Het WK was nog niet afgelopen of in Brazilië barstten de verkiezingscampagnes los. Op 5 oktober wordt niet alleen de president, maar ook het voltallige Huis van Afgevaardigden en een derde van de Senaat gekozen. Daarbovenop vinden er op dezelfde dag verkiezingen plaats voor de gouverneurschappen en regeringen van de zesentwintig deelstaten en de federale hoofdstad Brasília.
Met zoveel politieke aangelegenheden op één dag zou je verwachten dat de Braziliaan in het stemhokje wel even werk heeft, maar dat valt mee. Al sinds het jaar 2000 stemt Brazilië volledig elektronisch. Elke partij en kandidaat heeft een eigen code; je stem uitbrengen is niet ingewikkelder dan een telefoonnummer intoetsen. En het nummer van de kandidaat van je keuze vergeet je niet snel: sinds het einde van het WK zijn de Braziliaanse wegen het domein van geluidswagens die de meest inspirerende jingles uitbraken: ’Stem Bruno Reis, vijftien-drie-drie-drie! Vijftien-drie-drie-drie!!!’
Tijdens het uitdelen van de nummers kreeg de Arbeiderspartij (PT) nummer dertien in de maag gesplitst, maar dat getal heeft bepaald geen ongeluk gebracht: de partij van voormalig president Lula en huidig president Dilma Rousseff deelt in Brazilië immers al twaalf jaar de lakens uit. Voor welke partij de goedlachse meisjes in de foto boven campagne voeren is dus duidelijk, maar of ze zelf in het stemhokje nummer dertien trouw zijn is een tweede.
Verkiezingen zijn in Brazilië big business: verreweg de meeste campagnevoerders zijn door reclamebureau’s ingehuurde studenten of werklozen die voor een real of veertig per dag (om en nabij de dertien euro) op drukke kruispunten pamfletten uitdelen en met vlaggen zwaaien. Het ziet eruit als bevlogen politiek activisme – maar deze dames staan hier gewoon geld te verdienen.
