Ik sprak vandaag nog iemand van de GGZ die werkelijk overlopen van werk en langzaam aan zelf gek dreigen te worden van de aanwas van patiënten. En nee: het betreft hier maar weinig ouderen. Het zijn juist de jongeren die na 9 maanden corona-crisis en lockdowns er finaal doorheen zitten.
Gisteren las ik een open brief van een jonge Vlaamse. “Het binnen zitten, het sociale isolement, de druk op ieders schouders, … het weegt door. Ook bij ons, ook bij de jeugd. We hebben er genoeg van, ook al weten we allemaal dat we niet anders kunnen dan doorgaan. En het is vermoeiend. Ik ben op. Wij zijn op. Het is een sleur. Eentje waar we elke dag door moeten. Een sleur die we allemaal zo ontzettend beu zijn. Eentje die ons kapot maakt. Helemaal.” Deze Noa Calluy studeert muziek, een vak waar je elke dag heel hard voor moet werken, wat nu al bijna een studiejaar lang niet kan zoals het moet. Het doet haar pijn dat ze dit als 17-jarige moet schrijven. “Dat ik al mijn moed bijeen moet rapen om dit met u te delen. Want nogmaals, ik ben me er volledig van bewust dat u hier niets aan kan doen. Maar het is broodnodig dat onze stem gehoord wordt. Want wij, de jeugd van 2020, wij zijn op.”
Terug naar pa & ma
Nee, het is geen verwende generatie, die niks gewend is. Het is fnuikend voor ze. Ik heb de afgelopen weken veel van dit soort verhalen gehoord. Van jongeren zelf of van hun ouders. Veel studenten werken bij in de horeca. Die hebben geen vaste contracten, dus zij lopen zodoende ook hun inkomen al heel lang mis. ‘Effe lekker chillen met elkaar’ mag ook al niet en velen zijn weer thuis bij hun ouders gaan wonen, want een studentenkamer in de stad is peperduur en met z’n allen in quarantaine in zo’n huis zitten is ook niet je dat.
Denk eens aan jezelf terug toen je die leeftijd had
Elke keer als ik hoor of lees dat er weer een illegaal feestje van jongeren is opgerold door de politie denk ik: “Ik zou toen ik 18 was waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben.” Op die leeftijd dacht ik ook dat mij niks kon overkomen. Dat past gewoon in die levensfase. “Schijt aan Corona”. Die jongeren, scholieren en studenten moeten zo snel mogelijk weer een zo normaal mogelijk leven terug. Dat verdienen ze.
Direct na het zorgpersoneel
Dus toen er van de week overal en nergens gediscussieerd werd over wie er nu als eerst het corona-vaccin zou moeten krijgen (dat overigens echt nog niet klaar ligt) dacht ik: ja dat moeten nu juist de jongeren zijn. Zij worden er over het algemeen het minste ziek van, maar zij kunnen het virus wel heel makkelijk overdragen. Uiteraard gaan zorgmedewerkers voor alles, maar daarna toch wel snel gevolgd door onze jonge gastjes.
Slechte start
Uit de cijfers van het CPB blijkt dat vooral de jeugdwerkloosheid hard oploopt en hun toekomstperspectief daalt. Dit is dus niet enkel een tijdelijk probleem; de gevolgen van deze crisis zullen nog lang voelbaar zijn. De kans dat deze groep weer een baan zal krijgen is veel kleiner dan normaal. De arbeidsmarkt is binnen een aantal maanden totaal veranderd, waardoor de positie van starters een stuk minder gunstig is. “Je gunt iedereen een goede start op de arbeidsmarkt en als je die niet hebt, omdat de situatie zo verslechterd is, dan betekent dat ook iets voor de toekomst. Dus ik vind dat best wel zorgelijk”, aldus econoom Ester Barendregt in De Nieuws BV.
Ze betalen de hoogste prijs
De jeugd heeft als groep baat bij een snelle beheersing van het virus. Voor hen zijn de risico’s klein bij besmetting en ze denken individueel weinig baat te hebben bij voorzichtig zijn. Maar zij betalen nu en ook straks dus de hoogste prijs voor deze coronacrisis. Zodra het vliegtuig landt met de vaccins, moeten alle jongeren tussen 16 en 25 jaar zo snel mogelijk ingeënt worden. Zodat hun levens weer kunnen worden opgepakt, zij geen gevaar meer vormen voor de verspreiding van corona en zowel studie, sportclub, samen chillen en studentenbaantjes weer opgepakt kunnen worden. En dooor.
Beeld: pxhere
