Het betreft een dubbel beschreven en gevouwen velletje blauwkleurig postpapier van pakweg 10 × 15 cm. Uit 1918! Daarnaast is er een wat gelig verkleurde foto van een jongedame formaat 10 × 10 cm. Geen enveloppe. En nog een buin beschreven velletje. Ik weet echt niet meer hoe ik eraan gekomen ben. Vermoedelijk een keer via een rommelmarkt. Het is in het Frans geschreven. De locatie wordt niet aangegeven. Dat is jammer en wellicht iets voor nader onderzoek. Is het wellicht een verpleegkundige (zij spreekt over verlof)? Gezien het tijdstip zou het kunnen gaan om de Tweede Slag om de Marne. Een vertaling (poging) van mijn hand
Dinsdag 16 juli 1918
Na mijn laatste kaart, mijn allerbeste Peetante, moet je wel afgevraagd hebben wat er van mij is geworden. Verzeker je ervan dat ik nog leef! Je moet het via de kranten hebben gezien dat hier sinds enkele dagen de poppen aan het dansen zijn. In onze sector hebben de boches (moffen) geen stap kunnen vorderen en ze hebben zware verliezen en teleurstellingen te slikken gekregen onder de krachtige stortvloed van granaatscherven en gas, die zeker genoeg ons heeft ontzien.
Adieu
Welk een hel en welke werk! Adieu het harmonium. Adieu de heerlijke kleine. Het is nu de sombere loopgraaf of het gordijn van een tent. Onze Engelsman heeft het geluk op dit moment verlof te hebben. U vraagt me zijn speelwijze? Wel, wanneer hij aan het harmonium zit is hij niet meer dezelfde man en lijkt het of zijn geest naar de hemel vliegt met de blik van zijn blauwe ogen. Heb ik je verteld dat hij protestants dominee is. Zijn muziek is zeer zeer zacht, zeer langzaam. Zij schijnt te komen van ik weet niet welke mysterieuze verten.
Verlof
Ik betreur zijn vertrek zeer, want zijn conversatie was interessant en zeer opgewekt. Minder dan ooit ben ik bezig met de datum van mijn verlof. Misschien is dat pas in december. Tenslotte is de moraal goed. Mijn gezondheid is op dit moment ogenblik bevredigend en ondanks de vermoeienissen houd ik mij goed. Tenslotte zend ik u mijn toegenegen, vriendelijkheden, uw petekind Vita
….en dan is er dus nog een bruinachtig tussenblad waarvan ik nog niet weet waar het bij hoort handgeschreven. Een correspondentie van een tante (Jeanne) met de jongedame? Of niet!
Oorlog
…. veel van jullie zijn verjaagd bij voor de tweede keer. Het is navrant!! Louis Delcarte ondergaat een behandeling die hem beter moet maken, sinds enkele dagen is zij zeker beter. Ik zie haar tamelijk vaak want ze heeft een permanente toegangskaart voor gratis toegang voor 2 personen voor de cinema Olympia en ik ga er met haar heen. Eergisteren heb ik een brief ontvangen van mevrouw De Pomerail die mij aankondigt dat Jean Pleye ernstig gewond is geraakt en in een ziekenwagen naar Bretagne is overgebracht. Zij zegt me ook dat uw moeder haar heeft geschreven dat. En dat zij heel gelukkig zal zijn u te ontvangen u al het ontvangen op het moment dat uw voorkeur geeft; je weet dat je haar lieveling bent. Tot ziens mijn kleine Juliette. Ik laat je kussen van harte,
Tante Jeanne
Slachtoffer
Zeg tegen uw neef dat Anna de Bonaventura waarschijnlijk haar jongste neef Guy zal verliezen, hij is gedood in het tweede offensief maar men heeft nog niet de zekerheid gehad. Zij zal dezer dagen een kattebelletje voor de dood van de arme Claude. Zij had ons geschreven bij alle twee…..
