Meyers Leonard was tot voor kort profbasketballer bij de Miami Heat. Leonard is wat je een role player noemt: geen superster, maar met zijn twee meter tien en een beetje een gewaardeerde kracht. Het soort speler dat in de NBA kan rekenen op een jaarsalaris van 10 miljoen dollar.
Op 8 maart gebruikte hij bij het livestreamen van een videogame op Twitch een antisemitisch scheldwoord, kike. Een dag later laat de Heat weten dat hij voor onbepaalde tijd uit het team gezet is. Op 11 maart schorst de NBA hem voor één week, ontzegt hem de toegang tot de sportfaciliteiten en legt hem een boete op van 50.000 dollar. Weer een week verder stuurt Miami hem in een ruiltransfer naar de Oklahoma City Thunder.
Door de salary cap, het teamtotaal aan salaris, vinden de meeste transfers binnen de NBA met gesloten beurzen plaats. Binnen zo’n ruil ontvangt een team dan niet alleen spelers, maar ook opties op toekomstig talent bij de jaarlijkse draft. Het is niet ongebruikelijk dat een team het contract van een vers verworven speler direct afkoopt om zo lucht onder het salarisplafond te creëren voor de toekomst.
Zo ook dit keer: de Thunder haasten zich te zeggen dat Leonards transfer alleen maar salarisvulling betekent en doen meteen afstand van zijn diensten.
Meyers Leonard had binnen een dag publiekelijk zijn verontschuldigingen aangeboden. Wat kike precies betekende, had hij niet geweten. Dat lijkt aannemelijk. Al te snugger zou het in elk geval niet zijn, je antisemitisch uitlaten terwijl je broodheer, Heat-eigenaar Micky Arison, van Joodse komaf is.
Binnen twee dagen had Leonard zich gemeld bij Pinny Andrusier, rabbijn in Zuid-Florida en verstokt Heat-supporter. Uit eigen beweging, en zonder de media erbij te roepen.
Inmiddels heeft hij meer dan 30 uur doorgebracht met Joodse organisaties. Deni Avdija, de enige Joodse speler in de NBA, weet zeker dat Leonard het allemaal nooit zo bedoeld heeft: “He’s a good dude”. De Joodse gemeenschap in Florida, de NBA, eigenlijk iedereen is ervan overtuigd dat zijn berouw oprecht is.
Meyers Leonard is nu free agent. Of hij ooit nog in de NBA zal spelen, is twijfelachtig.
De Nederlandse voetballer Noa Lang heeft een puik seizoen achter de rug bij Club Brugge en ziet dat met een kampioenschap beloond. Feestdronken zingt hij na het behalen van de titel met zijn supporters “Liever dood dan sporting-Jood”. Het is bedoeld als sneer naar aartsrivaal Anderlecht.
Het zorgt voor opschudding. Zijn club begrijpt alle ophef niet, het ging immers maar om een geuzennaam. De Koninklijke Belgische Voetbalbond gaat onderzoeken of er iets gedaan kan worden, misschien een schorsing of een andere sanctie. De Nederlandse voetbalbond is ook niet blij, maar wacht liever nog even af.
Lang zelf reageert ook. Hij maakt geen excuses. Racisme en vooroordelen, daar hoeven ze hem, ex-Ajacied, zoon van een Surinaamse vader en Nederlandse moeder, toch zeker niets over te vertellen. Hij wilde niemand beledigen en daarmee is de zaak nu afgedaan. Punt uit. Vindt hij.
Dit artikel is verschenen in Argus, jaargang 5, nummer 104, 8 juni 2021
Titelafbeelding: Lobroart via Shutterstock.
