Oké. Iedereen is uniek. Echt waar. Maar toch lijken we allemaal op elkaar en is vrijwel iedereen te vangen in hokjes en categorietjes. Mensen willen niet in hokjes gestopt worden, maar ik doe het in mijn hoofd tóch altijd. Het maakt voor mij de meest chaotische zaken overzichtelijk.
Om mijn ziekenhuisperiode van de afgelopen drie jaar overzichtelijk te maken, heb ik dan ook mijn medepatiënten onderverdeeld in vijf categoriën. Deze categoriën zouden moeten gaan leiden tot een nieuw zorgstelsel. Als je opgenomen wordt in het ziekenhuis, word je eerst ingedeeld in een categorie. En daar wordt je zorg op aangepast.
De Beroepszieken
De Beroepszieken zijn gewoon ziek. Het is wat ze de hele dag bezig houdt, het is wat ze zijn. De beroepszieke zal zelden te koop lopen met zijn of haar ziekte en vaak zul je het niet eens aan diegene merken. Maar als je er naar vraagt, kunnen ze je er alles over vertellen. Ze doen zo goed mogelijk wat ze kunnen, om de ziekte te doorstaan. Hun dag staat in het teken van herstellen, ziekenhuizen, apotheken en medicijnen, maar ze zullen zoveel mogelijk proberen de ziekte niet mee naar huis te nemen en privé proberen te scheiden van ziekte. Maar als het te gek wordt en hij niet anders kan; ziekte gaat voor het meisje. Dan moet je even overwerken, herstellen dus. Het is de grootste categorie.
De Docentzieken
De Docentzieken weten heel erg veel over hun ziekte. Ze hebben het complete internet afgezocht naar informatie en delen hun kennis graag met anderen, gevraagd en ongevraagd. Ze nemen lotgenoten met liefde bij de hand en begeleiden ze in het ziek zijn. Op die manier proberen ze hun mede-patiënten te helpen en hebben ze zelf een duidelijk doel voor ogen. De Docentzieken lijken soms veel op de Beroepszieken, maar je zult ze vaker op congressen, borstenbeurzen of verwendagen tegen komen. Ook praten ze eerder ongevraagd over hun ziekte dan Beroepszieken. Vaak zijn ze wel minder naief dan de Beroepszieken, omdat ze veel beter weten wat er komen gaat en wat hun opties zijn.
De Grap-en-grolzieken
De Grap-en-grolzieken zijn de mensen die alles afdoen met een lolletje. Ze lachen de hele dag en lijken zich nergens zorgen over te maken. Vaak zijn het gepensioneerde Beroeps- of Docentzieken. Ze hebben al zoveel gezien en zoveel mee gemaakt, dat ze het gewoon niet meer serieus kunnen nemen, al zouden ze het willen. Ze maken het makkelijker voor iedereen, maar verhullen wel een hele hoop persoonlijk leed. Alle andere categoriën zijn graag in de buurt van Grap-en-grolzieken.
De Zorgzieken
De Zorgzieken zijn soms in eerste instantie moeilijk te herkennen. Ze zijn degenen die altijd pech lijken te hebben en veel zorg nodig hebben. Ook als ze exact hetzelfde moeten ondergaan als een ander, zal het voor hen altijd moeilijker zijn. Ze hebben het meeste pijn, de meeste aandacht nodig van verpleging en artsen en huilen ook het meest. Vaak zijn ze in eerste instantie stil en onopvallend, maar als je ze wat nader komt, zullen ze ook jou kunnen vertellen hoe zwaar ze het hebben. Het zijn over het algemeen de zieken die het meeste medelijden krijgen van de andere categoriën en waar de anderen zich ook graag over ontfermen. Het geeft de andere categoriën het gevoel dat het altijd erger kan en dat zij het zo zwaar echt nog niet hebben. Veel anderen zullen proberen de Zorgzieken zo goed mogelijk te helpen. Aan de andere kant worden de Zorgzieken door de andere categoriën niet heel serieus genomen en zijn ze ook vaak het onderwerp van roddel.
De Mysterieuzezieken
Soms, heel soms, kom je iemand tegen, die in de laatste categorie valt. Die heb ik voor het gemak ingedeeld in de categorie Mysterieuzezieken. Moeilijk te peilen. Vaak weet je niet eens wat ze mankeren en hoe lang al. Heb je niks aan dus, maar ze zijn zo intrigerend dat je steeds nieuwsgierig blijft naar hun verhaal. Deze categorie zie je bijna nooit. Jammer.
Pas de categoriën maar eens toe op jezelf en de mensen om je heen. Het zal vrijwel altijd passen. In een drie jaar durende studie heb ik het voorwerk gedaan. Nu is het aan de heren en dames wetenschappers om hier een goed zorgmodel op los te laten.
