Andere woningen in de straat hebben ook gekleurde gevels, vandaar dat de bewoonster dacht dat het wel kon. Echter dat waren pastelkleuren en het huis van Ineke was te fel volgens het oordeel van de buurt, die ging klagen bij de gemeente. Van de gemeente ging het naar de rechtbank en toen zelfs naar de Hoge Raad, die afgelopen zomer oordeelde dat het appeltjesgroen moest worden overgeschilderd.
Grauwe bende
Deze week belandde ik op de huizensite Funda, omdat ik benieuwd was wat de prijzen in mijn mooie historische buurtje doen op dit moment. Vroeger scrolde ik dan heerlijk door al die plaatjes van zo mooi mogelijk gemaakte en gefotografeerde exterieurs en interieurs. Deze keer was ik daar heel snel mee klaar. Het is grijsachtig beige en beige-achtig grijs. Op de kleurenwaaiers (foute aanduiding in dit geval) van de verfspecialist staan ze weliswaar aangeprezen als dolfijn, kiezel, spelt, zand, nude en jawel: greige. En in zekere zin kan het dan best wel fraai zijn, maar meer zoals je een crematorium ‘verstild mooi’ vindt of een oud klooster met uitgesleten gangen. En ik dacht ineens aan de naam van dat ooit zo bediscusseerde schilderij: Who’s afraid of red, yellow and blue?’ Nou bijkans heel Nederland dus.
Zwart-wit-foto’s volstaan ook
Dat Funda een website is in full color is voor 98% van de panden compleet zinloos. Maak er maar zwart-wit foto’s van (overigens gaan die bij de woonwinkels ook als zoete broodjes voor aan de muur): dan heb je een zuiverder beeld van de waarheid. Geen kleur in ons interieur, maar ook niet aan het exterieur. Een strak protestantse kerk is er niks bij. Onder het makelaarsmotto ‘Vergrijsd in de tijd’. Al of niet met geweld. De oudgemaakte planken kleurloos ‘getoverde’ vloerdelen zijn 3x zo duur als de nieuwe. Tafels worden express met bouten en spijkers bewerkt en in de regen gezet om ze maar zo dood en grijs mogelijk te laten ogen. Nieuwe bloempotten worden met yoghurt besmeurd om ze te doen schimmelen. Schiet mij maar lek. Waar bij mensen anti-age bovenaan staat, is dat bij onze woonomgeving pro-age.
Grijze humor
Dat zelfs de Raad van State beslist dat Ineke haar vrolijke woning moet overschilderen. Wanneer en waarom is kleur toch uit onze huizen verbannen? Hoezo neutral? Hoezo greige? Ik was laatst op bezoek bij een familie met een dergelijk interieur en mijn meegenomen knalblauwe jas was een verademing van variatie. Althans dat vond ik. Zo niet de vrouw des huizes, die mijn Donna Karen Vintage exemplaar schielijk naar de gang bracht. Ik maakte ook nog even een grap over het fleurige boeket dat ik had meegenomen en zei: ‘Ik had het nog even in beige met grijs moeten laten spuiten’, maar de humor ontging dit greige gezin.
Kleurig, fleurig: het heet niet voor niks zo
Ik doe bij deze een oproep aan mijn medelanders. Denk kleur, verf kleur, wees kleur. Daar wordt niet alleen uw huis, maar ook uw leven en uw eventuele Funda-pagina vele malen interessanter van. Stop met dat kuddedierengedrag bij de beige met grijs verfmenger. Ik snap nu ook waarom er zoveel antidepressiva wordt geslikt. Volgens mij moeten artsen vaker kleur in huis gaan voorschrijven. Gaan we de uitdaging aan mensen, zodat uit uw leven en tevens bij Funda de kleurloosheid verdwijnt? Het ligt misschien wel aan mijn ogen hoor, maar beigeachtig grijs en grijsachtig beige kan ik niet van elkaar onderscheiden. Na de corona wil ik als de sodemieter op vakantie naar Curaçao. Daar (be)kennen ze tenminste kleur!
Beeld boven: Pinterest
Beeld onder: Pixabay
