Met een maximumcapaciteit van 200 TEU of 2.800 ton zal de Grain De Sail III een Klein Duimpje onder de containerschepen blijven. De vooropgestelde prestaties zijn echter indrukwekkend. De firma claimt dat het schip in 13 dagen de Atlantische Oceaan zal over varen. Ter vergelijking: een containerschip varend op conventionele brandstof doet er vanaf Rotterdam gemiddeld 9 dagen over om in New York te arriveren. Tegenover de iets langere reistijd staan twee grote duurzame voordelen. Ten eerste een aanzienlijke reductie van de CO2-uitstoot. Slechts 1 tot 2 gram CO2-uitstoot per vervoerde ton lading. Oftewel een totale reductie van 90% in vergelijking met een conventioneel containerschip. Ten tweede zal het schip geheel zelfvoorzienend zijn in de energieproductie voor het comfort van de bemanning (heet water e.d.).
Duurzaam zeetransport
Grain De Sail is in 2012 opgericht in Morlaix, Bretagne, door de tweelingbroers Barreau. Zij hebben een achtergrond in hernieuwbare energie. Het was vanaf het begin hun streven het transport over zee duurzamer te maken. Om de bouw van hun eerste duurzame containerschip te financieren, gingen zij aan de slag met de import van cacao en koffiebonen uit Centraal-Amerika en het Caribisch gebied. Van de cacao en koffiebonen produceren zij vervolgens chocolade en koffie die inmiddels in honderden Franse winkels worden verkocht. Om de import te bekostigen, besloten de broers Franse organische wijnen te exporteren naar New York.
In het jaar 2020 wilden ze hun eerste duurzame containerschip in de vaart hebben. Dat voornemen lukte met de Grain De Sail I. Augustus dit jaar kwam de Grain De Sail II erbij. Met de Grain De Sail III moet hun vloot in 2027 compleet zijn. Dankzij de Grain De Sail II en III zijn ze niet alleen in staat in hun eigen transportbehoeften te voorzien. Daarnaast kunnen ook andere duurzaam werkende firma’s hun producten met deze schepen laten vervoeren.
Veelbelovende niche
Grain De Sail staat niet alleen in haar streven naar duurzaam zeetransport. De eveneens Franse rederij TOWT nam in augustus dit jaar het containerschip Anemos in gebruik, goed voor een maximumcapaciteit van 1.000 ton. Ook dit schip gebruikt wind en zeilen om de Atlantische Oceaan over te steken. Het is de eerste in een serie van uiteindelijk acht schepen die voortgestuwd door de wind de zeeën voor TOWT zullen gaan trotseren. Het zijn zeker niet alleen de Fransen die deze manier van voortstuwing propageren. In Japan en de VS, bijvoorbeeld, zijn er soortgelijke initiatieven. Voorlopig lijkt het erop dat deze vorm van zeetransport vooralsnog alleen mogelijk is met de kleinere containerschepen.
Met de strengere Europese regelgeving voor containerschepen en overige schepen in het achterhoofd is het varen op wind en zeilen een interessant alternatief. Het biedt perspectief de CO2-uitstoot in de scheepvaart drastisch te verminderen. Tegelijkertijd heeft het iets nostalgisch. De mens die de oceaan weer oversteekt met gebruikmaking van de natuurkrachten. Belangrijk is natuurlijk de praktische uitvoerbaarheid. Dankzij moderne technieken om het weer te voorspellen en de stabiele winden op zee is de kans op vertragingen in het transport klein.
