‘Ik kreeg heftige woorden naar mijn hoofd geslingerd van mijn tegenspeler en moest daarna acteren dat ik verliefd op hem was. Dat is natuurlijk lastig. Tegelijkertijd zijn deze jongens de grote kracht van Prins en zijn we nu cool met elkaar. Ik ben gaan begrijpen dat het jongens zijn die zich moeten laten gelden in een groep en dat vrijwel alles wat vrouw was, het op de set moest ontgelden. Eerst probeerde ik de chille chick te zijn die alles ok vindt, maar dan gingen ze over mijn grenzen. En zodra ik mijn grenzen aangaf, werd ik weer bestempeld als zeikwijf. Iedere draaidag trok ik daarom mijn kostuum aan, met daaronder een pantser.’
Prins speelt in een broeierige zomer in Amsterdam-noord. Volgens Ten Napel komen alle handelingen voort uit de niksigheid van de straat. Dat is ook te merken tijdens de opnames: ‘Er is daar niks voor kinderen, dus wij waren 21 dagen entertainment voor de hele buurt. Het verhaal van de film – jongen wordt verliefd op meisje (ten Napel) en probeert indruk op haar te maken door de grootste crimineel van de buurt te worden – werd gevoed door die omgeving. Ik vind het spijtig om te zeggen, maar ik begrijp wel dat kinderen uit deze buurt de verleiding van criminaliteit niet kunnen weerstaan. De harde houding van jongens van de straat is geen stoerdoenerij, maar realiteit. Daar kun je maar moeilijk los van komen.’
Kentucky Fried Chicken belangrijker dan tekst kennen
Volgens Ten Napel is Prins zowel een arthouse- als een pathefilm. ‘Er zitten flashy auto’s en wilde achtervolgingen in, maar het is geen pizzamaffia. De film heeft hele uitgesproken kleurpatronen, gekke muziek en lange takes waarin je de loomheid van zomer voelt. Ook hier waren de omstandigheden bepalend. De non-acteurs kenden vaak hun tekst niet, het was belangrijker dat er een portie Kentucky Fried Chicken voor ze klaar stond. Dat beperkt je in de shots. Je kunt niet vanuit zes verschillende hoeken draaien en verwachten dat ze exact hetzelfde zeggen en bewegen zoals dat normaal van filmacteurs wordt verwacht. Toch was dit voor de jongens discipline eerste klas. Ze hebben veel vrije tijd opgeofferd en vakanties uitgesteld. Dat ze niet altijd op het juiste slaapadres waren als we ze op kwamen halen moesten we dan maar voor lief nemen.’
Prins werd geprezen op het Berlinale filmfestival en draait nu in de bioscopen. The making of is ook het bekijken waard. Dit artikel verscheen eerder in de Uitagenda Utrecht.
