Denkend aan Holland
zie ik liedjesschrijvers
oneindig snel
de grond in getweet
dolken verschijnen
en woorden steken
een koningsdrama
door een koningslied
een volk maakt zich druk
om punten en komma´s
om leeuwen en pauwen
en kitschsymboliek
toonladders en ritmes
gestolen noten
maar niemand die rapt
van een republiek
het ach en wee
van stamppoteters
waar een waxinelichtje
al onze onschuld vermoordt
en in alle gewesten
wordt de stem van Nico
die ons mild kan stenigen
gevreesd en gehoord