Het is ruim elf jaar geleden dat Léonie (33) voor het eerst dissociaties kreeg, daardoor kreeg zij onder andere een gevoel van depersonalisatie: hierbij wordt je lichaam, je emoties of je waarnemingen als niet van jezelf ervaren. Als Léonie een aanval heeft, voelt zij zich alsof ze door een scherm meekijkt naar haar eigen leven. Alleen: ze voelt daar niets bij, en ook de realisatie van wat er gebeurt komt vertraagd bij haar binnen.

“Met bonzend hart opende ik mijn mailbox. Mijn ogen vlogen over de ongelezen berichten. Daar was ie. De mail die me bij het zien dan de afzender direct een bibberig gevoel in mijn buik bezorgde. Mijn vinger bewoog zich naar de enter knop, maar bleef toen hangen. Ik had eerst een wijntje nodig, besloot ik. Ik liep naar de ijskast en rukte de halflege fles Chablis uit de deur. Met een flink glas wijn in mijn hand ging ik weer achter mijn laptop zitten. Ik haalde diep adem en klikte de mail open. Mijn ogen vlogen zenuwachtig over de eerste regels. “Ik ben blij dat jij het ook als meer ziet dan een one night stand….Ik vind je geweldig. Zullen we vanavond wat gaan eten?”