Zeker, het is altijd fijner om iemand anders de schuld te kunnen geven. Het pleit jezelf namelijk vrij en dat leeft wel lekker. Natuurlijk maken regeringen fouten en gebeuren er dingen waarvan ik me ook weleens afvraag ‘wat is hier aan de hand?’ En daarbij spelen er soms zaken die wij als ‘gewone stervelingen’ niet zien, niet weten, niet kunnen overzien of gewoonweg niet kunnen begrijpen.
Neem zo’n brexit. Wie op deze wereld kan daadwerkelijk alle consequenties overzien van een dergelijk ingrijpende stap? Geloof me, niemand. Nog niet de meest belezen en doorgewinterde econoom.
Op Curaçao is het al niet anders. De regering krijgt altijd de schuld. Welke regering dan ook. En ook in dit geval geldt: natuurlijk maakt de regering fouten. Wat ik hier aan wil halen, is dat mensen niet naar de regering moeten kijken, maar naar zichzelf.
Wat dat betreft legde de voorzitter van de Stichting Dierenbescherming Curaçao onlangs de vinger op de gevoelige plek: bij heel veel zaken moet de Curaçaoënaar eens in de spiegel kijken. In heel veel gevallen is het Curaçaose volk zélf schuldig aan misstanden en problemen. Hier ging het over alle honden en katten op straat en het feit dat het dierenasiel ze niet meer op kan vangen. Dat is niet de schuld van de regering, maar van het volk. En de oplossing is simpel: iedereen houdt zijn hond of kat op eigen terrein. Klaar.
De vervuiling is ook zoiets. Dat doet de regering niet, dat doen de mensen zelf. Natuurlijk, voor de lozingen van beerputinhouden moet een oplossing worden gevonden, maar alle foam-bakken, cups, flessen, koelkasten, plastic zakken, meubels, autowrakken en alle andere dingen die je in de berm of in natuurgebieden ziet liggen, worden daar toch echt neergegooid door het volk.
De economie dan. Een economie wordt niet gemaakt door een regering. Een overheid moet slechts faciliteren. Een economie wordt gemaakt door mensen die hard werken, die met initiatieven komen en daar een succes van maken, die samenwerken, die intrinsieke motivatie tonen, die vooruit willen in het leven, die iets willen leren, die in zichzelf investeren, die de boel niet besodemieteren, die een ander wat gunnen en die niet zwart werken, maar netjes belasting afdragen zodat de regering ook het geld heeft om te kunnen faciliteren.
Het is al een zeer oude wijsheid: vraag niet wat het land voor jou kan doen, vraag je af wat jij voor het land kunt doen. Dáár ligt de oplossing van heel veel problemen op Curaçao. Eerder dan bij een regering.
