De hoofd-exorcist van het Vaticaan voerde meer dan 100.000 exorcismen uit
Volgens pater Gabriele Amorth, de overleden hoofduitdrijver van Vaticaanstad, voerde hij naar schatting 160.000 uitdrijvingen uit tijdens zijn zestig jaar durende dienst als priester in Vaticaanstad. Het exorcisme ritueel is niet beperkt tot wijlen de hoofd-exorcist, maar zelfs de pausen hebben zich overgegeven aan het uitdrijven van mensen die werden verondersteld onder satanische bezetenheid te zijn.
Volgens een BBC-rapport uit 2018 verwelkomde het Vaticaan overigens bijna 250 priesters wereldwijd om deel te nemen aan de jaarlijkse exorcismeschool. Zij meenden dat het aantal satanische bezetenheden de laatste jaren juist was toegenomen.
Ook in lente 2021 vond de jaarlijkse excorcismecursus weer plaats, waarvoor je gewoon online een plekje kunt reserveren.
Uitdrijvingen lijken misschien iets uit horrorfilms, maar elk katholiek bisdom heeft een aangestelde exorcist. Ook in jouw bisdom loopt er dus een excorcist rond, alhoewel hun identiteit een zwaar bewaakt geheim zou moeten blijven.
En hoewel je wellicht vermoedt dat exorcisten niet veel werk krijgen, zijn de cijfers behoorlijk indrukwekkend.
Volgens de BBC vragen meer dan een half miljoen mensen per jaar om een exorcisme in Italië. Ook in de V.S. stijgen de aantallen. Zo ontving het aartsbisdom Indianapolis in 2018 1.700 verzoeken om exorcismen, aldus The Atlantic.
In 1999 publiceerde het Vaticaan “De Exorcismis et supplicationibus quibusdam,” een gloednieuwe en bijgewerkte, 90 pagina’s lange handleiding voor exorcisme. Tot dan toe hadden exorcisten dezelfde richtlijnen gebruikt sinds 1614.
Echter in onze moderne tijden van grote ontwikkelingen op gebieden als psychiatrie en neurowetenschap, blijft het een beetje vreemd dat mensen de oplossing voor hun problemen blijven zoeken in een religieus instituut als de Rooms-Katholieke kerk…
Vati-Leaks: Van homosauna’s tot prostituteringen
In 2012 verscheen het boek Zijne Heiligheid, dat gebaseerd was op de uitgelekte geheime papieren van paus Benedictus XVI.
Het boek was geschreven door Gianluigi Nuzzi, een Italiaanse journalist, die benadrukte dat de privédocumenten van Benedictus XVI door zijn eigen butler aan Nuzzi waren gelekt. Zijne Heiligheid onthulde dat er in de Heilige Stoel sprake was van vuile politiek, jaloezie en achterbaksheid.
De geheimen van het Vaticaan werden blootgelegd, en al snel stond het schandaal bekend als Vatileaks.
Volgens The Guardian werd er een intern onderzoek gehouden na het bekijken van de gelekte papieren. Uit het onderzoek bleek dat personen van buiten het Vaticaan een netwerk van homoseksuele bisschoppen chanteerden omdat zij in het geheim hun celibaatgeloften verbraken.
De homoseksuele prelaten genoten naar verluidt van homoseksuele orgieën in sauna’s, schoonheidssalons, en wat al niet meer.
In 2013 trad paus Benedictus XVI af van het pausdom na een reeks aanrandingsschandalen. In 2015, gaf Vaticaanstad opnieuw haar geheimen prijs die de naam Vatileaks 2 kregen.
Twee bekende Vaticaanleden – Angelo Balducci en Ghinedu Ehiem – runden daarnaast een homoprostitutie-ring.
Dit heeft volgens velen ook geleid tot het aftreden van paus Benedictus, dat door sommigen wordt omschreven als een gedwongen aftreden. Al wordt het officieel gezien nog altijd beschreven als ‘een aftreden omwille van gezondheidsredenen’.
Handelen met Hitler
De Vaticaanse Bank, beter bekend als het Instituut voor de Werken van Religie (IOR), is een financiële instelling van het Vaticaan die in de loop der jaren veel schandalen heeft veroorzaakt.
Volgens Business Insider werden de fundamenten van de Vaticaanse Bank gelegd in 1942, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het doel van de Vaticaanse Bank was om beperkingen op financiële transacties door de geallieerden te omzeilen.
Vaticaanstad ligt in het hart van Rome, de hoofdstad van een van de drie Asmogendheden in de Tweede Wereldoorlog. De Asmogendheden vochten tegen de Geallieerden, en natuurlijk wilden de geallieerde regeringen voorkomen dat geld hun vijanden bereikte.
De Vaticaanse Bank handelde destijds echter met partijen aan beide kanten.
Uiteindelijk werd de bank vrijgesteld van elke externe verantwoordingsplicht, zodat de Vaticaanse Bank al snel bekend stond als “de beste offshore bank ter wereld”.
Er ontstonden schandalen over de banden van de Vaticaanse Bank met Nazi oorlogsmisdadigers. Men geloofde dat de Nazi’s de soevereine status van de Vaticaanse Bank gebruikten om aan het toezicht van de Wereldbank te ontsnappen.
De Vaticaanse Bank, heeft tal van duistere zaken gedaan. De meest controversiële is hun samenwerking met Hitler zelf. Ja, dat lees je goed!
Historicus Gerald Posner stelde vast dat het Vaticaan jaarlijks een aanzienlijke ‘Kirchensteuer’, d.w.z. kerkbelasting, van Hitler ontving.
De Rattenlijn
Ook na de Tweede Wereldoorlog duurde de steun van het Vaticaan aan de Nazi’s voort.
Na de overwinning van de Geallieerden, bleek Europa te klein voor de overgebleven Nazi’s.
Vele oorlogsmisdadigers moesten voor de rechtbank verschijnen, terwijl anderen op zoek gingen naar manieren om Europa te ontsnappen. Sommigen daarvan maakten gebruik van de zogenaamde ‘Rattenlijnen’, beroemde vluchtroutes naar Latijns Amerika.
Deze Rattenlijnen vormden een verbinding naar Spanje of Italie, vanwaar de oorlogsmisdadigers meestal ontsnapten naar Chili, Brazilie, en Argentinie. Volgens de Harvard onderzoeker Gerald Steinacher, hielp Vaticaanstad de Nazi’s uit Europa te ontsnappen.
Maar waarom deed het Vaticaan dat? Volgens sommigen wenste het Vaticaan een heropleving van ‘Europese Christelijkheid’, iets waar de Nazi’s op hadden ingehaakt. Meer dan dat, zou het Vaticaan bang zijn geweest voor de groeiende invloed van het communisme en de Sovjet Unie.
Verdienen aan Joodse eigendommen
Het Vaticaan smokkelde niet alleen nazi-oorlogsmisdadigers Europa uit, maar hielp de nazi-officieren ook om geroofde bezittingen mee te nemen naar hun respectievelijke nieuwe thuis.
Deze geroofde eigendommen behoorden toe aan Joodse families die hun bezittingen moesten afstaan nadat ze in de getto’s en concentratiekampen terecht waren gekomen.
Het Vaticaan beheerde deze waardevolle voorwerpen en dure erfstukken om meer geld te verdienen.
In Gerald Posner’s boek “De Bankier van God,” wordt besproken dat de oprichter van de Vaticaanse Bank, namelijk Bernardino Nogara, een spion was.
Nogara was van plan om alle geroofde eigendommen en bezittingen van vermoorde Joden te investeren in Italiaanse verzekeringsmaatschappijen.
