In 1992 won Bill Clinton de verkiezingen met de slogan “It’s the economy, stupid.” Meer dan 30 jaar later speelt de economie weer een cruciale rol in de Amerikaanse verkiezingen. Het staat in de top 3 prioriteiten van zowel Republikeinen als Democraten. Ook immigratie en gezondheidszorg zijn belangrijke thema’s, maar de economie weegt voor de meeste kiezers het zwaarst. Terwijl Biden en Harris hun economische successen benadrukken, stelt Trump dat het onder zijn bewind beter ging. Beide kampen hebben hun eigen waarheid, en die is genuanceerder dan zij beweren.

Begin oktober vond het eerste en enige debat plaats tussen de vicepresidentskandidaten, Republikein JD Vance en Democraat Tim Walz. Vance bleek de betere debater, maar Walz had de uitsmijter van de avond. Hij vroeg Vance wie volgens hem de presidentsverkiezingen van 2020 had gewonnen, en Vance gaf een ontwijkend antwoord. Dit plaatste hem volgens de Democraten op één lijn met Trump, en alleen al daarmee was hij volgens hen gediskwalificeerd als mogelijk goede kandidaat. De Republikeinen -en veel debatanalisten- dachten er heel anders over: zij zagen Vance als winnaar. Uiteindelijk is die winnaar niet zo relevant: de impact van zo’n debat is gering. Er zullen weinig kiezers zijn die hun stem voor het presidentschap laten afhangen van de prestaties van de vicepresidentskandidaten. Dat terwijl de vraag wie de vice-president wordt ontzettend veel impact kan hebben.