De beslissing viel op zaterdag na een overwinning met 10-4 in een uitverkocht Pim Mulier Sportpark in Haarlem.
Snelle actie opende de score
De wedstrijd was nog maar nauwelijks begonnen, of Simon Heemskerk wist de score in de eerste inning te openen: 1-0. Hij deed dat op een opofferingsstootslag van Boudewijn Maat en een tweehonkslag van Bob Estavillo.
In de tweede inning maakte Europhon gelijk: 1-1.
De Nicols – zowel aanvallend als verdedigend in topvorm – liepen in de derde inning uit naar 4-1. Dat kwam door een tweehonkslag van Ricky Placidus en de eerste homerun van de middag, van Robert Maat.
In de vijfde inning ging de score verder omhoog. Door een veldfout van de Amerikaanse korte stop van Europhon en de tweede homerun– dit keer van Herman Beidschat – liep de score op naar 6-1. Dat was het moment dat op de overvolle tribunes het besef doordrong dat er misschien wel geschiedenis zou worden geschreven.
Incident met de Italiaanse manager
In de zesde inning kon de Italiaanse manager Luigi Cameroni voortijdig vertrekken wegens ‘wangedag’. Zijn opmerkingen op de leiding waren hem al op een officiële waarschuwing komen te staan, maar in deze inning was voor de Amerikaanse hoofdscheidsrechter Wilson het moment om Cameroni weg te sturen.
Met homeruns van Boudewijn Maat en Ton ter Neuzen en scores van Dolf de Zwart en Leo Kops stelden de Nicols de overwinning veilig: 10-4. Daarmee was de eerste Europa Cup winst voor een Nederlandse sportploeg een feit. Met de meer dan voortreffelijke cijfers 8-6-3 was Ton ter Neuzen, die de hele wedstrijd op de heuvel stond, de winnende werper.
Revanchewedstrijd
De wedstrijd van zondag – een revanchewedstrijd zonder invloed op de titel – was ook echt een revanchewedstrijd. Europhon won die partij ‘om des keizers baardt’ met 13-9.
De beste slagman over beide wedstrijden was Leo Kops met .429 (3 uit 7). De meest waardevolle speler was Robert Maat. Als meest spectaculaire spelmoment werd een geweldige vangbal van Bob Estavillo in de tweede inning uit de wedstrijd van zaterdag gekozen.
Ten slotte
Bij het winnen van een Europa Cup hoort een officiële prijsuitreiking. Daarvoor zou de voorzitter van de Europese Honkbalbond – prins Steno de Borghese – naar Haarlem komen, samen met de beker. Maar toen het erop aankwam schitterde de prins door afwezigheid. Het verhaal gaat dat hij de beker niet wilde afgeven. In hun arrogantie konden de Italianen zich niet voorstellen dat de Haarlem Nicols de titel zouden winnen. Dat de prins in die tijd ook voorzitter was van Nettuno (de winnaar van het jaar ervoor), is natuurlijk maar bijzaak…
Om de prijsuitreiking toch door te laten gaan, werd er in allerijl een ‘alternatieve’ Europa Cup georganiseerd die door de Nederlandse vicevoorzitter van de Europese Honkbalbond aan aanvoerder Leo Kops werd uitgereikt. De echte Europa Cup kwam pas jaren later boven water.
