Linda wil heel graag een nieuwe spijkerbroek. Haar moeder vindt de broek wat aan de dure kant en de aanschaf eigenlijk ook niet zo nodig. ‘Maar de afgelopen maand was ook niet zo leuk voor Linda’, denkt moeders bij zichzelf. Ze had hard gewerkt en Linda was daardoor veel alleen thuis geweest. En het is ook niet zo dat ze het geld voor die spijkerbroek niet kan missen… Al snel neemt ze het besluit: ze koopt de broek voor haar dochter.
‘Als ouder wil je het beste voor je kind. Maar het is groot een misverstand te denken dat het beste voor je kind, ook meteen het duurste is.’ In haar boek probeert Henselmans met tal van voorbeelden die verwarring te doorbreken. ‘Ik wil mensen niet overhalen om te consuminderen, maar ik wil inspireren zodat ouders zien dat kinderen niet duur hoeven te zijn. Uiteindelijk gaat consuminderen over keuzes maken en bedenken wat je echt belangrijk vindt om je geld aan te besteden.’
Henselmans vertelt verder: ‘Veel mensen bereiden zich bijvoorbeeld voor op de komst van een baby door een vermogen uit te geven aan babyspullen. Maar als het kindje er eenmaal is en huilt, wil het helemaal niet in die schattige wieg liggen of luisteren naar de klanken van een muziekdoosje. Je kunt ook niet wat geld in de wieg gooien en zeggen: “koop maar wat leuks voor je zelf” Of: “hier heb je een snoepje”. Ze willen jou en jouw liefde, verder niet zoveel. Dat blijft eigenlijk ook zo als kinderen ouder worden. Dat is een hele verantwoordelijkheid voor ouders.’ Volgens Henselmans kan er daarom achter het koopgedrag van ouders ook een schuldgevoel of onzekerheid over de opvoeding schuilgaan. ‘Ze denken: “ik werk dan wel heel veel, maar mijn kind geeft tenminste wel een te gek feestje of het draagt in ieder geval wel merkkleding. Daar kan niemand iets van zeggen.”
Budget
Willeke Thierry is moeder van vier kinderen in de leeftijd van 10,8,6 en 1 jaar. Zij let goed op waar ze haar geld aan uit geeft. Op haar blog www.mammatjevanalles.blogspot.nl laat ze zien hoe ze dat doet. ‘Mijn man werkt fulltime en ik ben thuisblijfmoeder. Doordat ik niet werk, valt er natuurlijk een stukje inkomen weg maar het ik doe niet aan consuminderen omdat we anders niet genoeg geld hebben. Mijn man en ik vinden het belangrijk dat we niet zomaar al ons geld uitgeven. Vroeger deed ik dat wel, ik kocht van alles zonder dat ik het echt nodig had. Zo’n tien jaar geleden hebben we samen afgesproken dat ik een budget krijg waar ik van moet rond komen.
Ik krijg nu een bepaald bedrag per week waar ik voor onze vier kinderen kleding van moet kopen, en ook het eten, cadeautjes voor feestjes. Eigenlijk alle huis, tuin en keuken spullen. Daardoor ben ik nu een stuk bewuster van hoe ik mijn geld uitgeef. Meestal kom ik wel rond door creatief te zijn. Ik koop veel tweedehands via internet en krijg ook wel spullen zoals kleding. Als het nodig is en ik het zinvol vind, koop ik ook wel dure dingen. Zo heb ik bijvoorbeeld een goede draagzak voor mijn dochter gekocht. Maar ik wil niet meer te veel te kopen en ook geen impulsaankopen doen.’
Rijbewijs, sport en studie
Leuk dat ouders besparen, maar wat vinden de kinderen daar zelf van? Henselmans, die moeder is van inmiddels drie volwassen jongens: ‘Onze kinderen waren gewoon kind en namen het zoals het kwam. Wij bespaarden onder meer op zoetigheid door op doordeweekse dagen niet te snoepen en geen frisdrank te drinken. Één keer in de week was het snoepdag en dan mocht dat wel. Af en toe maakte ik een uitzondering en bakten we bijvoorbeeld koekjes terwijl het geen snoepdag was. Daar genoten ze dan echt van. Het geld dat we niet uitgaven aan snoep en frisdrank zetten we apart voor onze kinderen. Daar hebben we hun rijbewijs, sport en studie van betaald. Toen onze kinderen nog klein waren, was ik af en toe wel bang dat ze later misschien zouden zeggen dat ze onze opvoeding niet konden waardeerden. Maar het consuminderen heeft juist onze band versterkt. Ze zijn heel dankbaar dat er geld was voor de belangrijke dingen.’
De kinderen van Thierry krijgen er nog niet zoveel van mee, hoewel er voor haar oudste zoon wel een regel is met betrekking tot geld uitgeven. ‘Als hij iets van zijn zakgeld wil kopen, moet hij daar eerst een week over nadenken. Hij is namelijk net zoals ik vroeger was: hij wil graag van alles kopen. Maar als hij het dan gekocht heeft, blijkt het toch niet zo leuk als toen het nog in de winkel lag.
Wij geven onze kinderen andere dingen die ze meer waarderen. Zo hebben we bijvoorbeeld een mountainbike gekocht en gaan we ieder jaar op wintersport. Ook knappen we ons huis op van het geld dat we besparen en hebben we bijvoorbeeld geïnvesteerd in het plaatsen van zonnepanelen. Mijn motto is: de mooiste dingen zijn geen dingen. Zoek je geluk niet in dat wat je koopt, want dat geluk duurt maar heel even. Gezinsmomenten en gezelligheid dat blijft je een hele leven bij.’
