Historicus, studeerde de Geschiedenis van de Internationale Betrekkingen aan de Universiteit van Amsterdam. Schreef zijn masterscriptie over de verhoudingen tussen Rusland en de NAVO en is gespecialiseerd in de Post-Sovjetunie.
Wil je mijn werk steunen? Laat je waardering dan blijken door een donatie te doen! Zo kan ik mijn werk voortzetten en help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Nederland is oorlogsmoe. De oorlog in Oekraïne dringt nauwelijks nog door tot in de huiskamers. Zelfs onder mijn vrienden merk ik dat ze er liever niet meer over willen praten. Te confronterend, zeggen ze.
Op 24 februari 2022 was de hele wereld in shock: Rusland was Oekraïne binnengevallen met ongekend oorlogsgeweld. Dit was de grootste militaire operatie sinds de Tweede Wereldoorlog op het Europese continent. Vaak wordt er gesproken over het Westen tegenover Rusland, maar ook voor Japan was de oorlog in Oekraïne een keerpunt. In Japan betekende dit ook een U-turn in de bilaterale relaties met Moskou. Ik sprak met Casper Wits, japanoloog, sinoloog en universitair docent Oost-Azië Studies aan de Universiteit van Leiden over hoe Japan zich betrokken voelt bij de oorlog in Oekraïne. En kunnen wij, Europeanen ook iets leren van Japan?
Gisteren viel Israël de Russische luchtbasis Hmeimim in Syrië aan. Deze basis was in 2015 cruciaal voor Rusland om het Assad-regime te redden. Ondanks de Russische rode lijnen besloot Israël om deze vliegbasis aan te vallen, omdat Iran er ook vliegtuigen stationeerde. De Israëlische aanval laat zien dat de belangen van Israël en Rusland elkaar steeds meer beginnen te snijden. De vraag is hoe lang Israël zijn voorzichtige beleid ten aanzien van Rusland kan volhouden.
De oorlog duurt nu al 2,5 jaar (of eigenlijk al tien jaar sinds de annexatie van de Krim). Na aanvankelijke terughoudendheid besloot het Westen Oekraïne te steunen. Eerst met stingers en kogelvrije vesten, daarna volgden HIMARS- en Patriot-systemen. Vervolgens ontstond de discussie over tanks en F-16s. Natuurlijk ben ik tevreden met deze leveringen, want zonder deze wapens zouden er nog veel meer Oekraïense doden te betreuren zijn geweest. Toch blijf ik kritisch. Wat ontbreekt, is een bredere discussie over ons Oekraïne-beleid, niet alleen in Nederland, maar in het hele Westen. We leveren wel wapens, en dat is goed, maar fundamentele vragen over onze Oekraïne-strategie worden niet gesteld. Kunnen we enkel met wapenleveranties Rusland dwingen tot concessies, of is er meer nodig?
In de zomer van 2020 bezetten duizenden studenten, jongeren, docenten en rechters de straten van Minsk en scandeerden: “Vertrek” naar Lukashenko. Het was een kraakheldere boodschap aan de Belarussische dictator. Helaas bleken de democratische opstanden van korte duur te zijn.
Vandaag is het precies 23 jaar geleden dat twee passagiersvliegtuigen de Twin Towers in New York doorboorden. Ik was toen een klein jongetje en zoals elke dinsdagmiddag keek ik samen met wat vriendjes nietsvermoedend Pokémon. Het was onze vaste prik op dinsdagmiddag: samen kijken hoe Ash Ketchum het opnam tegen Team Rocket. Op school konden we ons na de lunchpauze nauwelijks nog concentreren. Zou Ash Ketchum deze keer Team Rocket weer kunnen verslaan?