Trump dag 4: beveiliging Pompeo opgeheven, gratie voor (gewelddadige) anti-abortusdemonstranten en meer
Er worden nog steeds veel besluiten ondertekend door Trump. Hier de lijst van 23 januari:
Er worden nog steeds veel besluiten ondertekend door Trump. Hier de lijst van 23 januari:
Dag 3 van het presidentschap van Trump. Hier de besluiten die hij nam:
Trump is inmiddels een paar dagen president. Ik schreef eerder een lang stuk met al zijn executive orders, door hem ingetrokken decreten van Biden en memoranda die hij op dag 1 ondertekende. Inmiddels zijn er nog enkele nieuwe besluiten bijgekomen:
Trump is weer president. Hij zal ongetwijfeld weer van alles gaan roepen de komende tijd, op Twitter, op Truth Social, op televisie, bij events. Zolang hij president is wil ik hier proberen bij te houden wat hij zegt, maar vooral: wat hij dóet. Kortom: welke daadwerkelijke besluiten neemt Trump nu eigenlijk? Want wat hij zegt heeft weliswaar impact op de gemoedstoestand van Amerikanen én op de onze, maar laten we vooral proberen te focussen op wat hij besluit. Ik ga het hieronder dus niet hebben over hoe Musk er uit zag gisteren en hoe Hillary keek en wat er allemaal aan de hand was met het hoedje van Melania. We gaan naar de inhoud.
En toen was 2024 afgelopen. By far het meest waardeloze jaar uit mijn leven, wat zó shit was, dat ik het her en der heb geprobeerd te compenseren met dingen die ik eigenlijk niet meer wilde doen (zoals ver reizen). Wat overigens niet hielp. Want de tijd tikte gewoon verder. En terwijl ik dit tik klinkt Zeit van Rammstein op de radio: een van de nummers die op de uitvaart van mijn zusje werd gedraaid dit jaar. Bizar genoeg komt de 8-jarige meteen aanlopen met als vragende mededeling: “Dit liedje was toch bij Lilian’s begrafenis?” Ja dus. En het gaat over de ongrijpbaarheid van tijd en de vergankelijkheid. Toepasselijker kan het niet. Want zo was 2024: ineens was het leeg.
Ik wilde iedereen die het afgelopen jaar mijn berichtgever over de Amerikaanse presidentsverkiezingen gevolgd heeft nog even bedanken. Het is een moeilijk jaar geweest voor mij om dat goed te kunnen doen, na het overlijden van mijn zusje, daarna van mijn mentor en vervolgens mijn echtscheiding. De berichtgeving moest ik dus regelen tussen regulier werk, huishouden en zorg voor drie kinderen door. Ik heb dus niet zoals veel Amerikadeskundigen een boek geschreven dit jaar over Trump of Harris of Biden of over De PolAriSatie In De SameNleviNg of iets anders om in talkshows te komen, maar ik heb wel een column kunnen schrijven voor het Financieele Dagblad om de machinaties achter campagnes te kunnen laten zien en ik heb af en toe wat geroepen in kranten, veel op de radio en af en toe in een tv-programma. Het was goed zo.