben. Na een maand daten hadden we voor het eerst seks. Het was relaxed, lief en met veel strelen. Eerst deden we het langzaam en toen steeds sneller: hij lag lekker bovenop, nam het voortouw en wist precies hoe hij me moest verwennen.
Hij gaf me de meest heftige orgasmen, en dat ondanks dat hij nog maar vier vrouwen had gehad! Ik voel dat deze liefde nooit over gaat. En dat we niet snel uitgekeken op elkaar zullen zijn. We zijn allebei types die geven waardoor de seks wederkerig is en de juiste balans ontstaat. Elke keer wanneer we elkaar zien doen we het meteen. We rukken in extase de kleren van elkaars lijf, hij springt bovenop me, hup dat bed in, en dan pas doen we andere dingen. We hebben altijd zin in elkaar en daardoor merk ik dat dit anders is. En door zijn instelling: Tony is in tegenstelling tot stoere, zogenaamde zelfverzekerde mannen wél in staat om een echte gelijkwaardige relatie aan te gaan en heeft geen last heeft van het alom heersend fenomeen bindingsangst. De enige kink in de kabel is mijn moeder omdat ze verwacht dat ik thuis kom met een rijke bankdirecteur. Het kan me niet schelen, want ik houd van Tony. We zijn aan elkaar gewaagd.”
Eerder verschenen als rubriek in Flair
