Sport: De mislukkingen van bondscoach Danny Blind

Bondscoach Danny Blind (54) is één van de meest succesvolle voetballers die Nederland heeft gekend. Ooit  Maar zijn verdere carrière wordt vooral gekenmerkt door twaalf ambachten en dertien ongelukken.

I 1978: het HAVO-diploma

De eerste (grote) mislukking in het leven van Danny Blind was, op 16-jarige leeftijd, meteen zijn eerste (grote) geluk bij een ongeluk. Een fenomeen dat hem de rest van zijn leven is blijven achtervolgen.

Het is de zomer van 1978, het jaar van Dick Nanninga en Robbie Rensenbrink, het (mislukte) afscheid van Johan Cruijff tegen Bayern München, Bob Dylan in De Kuip, Grease en Gerrie Knetemann. Danny Blind (16 jaar) zit op de Vlissingse scholengemeenschap Scheldemond (HAVO) en is de gevierde jongen bij het plaatselijke Racing Club Souburg, waar hij recent zijn debuut gemaakt heeft gemaakt in het eerste elftal.

Hij was al een eens benaderd door VVV en deze zomer gaat de telefoon weer. Jan Reker zelf. Nou, daar heeft Danny wel oren naar, een heuse profclub, en van z’n vader mocht hij twee oefenwedstrijden spelen in het verre Venlo.
Wat denk je? Meteen aangenomen!

Maar toen sloeg het noodlot toe. Danny zakte voor zijn HAVO-diploma en mocht van zijn vader niet naar VVV Venlo.“Mijn ouders waren helemaal niet autoritair, maar stonden er wel op dat ik eerst mijn schooldiploma zou halen,” zei Blind vorig jaar. “Zij waren niet verblind door het voetbal. Vond ik allemaal niet zo’n probleem. Een paar jaar eerder was mijn oudere broer Ron overleden en tegenover mijn ouders kon ik het niet maken om mijn kont tegen de krib te gooien. NAC en FC Twente hadden zich inmiddels ook gemeld, dus dat zou wel goed komen. Ik was al  de enige amateurspeler, die met jongens als Gullit, Rijkaard en Kieft in het Nederlands Uefa-team speelde.

“Ik weet nog goed dat ik voor mijn mondeling examen Engels geen boek had gelezen. Misschien een paar uittreksels. Dus ik zei tegen mijn lerares, mevrouw Dieriks: noteert u maar twee enen. Maar dat ging haar te ver. Ze zei: ‘Danny ik wil je niet breken. Je krijgt twee vijven’. Maar desondanks zakte ik toch.

“Ik speelde toen al in het eerste elftal bij RCS in Oost Souburg, als we wonnen was het altijd feest. Moesten we meestal met de pond de Westerschelde over, vaak helemaal naar Hulst of Terneuzen en op de boot begon het feest vaak al. En daarna mocht ik als jongste  natuurlijk mee de kroeg in. Dat heeft zeker invloed gehad op het feit dat ik de eerste keer ben gezakt voor mijn HAVO-diploma. Het jaar daarop heb ik ook weinig gedaan op school, maar slaagde ik gelukkig wel. Met m’n hakken over de sloot.”

In de zomer van 1979 tekende Danny Blind zijn eerste profcontract, op 17-jarige leeftijd, bij Sparta.

II 1983: Spartak Moskou – Sparta 2-0

Die Russische bureaucraten stonden hem bijzonder vreemd aan te kijken toen Floor Bouwer, de toenmalige voorzitter van de Rotterdamse club, het Sparta-lied uit volle borst aanhief, staande op de middenstip van het oude stadion in Tiblisi. Dat kon allemaal nog in die tijd, zegt Danny Blind, terugblikkend op één van de hoogtepunten in de historie van Sparta.

De Rotterdammers verloren de Uefa Cupwedstrijd tegen het uitgeweken Spartak Moskou  tamelijk kansloos, maar de Europese ervaring maakte diepe indruk op de jonge rechtsback, die altijd met respect over Sparta is blijven spreken. “Ik wil niet zeggen dat Sparta een chique club is, maar het is wel een club met bepaalde etiquetteregels. Dat grote vaandel in de bestuurskamer, naast de stoel van de voorzitter, dat had echt een zekere grandeur. Ja,  Sparta is echt een mooie club.”

In zijn eerste jaar speelde Danny Blind met Sparta tegen degradatie, daarna nooit meer. Kort na zijn debuut verloor hij zijn plaats in het elftal. Wim Suurbier, Geert Meijer en Dick Advocaat werden gehaald om Sparta in de Eredivisie te houden. Ruud Geels was er al, David Loggie en Gerard van der Lem ook. En Louis van Gaal natuurlijk. Zo lang kennen Danny Blind en de trainer met wie hij in 1995 de Champions League won elkaar al.

“Het is niet zo dat we meteen vrienden waren,” aldus Blind. “Maar er was wel direct sprake van wederzijds respect. Hij was dé man bij Sparta en ik werd dat een beetje, in de loop der jaren.”

Blind verdiende destijds 750 gulden per maand. Het zijn bedragen waar een jeugdspeler tegenwoordig z’n veters niet eens meer voor strikt. Een overwinningspremie leverde Blind 500 gulden op, maar dan moest hij wel spelen. En dat gebeurde ook meestal want uit piëteit met de jongeling liet Gerard van der Lem zich vaak wisselen. “Omdat het ging opvallen heeft hij daar zelfs nog verantwoording voor moeten afleggen bij het bestuur,” aldus Blind: “Maar dan bleef hij volhouden, ik kon gewoon niet meer…”

III 1987, Europa Cup II-finale Athene

Nu vraag je je af hoe ze het in hemelsnaam konden bedenken, maar toen was het een soort traditie. Een dag voor een belangrijke wedstrijd ging de selectie van Ajax meestal een potje rugbyen op het strand…

Echt waar? Ja, echt waar. Zo kon het gebeuren dat Danny Blind er niet bij was, die bewuste, bloedhete avond in Athene, in die Europese finale tegen Lokomotive Leipzig. Dieptepass Johnny ‘il Bello’ Van ’t Schip, voorzet Sonny Silooy, doelpunt Marco van Basten, die wedstrijd, weet je nog?

Oorzaak: Frank Rijkaard was tijdens het rugbyen op het strand met zijn volle gewicht op de knie van Blind gevallen. De ochtend voor de wedstrijd werd het gewricht nog aan een laatste test onderworpen, maar de medische staf oordeelde dat het niet verantwoord was om Blind te laten spelen.

In één adem kunnen we hier ook de finale van een jaar later meenemen, in 1988 tegen KV Mechelen. Dat liep, voor Blind persoonlijk en ditmaal ook voor Ajax, uit op een enorm fiasco. Blind kreeg rood en Ajax verloor, ergerlijk genoeg van ex-coach Aad de Mos. “Ik stond me na twintig minuten alweer te scheren in de kleedkamer,” keek Blind later beteuterd terug.

Dat was voor de grote successen in de Champions League. Achteraf, zegt Blind, kan hij terugkijken op een ‘rijke carrière’. “Het waren twintig volle jaren. Ik was bijna 38 jaar toen ik stopte, in 1999, dat is redelijk uitzonderlijk. Maar achteraf heb ik er spijt van dat ik toch niet nóg een jaartje ben doorgegaan. Dat had best gekund, denk ik nu.”

IV 1986-’96: De interlandloopbaan

De prestaties van de Ajacied Danny Blind steken schril af bij die van de international Danny Blind. Zijn interlandteller bleef steken op 42, maar dat had een reden. “Ik ben geloof ik wel 85 of 86 keer geselecteerd voor Oranje, maar viel nooit in. En dan tellen ze niet. Ik heb drie eindtoernooien meegemaakt, met nul speelminuten. Dat kwam vooral omdat ik een zekere Ronald Koeman voor me had…. Bijkomend nadeel: als je voor staat in een wedstrijd, ga je de laatste man niet wisselen. En als je achter staat, zet je geen extra verdediger in…”

V 1999-2012: twaalf ambachten, dertien ongelukken

Danny Blind koos na zijn actieve carrière voor een bestuursfunctie. Als directeur spelersbeleid van Ajax oefende hij weliswaar geen directe invloed uit op het elftal, maar op de lange termijn toch ook weer wel, in zekere zin. Dat was juist het aantrekkelijke van de baan, zei Blind.

Het zijn de jaren van ‘Daar Hoorden Zij Engelen Zingen’, de documentaire van Roel van Dalen, waarin we zagen hoe een modale speler als John O’Brien in één klap miljonair werd. Op een dubbeltje meer of minder werd niet gekeken bij de transfers van Nikos Machlas Frank Verlaat, Brian Laudrup, Aron Winter en John Nieuwenburg. Maar waar Ajax het jubileumjaar groots wilde vieren, voltrok zich een drama.

Negen maanden later diende Danny Blind zijn ontslag in en werd niet veel later weer aangesteld als trainer van de A1. Terug op het veld, weg van die naargeestige burelen. Na vier een en half jaar was de volgende stap een logische: hoofd jeugdopleiding. Ook zijn aanstelling als opvolger van trainer Ronald Koeman, op voorspraak van Cruijff, was nog vrij logisch, maar ondanks de komst van Stam, Huntelaar en Perez stond hij een jaar later alweer op straat.

Vervolgens was er al snel meer geen touw aan vast te knopen: Blind wordt technisch directeur van Sparta. Keerde bij Ajax hij terug als technisch manager, een soort directeur spelersbeleid, maar dan anders. In 2009 legde hij die functie neer en werd assistent van trainer Martin Jol… Een functie die hij ook nog even waarneemt onder Frank de Boer, totdat hij in 2012 wordt aangesteld als… technisch manager. Een functie die (door Louis van Gaal) wordt opgewaardeerd tot technisch directeur, maar later weer teniet gedaan door een gerechtelijke uitspraak.

Vervolgens wordt Blind net zo makkelijk weer assistent trainer, nu onder Louis van Gaal bij het Nederlands elftal. Zelf heeft Blind alle commotie over het gemanoeuvreer tussen de verschillende functies nooit begrepen. “Of ze je nou technisch directeur, directeur spelersbeleid of technisch manager noemen, dat valt allemaal onder de zelfde noemer. Voordat ik in dienst trad bij de KNVB ben ik trainer, hoofd jeugdopleiding en technisch manager geweest, bij Ajax en bij Sparta. Punt. Zo kan je het ook zeggen. Meer is er niet. En nu sta ik weer op het veld. In mijn carrière valt geen logische lijn te ontdekken. Ik heb altijd gezegd: wat vind ik leuk? En welke clubs staan mij aan. Daar zit wel een duidelijke lijn in. Sparta en Ajax, heel helder allemaal.”

VI 6 december 2006: Geluk bij een (auto)-ongeluk

Nee, mevrouw Riedewald heeft de andere auto nooit zien aankomen. Natuurlijk was het geen ideale situatie, met pech onderweg langs de weg en haar 2-jarige kleinzoon op de achterbank, maar ook al had ze hem zien aankomen, wat had ze kunnen doen? De auto die achterop knalde reed belachelijk hard en zij stond stil…

De rechtbank van Amsterdam legde Danny Blind een werkstraf op van 180 uur en 16 maanden rijontzegging, waarvan tien voorwaardelijk. Blind, zo bleek, had drie maal de toegestane hoeveelheid alcohol op. “Het geeft een gevoel van schuld en schaamte,” zei Blind met betraande ogen in de rechtszaal. “Vooral omdat iedereen het weet.”

Het jongetje, in een kinderstoeltje op de achterbank, kwam er met een bloedneus goed vanaf. “Als ik de foto’s zie, is het een wonder dat het zo goed is afgelopen,” zei officier van justitie Martine Hollander.

VII 1 augustus 2015: bondscoach Nederlands elftal

Het is een beetje de story of his life, ook al draait een missie volkomen de soep in, het ligt nooit aan Danny Blind. Misschien hebben ze hem daarom wel zijn bijnaam ‘scholletje’ hebben gegeven. Danny Blind neemt de kleur aan van zijn omgeving, zo heet het, en weet overal lekker tussendoor te zwemmen. Zelfs als de verantwoordelijkheid volledig bij hem ligt. Zoals nu, bij Oranje.

Nog nooit was EK-kwalificatie zo simpel. Maar in de praktijk bakte Oranje er onder (Hiddink en) Blind helemaal niks van. Het Nederlands voetbal is in sneltreinvaart afgezakt tot bedenkelijke dieptes, de ondergrens is nu echt overschreden. Maar volgens Blind moeten we vooral niet zo zeuren…

Hoe directeur/president/generaal Bert van Oostveen het in zijn hoofd haalde om Guus Hiddink aan te stellen ten faveure van Ronald Koeman zal wel altijd een raadsel blijven. Ook de voorgekookte benoeming van Danny Blind als opvolger van Hiddink riep vragen op. Maar aan Blind zelf heeft het natuurlijk niet gelegen dat Oranje zich niet kwalificeerde voor het EK. Zijn capaciteiten staan buiten kijf. En iedereen die daar anders over denkt is een ‘azijnzeiker’, zei Blind tegen VI.

Veel succes met de kwalificatie voor het WK in 2018, tegen Frankrijk en Zweden.

Mijn gekozen waardering € -

Sportcolumnist