IJdelheid en media-geilheid: Plasterk en de media
Als Plasterk het veld had moeten ruimen was dat een novum geweest: een minister die over zijn eigen media-geilheid zou uitglijden.
Als Plasterk het veld had moeten ruimen was dat een novum geweest: een minister die over zijn eigen media-geilheid zou uitglijden.
Zaterdag bracht de Volkskrant de onthutsende scoop over bankiers die privé geld in een mega-windmolen in Medemblik hadden gestoken. Hoeveel duurzame energie de molen had opgelverd werd niet onthuld, maar wel hoe Rijkman Groenink (ex ABN Amro) en andere ‘topstukken’ uit financiële wereld zich via de belasting verrijkten met de windmolen.
Bij het artikel van Merijn Rengers en John Schoorl was een aparte verklaring van Rijkman Groenink geplaatst, tussen 48-punts aanhalingstekens – ten teken dat het hier een direct citaat betrof.
Vandaag opnieuw dat ingekaderde interview, maar nu met de tekst dat zaterdag “abusievelijk de eerdere niet-geautoriseerde reactie” van Rijkman Groenink was opgenomen. Op de site van de Volkskrant wordt de zwarte piet bij de “eindredactie” gelegd, er zou een verklaring in de krant zijn opgenomen die is “toegeschreven aan Rijkman Groenink, (maar) die niet door hem is afgelegd. De redactie van de Volkskrant biedt hiervoor zijn excuses aan.”
Zoek de verschillen dus.
Hebben Rengers en Schoorl het verkeerd gehoord? Verkeerd opgeschreven? Dat lijkt lastig vol te houden als je de verschillen ziet: hele zinnen zijn verdwenen, getallen veranderen ingrijpend. Ze zullen Groenink hebben beloofd alles te mogen autoriseren – dus ook uitspraken terugnemen die hij wel heeft gedaan. Een afspraak die journalisten ongaarne maken, maar sommige machtige bronnen kunnen erop staan. En daar is wat mis gegaan. Pijnlijk, maar ook pijnlijk voor Groenink die zich in de kaart laat kijken.
This entry passed through the Full-Text RSS service — if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.
Trouw heeft alle kansen gekregen om ten onder gegaan. Maar eigenlijk is het omgekeerde gebeurd: vergeleken met vrijwel alle andere titels is de krant opmerkelijk stabiel, met af en toe zelfs een kleine winst. Nadat Het Parool in 2004 overging op tabloid, volgde Trouw een jaar later. Is dat het geheime wapen van de krant?
Het klinkt als erg veel: 562.000.000 magazines die elk jaar in Nederland worden verspreid.
Als De Telegraaf later dit jaar overgaat op tabloid, verschijnen alle Nederlandse kranten op een kleiner formaat.
In zijn beste jaren produceerde VU-onderzoeker Peter Nijkamp twee artikelen per week. Nu had hij tien dagen nodig om te reageren op artikelen in NRC en Volkskrant over zijn ‘zelfplagiaat’.