Op de feestelijke avond die aan de races voorafging legde voorzitter Dick van Gilst (63) het uit. “We zijn allemaal 25 jaar ouder geworden, maar de dranghekken en de strobalen wegen nog evenveel. Het 25-jarig jubileum lijkt ons een heel mooi moment om te stoppen. Al doende vonden we het toch wel erg zonde dat alle kennis en ervaring verloren zouden gaan. Vandaar de noodkreet.
We hebben intussen mailtjes en telefoontjes gekregen van serieuze mensen, die het stokje willen overnemen. We gaan met hen om de tafel, om te kijken hoe serieus ze zijn. Dat ze niet denken: ‘Oh ja, volgende week de Classic Races, we zullen eens beginnen met organiseren’.
Als die mensen echt iets willen dan kunnen we best nog helpen. We hebben een draaiboek waar je U tegen zegt. We sturen op de dag zelf 75 vrijwilligers aan. Afhankelijk van het weer verwachten we dat zo’n anderhalf duizend betalende bezoekers de 130 HMV-coureurs komen aanmoedigen. Het zal toch een raar gevoel zijn als ik morgen voor de laatste keer als voorzitter op het podium ga staan.”
Dick van Gilst (rechts): “Dit is een mooi, gezellig evenement. De rijders vinden het mooi dat er een lang recht stuk in zit. Daar kunnen ze een keer flink gas geven.”
Van brommers naar classics
Een andere belangrijke aanjager van het evenement was Ton van Kruiningen (68), die met zijn Yamaha zelf ook deelnam, in de prominentenklasse. Hij zorgde voor de sponsoring, de public relations en de reclame. En hij stond mede aan de wieg van de Classic Races Wemeldinge.
“In de zeventiger jaren genoot wegraceheld in de 50 en 125 cc Adrie de Korte hier veel lokale bekendheid. Op een dag ging ik met hem mee naar een reünie in Staphorst. Die viel samen met brommerraces van de SOBW. Het bracht me op een idee. Het bedrijventerrein hier aan het Kanaal door Walcheren was net geopend en in deze omgeving is eigenlijk nooit iets leuks te doen.
Ik nodigde de SOBW’ers uit om te komen kijken. Ze vonden het een goed plan. Ik benaderde oud-leden van het intussen al opgeheven Motor Racing Team Zeeland. Aanvankelijk was er twijfel. Ze gingen mee naar een SOBW-evenement in Brakel. Het was allemaal nieuw voor hen, maar ze zeiden al snel: ‘Dat moeten we doen!’
We zetten gezamenlijk de schouders eronder en in 1995 vond het eerste evenement plaats, met succes. Echter, na een jaar of tien begon het aantal coureurs in de SOBW-klassen af te nemen. En misschien vond het publiek de brommertjes een beetje eentonig worden. Weet je wat, dachten we, we vullen het programma aan met zware klassiekers. Dat werd de HMV en ook Jan Kostwinder en zijn specialklasse kwamen erbij. Uiteindelijk haakte de SOBW af en sinds die tijd organiseren we dit in samenwerking met de HMV en de Kostwindergroep.”
Ook Koen Muijlwijk, voorzitter van de HMV, was aanwezig. Hij was herstellende van een operatie.
“Ik ben er wel, maar doe eigenlijk niks”, zei hij. “Hoeft ook niet. Iedereen weet wat wat er gedaan moet worden en met de HMV-formule werken we al dertig jaar. Er is geen enkele aanleiding om daar iets aan te veranderen.”
De races
De hele nacht had het pijpenstelen geregend. ‘s Ochtends vroeg ontwaakte het rennerskwartier onder een grijze, vochtige hemel. Tot een stukje in de middag hield de regen de 1400 meter lange baan nat. Daarna klaarde het op, zodat de klassiekers alsnog het gas wat verder konden opendraaien.
Zoals altijd verzorgde de HMV een mooi schouwspel van pre-1968 motoren. In de prominentenklasse kwam ook moderner materiaal voorbij, met onder meer corifeeën als Fup Bakker, Jan de Vries, Jos Schurgers, Kees van der Endt en Theo Bult. Jan de Rooij praatte alles aan elkaar.
“Jammer van de regen, maar supermooie wedstrijdjes en geen ongevallen”, vatte Dick van Gilst het samen aan het einde van de dag. “En we hebben vandaag heel goede gesprekken gehad met verschillende mensen. Het ziet ernaar uit dat het volgend jaar doorgaat.”
