Het is een duidelijke trend: lezers zijn advertenties zat. Logisch, want ze nemen veel ruimte in op je beeldscherm, vertragen de website en zijn bovendien erg vervelend. Ad-blockers zijn nu populairder dan ooit en bedrijven als Facebook en Apple maken hun eigen platformen waarmee websites sneller laden. Brendan Eich gooide het over een andere boeg: zijn nieuwe browser haalt alle advertenties weg en vervangt ze door eigen versies, die veel sneller zijn. 55 tot 70 procent van de opbrengsten hiervan gaat terug naar de originele uitgever.
Een mooi concept, voor de lezer dan. Uitgevers zijn hier minder blij mee. Vorige week verstuurden zeventien uitgevers, waaronder de bekende kranten The Washington Post en The New York Times, een cease-and-desist-bevel, bericht The Guardian. Hiermee willen ze Eich dwingen zijn browser offline te halen en al zijn activiteiten rondom Brave te stoppen.
De aantrekkingskracht van Brave
Brave is voor veel mensen een prachtige uitkomst in de tijd van vervelende reclames. Zo komt malvertising, waarmee cybercriminelen via advertenties malware op je computer proberen te installeren, er niet zomaar doorheen. Voorlopig in ieder geval niet, want cybercriminelen zijn slim en vinden vast een manier waarop het wel kan.
Daarnaast verwijst Brave je automatisch door naar een versleutelde https-verbinding, wat veiliger is dan een gewone http-verbinding. Een ander voordeel is dat de toeters en bellen van ‘normale’ advertenties niet meekomen in Brave, waardoor je misschien iets minder gek wordt van al die reclame op het internet. Laatste voordeel is dat websites niet langer traag zijn dankzij het laden van advertenties, want de varianten van Brave zijn geoptimaliseerd om snel te laden.
Geld verdienen doet Brave door adverteerders te laten betalen om hun advertenties te tonen in de browser. 55 tot 70 procent hiervan gaat naar de eigenaars van de websites – dus ook uitgevers – en de gebruikers van Brave. Met dit geld kun je er uiteindelijk voor kiezen om advertenties op bepaalde websites helemaal uit te zetten, bijvoorbeeld websites die je regelmatig bezoekt. Een soort betaalde ad-blocker dus.
Uitgevers zijn niet blij
Wat is die frustratie van de uitgevers dan? Volgens hen is de opzet van Brave “illegaal” en zeggen ze dat de browser profiteert van de “5 miljoen dollar per jaar” die de krantenindustrie investeert in originele journalistiek. De brief suggereert bovendien dat Brave simpelweg hun artikelen steelt en in een eigen website plaatst om winst te maken.
Dit zijn argumenten die we zeker kunnen begrijpen, maar vreemd zijn ze ook. Apple News en Instant Articles (Facebook) doen immers weinig anders. Ook zij plaatsen artikelen op hun eigen medium en als vergoeding krijg je slechts een fractie van wat Brave een uitgever biedt. Overigens zijn veel uitgevers ook met deze nieuwe concepten niet blij. Bovendien verdienen ze nu in ieder geval geld, in tegenstelling tot de huidige wereld waarin veel mensen een ad-blocker aan hebben staan en websites weinig tot niets verdienen. Eich reageerde dan ook verbaast op de rechtszaak: “Brave is de oplossing, niet de vijand.”
Alternatieven voor uitgevers
Sinds de opkomst van digitale media, ongeveer vijftien jaar geleden, zijn uitgevers op zoek naar alternatieven voor hun inkomsten, aangezien de advertentieomzet van de ‘normale’ krant langzaamaan verdwijnt. Veel media implementeerde een paywall, waardoor een deel of alle content alleen gelezen kan worden als je een abonnement neemt op dat medium.
Een andere optie is de gratis website, die volstaat met advertenties. Een concept dat in het begin nog wat geld binnenbracht, maar nu ad-blockers populair zijn is dit ook voorbij. In reactie op die ad-blockers vragen veel media op hun website of je deze wilt uitzetten, in sommige gevallen door een pop-up over je beeld heen te zetten. Een aantal websites (zoals Forbes) geven je zelfs helemaal geen toegang als je een ad-blocker aan hebt staan.
Dan is er nog een derde optie, waar onder meer De Volkskrant en Vrij Nederland gebruik van maken: het betalen voor afzonderlijke artikelen. In Nederland kwam deze vorm echt op toen Blendle/Cafeyn populair werd. Op veel websites, inclusief de mijne, zijn sommige (of geen) artikelen gratis, voor de rest kun je per artikel betalen. Interessant, maar misschien ook niet helemaal de oplossing. Voor veel media levert dit immers niet genoeg inkomsten op, al trekken ze wel nieuwe lezers die mogelijk een abonnement nemen. En ditzelfde geldt natuurlijk voor Blendle/Cafeyn, waar je ook per artikel betaalt. Nadeel voor de uitgevers: Blendle/Cafeyn wil een deel van de omzet hebben (logisch).
Ten slotte zijn er nog opties als PAPER van de Persgroep, een digitaal tijdschrift waar je €5,95 per maand voor betaalt en iedere dag de “beste artikelen uit de kranten” kunt lezen. Zelf de kranten doorspitten hoeft daarmee niet langer, zoals wel het geval is in Blendle/Cafeyn, maar de vraag is hoeveel de media hier nog aan verdient. €5,95 per maand voor minimaal vier kranten is immers niet veel, zeker niet als je weinig abonnee’s hebt. Overigens is het erg opvallend dat je je abonnement afsluit via Blendle/Cafeyn, dat ook weer een bepaald percentage van de opbrengsten wilt hebben.
Is Brave zo slecht?
Als we al deze alternatieven bekijken, is het de vraag of Brave wel zo’n slechte optie is. De browser geeft je behoorlijk wat meer omzet dan de meeste alternatieven (op Blendle/Cafeyn na, die komt ook op ongeveer 70 procent uit), en dat is natuurlijk wat uitgevers willen. Protesteren is een optie, maar de vraag is of dit niet een geweldige uitkomst is voor de media die al tijden moeite hebben met de digitale revolutie.
Eveline Meijer is freelance (tech-) journalist en volgt op haar website Tech Reporter hoe technologie van nu de wereld veranderd en dit in de toekomst kan gaan doen. Hier verstuurt ze ook wekelijks een nieuwsbrief over. Gratis aanmelden kan hier.
