Maar ik kan het zelfde zeggen, als ik een sportwagen koop. Ook die kosten veel geld, en zijn het directe gevolg van een door mij gemaakte bewuste keuze. Want wie geen kinderen wil, kan in Nederland nog altijd terecht bij de abortuskliniek. Niet leuk, maar wie kiest voor eigen vrijheid moet daar wel iets voor over hebben.
OORLOG
Kinderbijslag is niet meer van deze tijd. Het is ingevoerd op 1 januari van het oorlogsjaar 1941 door minister Romme van de Roomsch Katholieke Staats Partij nadat de Sociaal Democraat Van den Tempel de wet door het parlement kreeg. Aanvankelijk alleen voor het derde kind, maar na de oorlog voor elk kind. Het is inkomens onafhankelijk, en wordt uitgevoerd door de Sociale Verzekeringsbank.
VOORDELEN
Wie kinderen heeft, krijgt daarvoor ook veel terug: je blijft bij de tijd, omdat je kinderen nu eenmaal niet in hun verleden (kunnen) leven. Je kids komen met de nieuwste ontwikkelingen aan en stellen je daar vragen over en omdat we allemaal onze kinderen de beste start posities willen geven, leren we over al die nieuwe dingen en geven zo nauwkeurig mogelijke antwoorden. Omgekeerd is de kans dat ze je helpen op latere leeftijd ook aanwezig, en dat kan best fijn zijn, zoals ik van dichtbij zag; vaak is directe familie mantelzorger.
Elk mens kost geld, is ons allen bekend. Elke mens heeft een dak nodig, veiligheid, warmte, eten en drinken, en daarna komen scholing en zelf ontplooiing aan bod. Er is berekend dat er gemiddeld een ton in elk mens gaat, financieel gezien. We mogen hopen dat daar ook weer wat van terugkomt. En ook het afval dat ieder mens maakt kost geld om op te ruimen.
Een vriend van een vriend is er bijzonder trots op dat hij na 3 huwelijken, vijfentwintig kleinkinderen heeft. Ik was er wat minder voor te porren; ik leef in een oude houten boot, omdat dankzij overbevolking de prijs voor een woning onbetaalbaar is geworden. Die jongeren zijn wat meer bereid om twee of zelfs drie banen te nemen om een woning te betalen. Toch komen ook de jongere generaties erachter dat het ’salarisdeel’ dat naar wonen gaat wel erg groot is. Door hun medewerking, is over de hele linie de betaalbaarheid van huizen verdwenen. Jongeren zijn vaak naïef, en de huizenverkopers (meestal boomers) het tegenovergestelde. Die grijpen zoveel mogelijk inkomen als ze maar kunnen. Dit is wellicht hun allerlaatste kans op geld…
ASOCIAAL
Nu de meeste landgenoten bekend zijn met het gegeven van onderbehuizing in Nederland, lijkt het vreemd om door te gaan met het belonen van baby-productie. Toch is dit aan de hand, raar genoeg. Het lijkt wel of er een ‘disconnect’ is tussen de kennis die men gemiddeld heeft over de situatie in het land en de wereld, en de eigen situatie. Een soort ‘not in my backyard’ situatie uit de kruisraketten-tijd.
Zo lang je eigen kinderen niet in je tuin komen wonen, is alles goed. Maar wie probeert dat eigen kind onderdak te geven via een woning vereniging komt van een koude kermis thuis: er is geen dak voor ze. Daarom is het in mijn optiek vrij asociaal om er toch nog mee door te gaan onder de huidige omstandigheden. Nog asocialer is het om mensen die al onze problemen blijken te negeren financieel te steunen. Bijna alsof je Putin geld geeft om nog meer raketten te bouwen…
ONTSLAGRONDE
Wie gekozen heeft om bewust kinderloos te blijven, blijft achter. Die heeft in elke ontslagronde minder kans om te blijven, omdat er altijd rekening mee wordt gehouden of iemand een gezin moet onderhouden. Met je kinderen kun je kosten delen en kennis vergaren, je kunt ze het gras laten maaien, de auto wassen, schuren, verven, enzovoort. Extra handjes, gratis. De kinderlozen moeten zelf al dit werk doen. Hun enige voordeel is dat ze nooit meer naar school hoeven, tenzij ze de kids van de buren, broers of zussen ophalen.
Ook als er een erfenis is, en bijvoorbeeld van vier zussen er eentje ervoor kiest om kinderen te maken, zullen de ouders zo blij zijn eindelijk grootouder te worden, dat zij deze keuze soms belonen met extra geld. Natuurlijk komt dit geld niet uit de lucht vallen; feitelijk wordt het van het erfdeel van de andere kinderen gehaald. En zo zijn er tal van voorbeelden te bedenken.
Ik pleit voor een omgekeerde kinder bijslag. Laat mensen die bewust kozen voor kinderloosheid zien dat je hun offer waardevol vindt. Stop met eisen dat zij mee betalen aan iets dat ze zien als een probleem, als de oorzaak van veel andere problemen zoals overbemesting, afvalbergen, te weinig huizen, teveel auto’s etc.
Toon als samenleving dat je het waardeert dat er mensen zijn die er bewust voor kiezen om kinderloos te blijven. Beloon dit ook eens, met subsidies en een jaarlijkse ‘kinderlozen-dag’. Waar live muziek te horen is, zonder baby-gehuil. Zorg er voor dat men kan kiezen voor een ‘baby vrije vliegreis’.
ACHTERGROND: ECONOMIE EN CALVINISME VERSUS LUIHEID
Eigenlijk zeggen alle baby-makende mensen tegen alle niet-babymakers ‘jullie zijn lui’. Te lui om babies te maken, om ze te verzorgen, voeden, een (extra) baan te nemen om voor hun school te betalen, enzovoort.
De niet-babymakers hadden eigenlijk niet verwacht te moeten concurreren met het nageslacht van de babymakers. Helaas is dat utopisch gedacht. Terwijl de babymakers geen moment gedacht hebben aan de beperkingen die de planeet ons oplegt, hebben niet-babymakers, met name degenen die best een gezin zouden willen hebben, maar daarvan hebben afgezien uit begrip voor de precaire situatie waarin onze planeet, ons milieu zich bevindt.
Kinderbijslag gaat geheel voorbij aan dit soort gevoelens. Wie tegen abortus is, doet in feite hetzelfde.
ANKER-BABIES: EEN REDEN OM MEER MENSEN TE MAKEN
Ook het gegeven dat veel mensen een baby zien als een soort entreebewijs voor een rijk land, en er in slagen om tijdens hun verblijf een baby te maken, is velen een doorn in het oog. ‘Ankerbabies’ worden ze genoemd, en het gaat hier niet om een enkel geval. We zien het al bij YouTube ‘influencers’ zoals ‘project Atticus’ een koppel jonge Amerikaanse zeilers die ervoor gekozen heeft om naar Malta te varen om daar te bevallen. Dat kindje heeft dus al een voorsprong vanaf het begin, als hij een dubbel paspoort krijgt!
Soms gebruiken vrouwen zwangerschap ook om een man bij zich te houden. Als het dan toch op een scheiding uitloopt zie je soms dat het kind daar de dupe van wordt. Vooral als er nieuwe kinderen komen, zal het kind van de ‘verdwenen’ vader jaloers zijn op alle broers en zussen die wél een inwonende biologische vader hebben. Met andere woorden, we zetten ze op voor ongelijke behandeling.
GEBOORTESTAKING
In England is een groep vrouwen inmiddels in geboortestaking gegaan, uit sympathie met het klimaat. Ze zullen hun staking pas opheffen als de regering serieus actie onderneemt om de klimaatverandering tegen te gaan. Volgens de NRC twijfelt 40 procent van de Nederlandse jongeren of ze kinderen willen krijgen. Misschien zijn we nog net op tijd…. als we die onnozele kinderbijslag niet langer als argument gebruiken om de populatie uit te breiden.
