Al weken voordat de eerste steigerpaal tegen de Oude Kerk was geplant, was de buurt in rep en roer. Wat had de directeur van de Oude Kerk, Jacqueline Grandjean, nu weer verzonnen?
Sinds haar aantreden in het voorjaar van 2012 ging het mis tussen haar en de buurt en wat eerst nog een incident leek, kreeg in de loop van de tijd het karakter van een permanente vete.
Nogal abrupt en op tamelijk onelegante wijze had haar voorganger het veld moeten ruimen, maar dat kon haar natuurlijk niet worden aangerekend. Evenmin was ze schuldig aan het luidruchtige housefeest in september 2012 waarbij letterlijk werd gedanst op de pas gerestaureerde graven. Dat besluit was al genomen door haar voorganger en ze kon het niet meer terugdraaien.
Waar ze wel verantwoordelijk voor was, waren de plannen die ze in oktober 2012 ontvouwde ten aanzien van de Oude Kerk. Daarin stond, om een lang verhaal kort te maken, dat ze de Oude Kerk meer de functie wilde geven van kunsthal. Maar ja, de Oude Kerk is behalve een historisch monument – het oudste gebouw van Amsterdam – ook nog eens het godshuis van een gemeente gelovigen die er elke zondag tweemaal bijeenkomt. En dan van de kerk een kunsthal maken? Dat botst.
Zonnestraal
Daarmee leek de toon gezet en sleepte het conflict zich voort van incident naar incident. Al snel werd bekend dat de directeur de ingang wilde verplaatsen naar de kerktoren en daar het nodige breekwerk wilde laten verrichten om het in een nieuw, ultramodern, jasje te steken. Het ging niet door, maar veroorzaakte wel veel woede. En, om een ander voorbeeld te noemen, haar afwezigheid in 2013 bij het Saskia van Uylenburgh-moment, (op 9 maart valt de eerste zonnestraal op het graf van de muze van Rembrandt die in de Oude Kerk is begraven, elk jaar een belangrijke gebeurtenis die wordt herdacht), werd door menigeen als een regelrecht affront beschouwd. En zo waren er nog wat akkefietjes die de verstandhouding tussen directeur en buurt nou niet bepaald verbeterde.
Nu is er dan een nieuw twistpunt in 'The garden Which is the Nearest to God' van de Japanse kunstenaar Taturo Atzu, waarbij met behulp van een groot aantal steigers een groot dakterras is gebouwd bovenop het dak van de kerk. Ook dat is tegen het zere been van een groot deel van de buurt die spreekt over 'de mishandeling van een monument' en waar ook prominenten als schrijver Geert Mak en componist Elmer Schönberger zich bij aansloten.
Komt het ooit nog goed tussen de buurt en de directeur van de Oude Kerk? Het lijkt er niet erg op. Zeker niet omdat de directeur weinig gevoel lijkt te hebben voor de verhoudingen in de buurt en de tegenstanders inmiddels de hakken tamelijk stevig in het zand hebben gezet. En wat je verder nog allemaal over de Garden kunt zeggen en denken, één ding is zeker: het uitzicht is prachtig. Maar datzelfde geldt in nog grotere mate voor het uitzicht vanaf de toren die ook, en goedkoper, kan worden beklommen. Daarvoor was die hele heisa niet nodig geweest.
