Ik ben freelance honkbaljournalist, eindredacteur en online tekstschrijver.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Door de jaren heen heeft Nederland veel prima honkbalwerpers voortgebracht. Maar stuk voor stuk beten toppers als Han Urbanus, Herman Beidschat, John van Westrenen en Rob Cordemans zich stuk op twee records die al meer dan 80 jaar in het bezit zijn van Roel de Mon (1919-1973).
Veel honkbalwerpers kunnen hun sport tot op gevorderde leeftijd blijven beoefenen. Daar zijn genoeg voorbeelden van bekend. Ook in Nederland.
Jaap de Koning van Sparta bijvoorbeeld. Hij speelde er maar liefst 16 seizoenen op het hoogste niveau. En wat te denken van Han Urbanus van OVVO. De absolute toppitcher van Nederland uit de jaren ’60 speelde in 1971 zelfs samen met zijn zoon Charles Urbanus jr. die toen zijn debuut in de hoofdklasse maakte.
Rond 1903 vormde Benjamin Purcell in Benton Harbor, Michigan een christelijke stroming van adventisten (House of David). Op zich niets bijzonders, er waren er in die tijd wel meer, maar deze groep had iets bijzonders. Behalve de gebruikelijke verboden op het hebben van seks, eten van vlees en roken, was ook alcohol uit den boze en mochten zij niet naar de kapper.
Er is een tijd geweest dat er op het honkbalveld – net als bij ijshockey – flink werd gevochten. Niet alle – niet altijd even sportieve – gebruiken uit het Amerikaanse profhonkbal waren hier toen al voldoende doorgedrongen. Berucht is de wedstrijd tussen het Nederlands IX-tal en de Grand Rapids Sullivans uit de Haarlemse Honkbalweek van 1969.
In het tweede deel van de play-offs van het afgelopen seizoen kwam regerend landskampioen Neptunus op een gegeven moment zonder rotatie te zitten. Een zelden voorkomende combinatie van blessures, ziekte en een voortijdige terugkeer naar de Verenigde Staten leidde ertoe dat zij geen enkele ‘echte’ pitcher meer over hadden.
Pat Murphy van de Milwaukee Brewers werd door de Baseball Writers Association of America verkozen met 27 van de 30 stemmen. Daarmee was hij de eerste Brewers-manager ooit die de prestigieuze prijs in de wacht wist te slepen. En dat in een seizoen waarin hij zijn belangrijkste pitcher – Corbin Burnes – naar de Baltimore Orioles zag vertrekken.