Dagboek van een gigolo

Journaliste Nathalie de Graaf volgde een jaar lang het leven van gigolo Ramon (38). Elke week vertelt hij haar zijn avonturen. Deze week: "Ik vind de sex met jou vies tegenvallen."

Ik heb het uitgemaakt met mijn vriendin. Ze trok het niet meer dat ze mij moest delen met andere vrouwen en daar werd ze jaloers en bezitterig van. Dat belemmerde mij zo in mijn werk als gigolo dat ik uiteindelijk een punt achter onze relatie heb gezet. Ik vind mijn werk te leuk om op te geven, sorry. En eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik alweer een nieuwe vriendin heb. Zij heeft er geen enkele moeite mee dat ik dit werk doe. Maar laat ik bij het begin beginnen.

Een paar weken geleden was ik op de sportschool toen een oudere dame naar me toe kwam. “Zo, wat kost dat nou om met jou af te spreken?” vroeg ze op cynische toon. Ze had de media aandacht rondom mijn persoon gevolgd. Om er vervolgens aan toe te voegen: “Mag ik je een keer bellen?”

Ik was niet blij met haar actie en al helemaal niet toen ze het blad waar ik in stond op de sportschool achterliet. Een beetje discretie stel ik toch wel op prijs. Maar ik besloot haar te bellen. Werk is werk, nietwaar? De eerste keer kreeg ik haar dochter aan de telefoon. Dus belde ik de volgende dag weer terug. Wederom nam haar dochter op. “Jij bent toch die gigolo uit de media?” vroeg ze. “Leuk! Mag ik je wat dingetjes vragen?” En zo zat ik al snel een half uur met haar aan de telefoon. Ze vroeg me de welbekende vragen: hoe ik in dit werk ben gerold, of ik zelf geniet van de sex met mijn cliënten en wat ik doe als ik een date heb met een onaantrekkelijke vrouw. “Ik wil je heel graag beter leren kennen,” zei ze na afloop van het gesprek. “Een keer iets drinken?” Omdat ze vijf minuten bij me vandaan bleek te wonen besloot ik een uitzondering te maken. Ze klonk leuk door de telefoon en misschien leverde deze afspraak me wat extra werk op. Maar ik zou natuurlijk niet met de moeder én de dochter sex hebben, zoveel was wel duidelijk.

‘Wow, wat een prachtige vrouw!’ dacht ik verbluft toen ze het café binnen kwam. Ze was slank met lang blond haar, maar mét een lekkere dikke kont à la Jennifer Lopez. Prachtig, vind ik dat. Ik was van mijn stuk gebracht, maar probeerde haar niets te laten merken. Op haar beurt vond ze het reuze interessant om met een gigolo af te spreken. “In het echt ben je nog knapper,” zei ze op ondeugende toon.

En ik kan niet anders zeggen: sinds die dag heb ik het te pakken. Of zeg maar gerust: ik ben verliefd. Uiteindelijk heb ik ook behoorlijk wat moeite moeten doen om haar te veroveren, want na die avond in het café liep het even wat minder lekker. Ze vond de sex met mij namelijk vies tegenvallen. “Ben jij nou een gigolo?” zei ze na afloop. “Ik had er meer van verwacht.” Ik bewonderde haar eerlijkheid en begreep ook eigenlijk wel wat ze bedoelde. Ik had die avond te veel gedronken waardoor ik inderdaad maar weinig presteerde. Aan de andere kant baal ik dat de verwachtingen bij een gigolo altijd zo hoog liggen, ik ben ook maar gewoon een mens. Afin, geloof me: ik heb het ruimschoots met haar goed gemaakt. Momenteel ben ik zelfs in extatische euforie.

Mijn gekozen waardering € -