Lotte Grotholt uit Diepenheim, altviolist, master-student Hochschule für Musik Detmold, artistiek leider kamermuziekfestival Indoors, oprichter ensemble De Barokbende, organisator Outdoors 2020 (kamermuziek in Twentse tuinen).
“Groot denken, dat heb ik eerder van mijn Diepenheimse klankbord geleerd dan in Amsterdam. Gewoon doen en het dan niet erg vinden als het anders of kleiner uitpakt. Zoals nu met Outdoors, een zomerse concertserie op anderhalve meter in Twentse tuinen. Komende zondag zijn we al uitverkocht. Dat zijn in dit geval dertig kaarten, maar die mensen zien wel jonge musici weer live aan het werk.
Voor mijzelf luidt deze zomer een nieuwe fase in. In het najaar hoop ik te beginnen aan mijn master-opleiding moderne altviool in Detmold in Duitsland, waar ik de afgelopen maanden ook al heb gestudeerd. Daarnaast doe ik een vervolgstudie aan het conservatorium in Amsterdam voor barok viool. Vandaar dat ik nu verhuis naar Hengelo, dan zit ik er handig tussenin.
Drie maanden geleden leek de wereld nog in te storten. Ik had vakantie van de opleiding in Detmold en was terug bij mijn ouders. We hadden net met het Sweelinck Barokorkest een week gerepeteerd voor drie concerten, waaronder in TivoliVredenburg in Utrecht, toen de lockdown kwam. Ik was vooral heel boos. Via Whats App en Facebook heb ik cultuurminister Van Engelshoven en politieke partijen aangesproken, omdat ik de restricties rond vergunningplichtige evenementen niet vond kloppen. Nee, de minister heeft niet gereageerd. Terugkijkend heb ik meer begrip voor de maatregelen maar toen overheerste de woede.
Anderhalve meter is op z’n retour
Daarna werd ik ziek. Zeg maar gerust: overspannen. Iedereen had het idee dat alles ophield. Zelf had ik ook een gevoel van ‘Waar doe ik het allemaal voor?’ Gelukkig kreeg het positieve denken toch weer de overhand. Ik ga dom door, op z’n Twents gezegd. Ik laat me de kans om voor mensen te spelen niet afpakken. Nu ben ik optimistisch over hoe het er over pakweg een half jaar uit zal zien. Tegen de tijd dat we aan de tweede editie van festival Indoors in Diepenheim toe zijn, in februari, gelden er misschien nog wel beperkingen maar van die anderhalve meter zijn we dan af.
Nee, dat is geen wensdenken. Ik verdiep me in uiteenlopende onderzoeken, en denk echt dat het die kant op gaat. Begrijp me goed: ik ben geen complotdenker, dat virus is er en de dreiging is serieus, maar er moeten andere manieren zijn om hier mee om te gaan. Mensen zijn contactdieren. Zoals ze ook behoefte hebben aan live-muziek. Of het nou in het Concertgebouw is of in herberg De Pol: die live-streams kunnen de ervaring van zelf een concert meemaken nooit vervangen.
Ondertussen snak ik zelf naar een normale les. In september mag ik weer, mijn docent uit Detmold begint dan met coronaproof lessen in Wenen. Ik heb online examen moeten doen voor mijn bachelor aan het conservatorium in Amsterdam, audities en lessen waren ook online. Alles wat je doet moet je opnemen. Ik had die laptop wel in een hoek willen smijten. Maar je leert er ook weer van. In plaats van wachten op feedback ga je zelf meteen beter luisteren en word je kritischer.
Ons verhaal moet anders
Eén ding is zeker: er zit geen stop op cultuur. Ik denk wel dat ook in de cultuur dingen anders kunnen. Ik ben zelf een concept-denker. De muziek moeten we intact laten, maar het verhaal er omheen moeten we veranderen. Ik weet wel, zijn naam noemen is vloeken in de kerk, maar als je ziet wat André Rieu teweeg brengt bij al die pleinen vol mensen, dan moet je erkennen dat hij toch wel iets goed doet. Daarvoor hoef je geen fan te zijn van wat hij brengt.
In de klassieke muziek vergeten we soms een beetje dat we er ook zijn om mensen blij te maken, en niet alleen om de hoogste graad van technische en muzikale perfectie te bereiken. Dat wil ik meer naar voren halen. Ik ben veel met mijn neef in discussie, hij heeft een horeca-achtergrond maar studeert nu International Business Administration aan de Universiteit Twente. We broeden op een concept dat horeca en muziek combineert.
Toekomst van cultuur is subsidieloos
Met De Barokbende, een nieuw ensemble van elf musici, beginnen we eind augustus in Werkplaats Diepenheim aan het eerste project: Faust, geïnspireerd op de tragedie van Goethe en met muziek van onder meer Mozart, Haydn, Biber en Bach. We komen niet aan die muziek, maar plaatsen wel het verhaal in het nu. Dat is niet zo moeilijk want het is heel actueel, zeker nu iedereen zich beraadt op wat hij belangrijke waarden vindt.
De cultuur zou volgens mij geleidelijk aan subsidieloos moeten worden. Daar ligt de toekomst. Meer waardering voor kunst, dat ga je juist niet bereiken met meer subsidie. De samenleving vindt subsidie voor cultuur geen goed idee. Dat kunnen we maar beter onder ogen zien.
Ik ben wel een beetje een a-typische musicus. Tot mijn veertiende dacht ik nog dat ik robotica zou gaan studeren. Maar ik ben door deze crisis duizend keer zekerder geworden van mijn ambities als musicus. Ik wil muziek maken en ondernemen. En andere jonge musici daarin ondersteunen. Ik weet ook dat ik daarvoor niet per se in een grote stad hoef te wonen. Hier in Twente is alles voorhanden, zelfs met de beperkingen van nu. Het is glashelder geworden waar de mogelijkheden liggen.”
www.indoors-chambermusicfestival.nl
