Het Chinese Nieuwjaar is verreweg het belangrijkste Chinese feest. Het Nieuwjaar brengt men door bij familie en dat zorgt voor een gigantische verplaatsing van personen in China. In Nederland, met zo’n honderdduizend Chinezen, is dat allemaal wat overzichtelijker uiteraard. Het Chinese nieuwjaarsfeest duurt wel ietsjes langer dan bij ons. Na 15 dagen wordt het afgesloten met het Lantaarnfeest waarbij de straten worden verlicht met rode lantaarns.
Wanneer het precies nieuwjaar is, is elk jaar verschillend en afhankelijk van maan- en zonnestand. Dit jaar valt het begin van het feest op 29 januari. Het wordt traditioneel gevierd met drakendans en leeuwendans. Beide dansen zijn vooral bedoeld om een mensenvleesetend monster te verdrijven. Dat monster is gevoelig voor de kleur rood en veel lawaai. Vandaar veel trommels, vuurwerk en fel roodgekleurde dansers.
Ook op de Zeedijk, toch het hart van ons Chinatown, wordt het gevierd. Er had zich woensdag 29 januari een behoorlijke massa verzameld voor de boeddhistische tempel waar de dans – al dan niet – te zien was. De tempel zelf nog net wel. Die dateert overigens uit september 2000 en werd geopend door toenmalig koningin Beatrix. Het plan om deze tempel te bouwen, één van de weinige in Europa, dateerde al van de jaren zestig. Maar het heeft even geduurd. Het kostte nogal wat, vier miljoen euro en er moest eerst een plekje vrijkomen. Vroeger zat hier een klooster, dat helaas is afgebroken. Daarvoor in de plaats kwam een kleine speelplaats. Nu is het dus de tempel die behoort tot de Fo Guang Shan Orde, een wat meer humanistisch gerichte stroming binnen het boeddhisme met het hoofdkwartier in Taiwan.
Oesters
De dans werd dit jaar uitgevoerd voor de deuren van de tempel en het tegenoverliggende restaurant Nam Kee, dat beroemd werd door het boek: ‘De oesters van Nam Kee’ van Kees van Beijnum. Het boek verscheen in 2000. Twee jaar later werd het verfilmd. In de hoofdrollen Katja Schuurman en Johnny de Mol. Het boek en de film heetten zo, omdat de hoofdpersonen veelvuldig oesters consumeerden in Nam Kee. De grap was echter dat Nam Kee helemaal geen oesters op het menu had staan. Tegenwoordig moeten ze met bakken tegelijk worden aangevoerd vanwege de onstuimig gegroeide vraag. Er is inmiddels ook een Nam Kee-(kook)boek verschenen, met een voorwoord van, jawel, Kees van Beijnum.
Om een behoorlijke foto te maken was vanwege de drukte geen sinecure. Maar iedereen krijgt een tweede kans. Vanaf zaterdag 1 februari om 12 uur wordt er een herstart gemaakt voor de deuren van Dun Yong, ook al zo’n gerenommeerd instituut in Chinatown. Dit bedrijf begon in 1959 als een winkeltje in Chinese snuisterijen en werd gesticht door de grootouders van de huidige eigenaar. Inmiddels is de toko uitgegroeid tot een bedrijf van vijf verdiepingen en wordt ook wel de Chinese Bijenkorf genoemd. Behalve Chinese producten verkopen ze artikelen uit omliggende landen als Korea, Vietnam en India. Inmiddels is het het grootste Aziatische warenhuis van Europa en is het niet alleen een detailhandel, maar tevens een groothandel.
Willem Oosterbeek, Wallenbewoner, doet in vijfhonderd woorden regelmatig verslag van het dagelijks leven vanuit de beroemdste buurt van Nederland.
