Dat was namelijk de gang van zaken tot ver in de jaren ’80. Mensen die zowel mannelijk als vrouwelijk zijn, bestonden toen als het ware niet. Hoewel het bij alle levende wezens, van vogels tot en met de apen aan toe, voorkomt, waren zogenaamde intersekse mensen gedoemd om in één van beide vakjes m/v door het leven te gaan.
Hermafrodiet
Dat het verschijnsel wat in de oudheid al beschreven werd als hermafroditisme, bestaat, weet ik al sinds de 70’er jaren. Jan was één van mijn leukste onderwijscollega’s, op een school waar ik destijds stage liep. Hij was geliefd bij leerlingen en leraren en op een avond uit met veel drank, vertrouwde hij me toe dat hij was geboren in “een verkeerd lichaam.” Tot dat moment dacht ik dat Jan ‘gewoon’ een homoman was, die daar (opvallend voor die tijd) zeer gemakkelijk mee omging. De term ‘verkeerd lichaam’ kende ik niet. Afijn. Jan had al jaren gespaard om een belangrijke stap in zijn leven te maken. Hij reisde in de zomervakantie af naar Casablanca om zich te laten transformeren. ‘Ombouwen tot vrouw’ heette dat destijds nog zeer oneerbiedig. Aanvankelijk hoorde ik de verhalen met wantrouwen aan. Weliswaar slikte Jan al jaren (toen nog heimelijk verkregen) hormonen, maar zo ingrijpend laten snijden in je lichaam, vond ik best verontrustend. Maar Jan kwam dolgelukkig terug uit Marokko (jawel, een land dat we nu niet meer associëren met seksuele vrijheden), vertelde zijn omgeving dat hij inmiddels zij was en dat we haar met Janneke moesten aanspreken.
Eierstokken én prostaat
Het was een wonderbaarlijke metamorfose. Binnen enkele jaren was Janneke vrouwelijker dan vrouwelijk, floten de mannen in het Arnhemse uitgaansleven de longen uit hun lijf als zij passeerde en liet zij zich zelfs interviewen door de VPRO-radio. Triest genoeg werd er na een paar jaar borstkanker bij haar geconstateerd en stierf zij een vroege dood. Maar niet zonder wilsbeschikking. Zo had Janneke bepaald dat haar lichaam na haar overlijden beschikbaar moest zijn voor de wetenschap en in het bijzonder voor die van het onderzoek naar transseksualiteit. Niet alle details zijn mij destijds ter ore gekomen. Wel het opvallende feit dat er naast een aanwezige prostaat ook eileiders in aanleg werden gevonden. Kortom: het bewijs dat de natuur niet zo binair is, had ik toen wel begrepen. RIP Jan/Janneke! Een geliefd en kleurrijk persoon verdween uit ons leven.
Rolmodel
Inmiddels zijn we zowat een halve eeuw verder. Eerdergenoemde Raven van Dorst is met ‘hun’ sterke persoonlijkheid en openheid een fantastisch emancipatoir rolmodel. Zoals artiesten als Jos Brink en André van Duin ver voor de millenniumwissel de weg openbraken voor homomannen is Raven dat momenteel voor intersekse personen. Vooral ook omdat ‘hen’ niet schuwt te vertellen niet te willen kiezen voor een etiket ‘man’ of ‘vrouw’.
Thailand
Ik had een jaar of 10 geleden het voorrecht om een half jaar door Zuid-Oost Azië te reizen, met als uitvalsbasis Phimai in het noordoosten van Thailand. Vergeleken met toeristische oorden als Bangkok en Phuket is het daar nog behoorlijk authentiek en zonder badinerend te zijn ook wel provinciaal te noemen. Non-binaire personen leven er echter vreedzaam tussen de mannen en vrouwen. Ze zijn voor buitenlanders zelfs heel goed zichtbaar, omdat ze veelal werken in de horeca en de entertainment- en vakantiebusiness. Deze ladyboys, zoals ze veelal genoemd worden, tref je in alle stadia. Van vrouwelijke personen met een baard tot aan ronduit ‘vamps’ van jewelste. Sommigen van hen hadden wel, anderen helemaal geen hormonen geslikt of operaties ondergaan. Ook vrouwen die zich meer thuis voelen met de genderaanduiding ‘man’ ontmoette ik op mijn kris-kras-routes door Thailand, Cambodja, Laos en Myanmar. Met name in Thailand is er een ontspannen sfeer rond trans- en/of intersekse personen. Zo vertelde een vrouw, waarmee ik op een terras zat mij stralend: “Ik have two daughters, one son and one ladyboy.”
Vrouwen menstrueren, mannen euh………
Terug naar de westerse wereld. “Was er maar een woord om mensen die menstrueren te beschrijven”, schreef J.K. Rowling, auteur van de 500 miljoen keer verkochte Harry Potter-boeken, vorig jaar op Twitter. Mensen die menstrueren zijn vrouwen, bedoelde ze. Rowling vindt dat geslacht (of sekse) iets biologisch en fundamenteels is, dat zogenaamde cis-mensen wezenlijk anders zijn dan transgender en non-binaire personen, en dat het schadelijk is om dat verschil te ontkennen. “Vrouw zijn is geen kostuum of een idee in het hoofd van een man” lichtte ze desgevraagd toe. Lijkt me toch geen foute opmerking. Sekse is het toegewezen geslacht bij geboorte en dus een biologisch gegeven en gender is hoe iemand zich voelt. Dat daar ook nog veel tussenin kan zitten, weten mensen als J.K. Rowling (en ondergetekende zelf dus ook) dondersgoed. Maar de slinger van de klok die een halve eeuw geleden nog geheel aan de kant van de m/v-indeling hing en dat was behoorlijk schadelijk, wordt nu geforceerd de andere zijde opgeduwd. Wat deze woke-activisten doen is dus feitelijk terug naar af. Het is het ontkennen van de natuur die niet twee genders, maar wel drie genders kent. En ja: er bestaat een zeer kleurrijke waaier aan mensen die in het ‘derde gender-spectrum’ vallen. Zoals duidelijk mag zijn uit mijn hierboven gememoreerde ervaringen, vind ik dat een surplus.
Ik behoor tot de orde der TERFs
Echter: daar zo over denken, komt je op veel kritiek te staan. Al snel na de opmerkingen van de bestsellerauteur, ontstond de trending hashtag #RIPJKRowling. Activisten vinden dat Rowling haar carrière de das om aan het doen is. Zij noemen iemand die er zo over denkt een TERF: een ‘trans-exclusionary radical feminist’. Iemand die wel vecht voor vrouwenrechten, maar de identiteit en rechten van transmensen ontkent. Dat laatste is uiteraard helemaal niet aan de orde. Ik ben ook een TERF, want ik schreef in een artikel afgelopen zomer ‘menstruerende vrouwen’. Dat had volgens kritische volgers toch echt ‘menstruerende personen’ moeten zijn. Natuurlijk zijn er mensen die als vrouw geboren zijn met een baarmoeder (baarorgaan, mij ook best) en eierstokken en die door middel van gigantische hoeveelheden toegediende hormonen bijvoorbeeld baardgroei, een veranderde kaaklijn en een diepere stem ontwikkelen. Maar als zij menstrueren of zelfs een prachtig kind baren, moet de verloskundige de biologische moeder dan aanspreken met meneer? Omdat hij/zij/hen anders gecanceld wordt. Doe even relaxed!
Vrouwen moeten zich schikken
“Het hedendaagse genderjargon wekt de suggestie van inclusiviteit: iedereen mag zich vrouw noemen, of man, of iets ertussenin. Iedereen mag zijn wie die wil zijn of wie hij of zij, zo is de suggestie, ten diepste is. Toch klopt er iets niet aan de pronoun-hype en alle nieuwe jargon rond gender.” Aldus FD Persoonlijk-eindredacteur Sanne Kloosterboer deze maand. “Aan het inclusief bedoelde womxn, non-men, pregnant people, people who menstruate en vagina owners: het zijn opnieuw de vrouwen die zich aanpassen. Nooit lees ik het woord ‘mxn’ voor iedereen die zich man voelt, of ‘non-women’, ‘prostate owners’ of ‘ejaculators’, zelden stelt een man dat hij een ‘he/him’ is.
Heibel bij de politieke ‘pisbakken’
Ooit werden er aparte mannen- en vrouwentoiletten geïntroduceerd in onze maatschappij, vanwege de veiligheid van vrouwen en omdat zij op de WC soms andere handelingen moeten uitvoeren dan mannen. Sinds ons parlement naar hun tijdelijke onderkomen in verband met verbouwingen verhuisde, is er strijd over toiletten op de gang van SP, Bij1 en de groep Van Haga. Toen de fracties vlak voor de zomer op hun nieuwe plekken arriveerden zaten er géén m/v-bordjes meer op de toiletten. Al gauw verschenen er handgeschreven briefjes met ’mannen’ en ’vrouwen’. Die hebben plaats gemaakt voor ’genderneutraal’ en ‘genderneutraal’. Bij de SP gaan ze ervan uit dat het de medewerkers van Bij1 zijn die de briefjes veranderden. Er is behoorlijk wat ongemak over deze situatie. Veel vrouwelijke medewerkers hechten namelijk aan een vrouwentoilet.
Mevrouw, u bent gecanceld
Het zijn ook de vrouwen die, wanneer ze zich uitspreken in de problemen komen. De ‘TERFs’ dus. Niet alleen J.K. Rowling is de gebeten hond, de genderkritische feministe Suzanne Moore zag zich genoodzaakt weg te gaan bij de krant ‘The Guardian’, terwijl de Labour-afgevaardigde Rosie Duffield, na te zijn beticht van transfobie , niet aanwezig kon zijn op het congres van haar partij. En dan is er nog de Britse filosoof Kathleen Stock, die door studenten en docenten werd weggejaagd van Sussex University. Tijdens Woman’s Hour sprak de hoogleraar over ‘middeleeuwse rellen’ die waren ontstaan wegens haar standpunten. De 49-jarige Stock, die een koninklijke onderscheiding kreeg voor haar verdiensten in het hoger onderwijs, is een tegenstander van zelfidentificatie, waarbij een man een vrouw kan worden door simpelweg te zeggen dat hij er een is. Deze bepaling in de transgenderwetgeving is niet ingevoerd in Engeland, maar wel in Schotland, waar ze vandaan komt. Volgens Stock zijn veel transvrouwen nog steeds mannen met mannelijke geslachtsmiddelen, die zich aangetrokken voelen tot vrouwen en niet op plekken zouden moeten zijn waar vrouwen zich omkleden of ongestoord willen slapen.
Linke soep
Het gevaar is dat vrouwen door zelfidentificatie hun rechten op sekse-specifieke voorzieningen verliezen, zoals in gevangenissen, (weg-)toiletten, zwembaden etcetera. Zo is er al het extreme geval van een mannelijke verkrachter, die tijdens zijn detentie zijn gender veranderde van man naar vrouw. Deze seksuele delinquent / transvrouw (zoals we maar even zullen zeggen) zit momenteel op een afgescheiden plek in een vrouwenvleugel. Wettelijk van gender veranderen makkelijker maken is een aanval is op de realiteit en fysieke veiligheid van (cis) vrouwen. Activisten proberen de politieke en biologische categorie ‘vrouw’ uit te hollen en daarmee op een nooit eerder vertoonde manier seksuele roofdieren vrijspel te geven.
De Bunq bank
Een laatste voorbeeld van ontspoorde genderideologie. Vorige week hief Bunq (’the bank of the free’, jawel) het account op van de feministische stichting ‘Voorzij’. Dit omdat hun activiteiten volgens genoemde bank “niet aansluiten waar wij als bedrijf voor staan”. Na protesten van de achterban van Stichting Voorzij op Twitter gaf Bunq aan wat ze daarmee bedoelt. Namelijk dat de bankrekening is opgeheven omdat Voorzij transvrouwen niet als hetzelfde ziet als vrouwen en dat is discriminerend. Echter: de feministische organisatie werd juist opgericht om voor de belangen van vrouwen op te komen. Genderideologie is ook naar de mening van Stichting Voorzij een geloof of een gevoel. De Bunqbank wil heel patriarchaal de definitie van feminisme even veranderen.
Voelen is belangrijker dan zijn
In de transgenderideologie heeft sekse plaatsgemaakt voor gender. Oftewel lichaam heeft plaatsgemaakt voor geest, zo u wilt: gevoel. Ben je daar kritisch over, dan blijkt daar geen enkele ruimte voor te zijn. Voor genoemde stichting is dit onacceptabel. “Op deze manier worden we niet alleen monddood gemaakt, maar wordt ons feitelijk functioneren onmogelijk gemaakt. Tot 1956 mochten vrouwen geen eigen bankrekening hebben. In 2021 raken ze hun rekening kwijt omdat ze opkomen voor de belangen van vrouwen.” Inmiddels is de Stichting Voorzij een crowdfunding begonnen om een kort geding te kunnen aanspannen.
Hoe moeilijk kan het zijn?
In bijna alle openbare gebouwen is er naast het m/v-blok meestal ook een invalidentoilet. Hoe moeilijk is het om van die voorziening bijvoorbeeld een genderneutraal terrein te maken? Zolang je de echte mindervalide medemens maar voorrang verleent bij hoge nood, lijkt me er niks aan de hand. Een wereld met een derde gender moet voor iedereen een fijne wereld zijn. Ik denk door deze discussie vaak aan Jan / Janneke en wat hij / zij / hen ervan zou vinden. Vermoedelijk had zij het wat luchtiger gehouden. Met haar fantastische humor zei ze voor haar operatie: “Ik ben als Hermaphrodite, met een piemel en tieten.” Misschien zou ze, als ze in deze tijd zou leven, het ook wel zo gehouden hebben en als een echte ‘hen’ door het leven gaan. Net zoals Raven van Dorst, die met ‘hun’ programma in de voetsporen treedt van Rik Felderhof. Maar dan anders. Uiteraard. En wat denkt u: zou Oboema, de witte bosneger uit Amsterdam Oost nog kunnen? Michiel Romeyn uit Jiskefet 2008.
Illustratie: Hermaphroditus, Courtesy of National Museums Liverpool, World Museum
Annedieke Kuchler” Annedieke Kuchler”
