Storytelling
Tijdens een meerdaagse internationale topconferentie enkele jaren geleden vertelt Daphne Deckers haar eigen nare ervaringen. Een maar niet genezende blaasontsteking. Aansluitend aan de indrukwekkende voordracht (waarbij je een speld kon horen vallen) wordt zij door menig official aangesproken. Het congres in het Vredespaleis in Den Haag (foto). Hiermee onderstreept minister Schipper (VWS) dat het hoog tijd is om tot actie over te gaan. Zij wist zich gesteund door staatssecretaris Sharon Dijksma (EZ). Immers het gaat om grote belangen, ook in de veterinaire sector. Dat antibioticaresistentie een in omvang en ernst toenemend probleem is, blijkt overduidelijk.
Hoe staan de zaken anno 2018 er voor
Onlangs had ik een discussie via social media. Dat begon met een vraag aan mij van een bekende:
Reactie: Kun jij beschikken over de cijfers voor wat betreft het overlijden door antibioticaresistentie? Er wordt wel het één en ander genoemd. Maar of dat nou de meest betrouwbare cijfers zijn, betwijfel ik wel eens.. Weet jij waar ik die cijfers kan vinden? Mijn reactie: Ik zal eens kijken. Statistiek is natuurlijk wel lastig, want het overlijden is door een infectie bij vaak doodzieke kwetsbare patiënten. Je weet het niet altijd zeker of resistentie alle verschil maakt.
Reactie: Oké, 😊 Er wordt vaak gezegd 10-15 doden per dag in Nederland. Maar dat hebben ze berekend naar het aantal inwoners van Nederland. Niet geregistreerd dus.
https://www.foodlog.nl/artikel/meer-doden-door-antibioticaresistentie-dan-kanker-in-2050/
Reactie: Wat betekent dit??
Zorgelijk
Ik was toch al bezig naar de impact van ‘bijzonder resistente micro-organismen’ (ook afgekort als BRMO). Dus voldoende aanleiding om er verder in te duiken. Allereerst enkele basale gegevens. Ontleend aan de informatieve website Volksgezondheid en Zorg. Onder leiding van het RIVM tot stand gekomen.
- Antimicrobiële resistentie : Ongevoeligheid van micro-organismen voor de werking van antimicrobiële middelen. Het veelvuldig gebruik van antimicrobiële middelen heeft geleid tot selectie van micro-organismen die resistent (=ongevoelig) zijn voor deze middelen. Deze resistentie heeft grote gevolgen voor de behandeling van infecties, want infecties met resistente micro-organismen zijn moeilijker te behandelen. Binnen het onderwerp antimicrobiële resistentie staat resistentie tegen antibiotica centraal.
- Bijzonder Resistente Micro-Organismen (BRMO) zijn resistent tegen de eerste keuze-antibiotica of tegen meerdere groepen antibiotica. Het gevolg is dat artsen bij het voorschrijven of toedienen moeten uitwijken naar “laatste redmiddelen”, waartegen ook in toenemende mate resistentie dreigt te ontstaan. De toename in resistentie tegen laatste redmiddelen betekent dat de keuze voor een antibioticum dat goed werkt steeds moeilijker wordt.
Op de RIVM website wordt gesteld dat er alleen al sprake kan zijn van toename van ziektelast bij aanwezigheid van antibioticaresistentie. Al was het maar omdat tijd verloren gaat met het vinden van de juiste behandeling bij zieke mensen. Dat het ook tot sterfte leidt is zeker, maar de getallen op de bewuste website zijn gedateerd en misschien ook wel een onderschatting. Dat het probleem toenemend van belang is, leidt geen twijfel. Ik verwijs naar de conferentie die ik destijds bijwoonde.
BRMO
Bij mij leeft momenteel de vraag hoe vaak momenteel in ons land het etiket BRMO (bijzonder resistent microrganisme) aan een unieke patient wordt toegekend. De bekendste BRMO is MRSA. Andere voorbeelden zijn ESBL, VRE en CPE. Soms zijn het passanten en zijn er geen ziekteverschijnselen. Soms ontstaat een dragerschap en tenslotte kunnen patienten doodziek worden van een dergelijk micro-organisme. Dit onderscheid is belangrijk voor de praktijk. Is er een dergelijke landelijke registratie (RIVM) of moeten we het doen met schattingen. Via de altijd zeer adequaat reagerende persvoorlichting kreeg ik dit antwoord:
– als een ziekenhuislaboratorium uit kweken van een patiënt een BRMO isoleren, is dat zijn of haar BRMO, en weet de patiënt en zijn of haar behandelend arts ervan;
– er is geen algemene BRMO-meldingsplicht, dus ‘geen etiket aan unieke patiënt’;
– als we in de bevolking het voorkomen van BRMO onderzoeken, dan gebeurt dat (vrijwel altijd) geanonimiseerd.
Suggestie
Het lijkt voor de hand te liggen dat binnen die BRMO groep wellicht de geschikte kandidaten te vinden zijn voor een gerichte bacteriofaag behandeling. Dat kan misschien een conditio sine qua non zijn voor een instantie. Tenminste als het tot een toewijzing van behandeling met bacteriofagen mocht komen. Het gaat dan wel om daadwerkelijk bedreigende infecties. Daarvan bestaat inmiddels de nodige casuistiek. Om de omvang van het daadwerkelijke probleem in beeld te krijgen zou een meldingsplicht misschien een idee zijn. Maar die is er dus niet. Denkbaar is dat dit ook zijn doel voorbij schiet. Dat is duidelijk na de correspondentie met het RIVM. Het wachten is op de overheid. Er zijn immers Kamervragen gesteld over het Bacteriofagentoerisme..
Websites
https://www.volksgezondheidenzorg.info/onderwerp/antimicrobi%C3%ABle-resistentie-amr/cijfers-context/gevolgen
https://www.google.nl/search?q=BMRO&rlz=1CCSMAE_enNL600NL623&oq=BMRO&aqs=chrome..69i57j0l5&sourceid=chrome&ie=UTF-8
https://conferenceamr2014.nl
