Hij houdt wel van een sportieve uitdaging. Dus toen Jad Ghosn werd gevraagd mee te doen aan de 19.8 Beirut Global Sports Challenge, hoefde hij er ook niet lang over na te denken. Jad besloot in één dag 198 kilometer te gaan windsurfen langs de kust van Libanon. Het bleek een grotere uitdaging dan hij vooraf had bedacht.
“Ik hou er van mezelf uit te dagen in de sport. Eerder heb ik al eens een poging gedaan van Cyprus naar Libanon te surfen. Toen was er te weinig wind om te vertrekken. Voor deze poging moest ik daarom de eerste 30 kilometer met de boot doen voor ik op mijn plank ging staan. In plaats van 166 kilometer windsurfend af te leggen, werd dit hierdoor slechts 130 kilometer. Dat heeft me altijd nog dwars gezeten, dus toen deze challenge werd aangekondigd wist ik direct dat ik 198 kilometer wilde gaan afleggen. Hiermee wil ik geld ophalen voor de kleine ondernemers in ons land.”
Bij de kust van Beiroet, geen wind, dus Jad overlegt met de crew over de opties. Foto: Privé archief
Geringe voorbereidingstijd voor de challenge
Een lange voorbereidingstijd kreeg Jad niet. Om deze challenge windsurfend te doen is hij afhankelijk van de windcondities, die waren het gunstigst een week nadat hij hoorde over de challenge. En een week voor de challenge officieel plaats zou vinden. “Ik zou starten in Beiroet. ’s Ochtends reden we die kant op, hier genoot ik nog van een stevig ontbijt voor ik rond 8.00 uur op wilde stappen. Er bleek geen wind te zijn, dus reden we wat noordelijker. Uiteindelijk vonden we een goede spot bij een strandje waar wel wind was, net voor Tabarja.”
Om de 198 kilometer te halen was startplaats Beiroet het beste geweest. Jad woont zelf in Batroun, tevens de beoogde finishlocatie. “Toen we bij Tabarja aankwamen was het inmiddels 11.30 uur, ik begon al te rekenen hoeveel snelheid ik moest maken om voor het donker terug te zijn. Als ik 30 kilometer per uur zou afleggen, moest ik het halen. Aangezien we inmiddels ook al noordelijker richting Batroun waren gereden, moest ik zigzaggend varen, 5 kilometer naar buiten en weer 5 kilometer naar binnen, anders kwam ik niet aan de 198 kilometer.”
Jad maakt zich klaar voor vertrek. Foto: Privé archief
De eerste uitdaging
Het plan was gemaakt, Jad begon zijn spullen windsurf klaar te maken. En met 2 liter water in een drinkrugzak, 2 flesjes sportdrank en 3 energierepen in een rugzakje sprong hij op zijn plank. “Ik was verrast door de golven van zo’n 1.5 meter hoog. Ik had een grote plank en groot zeil mee en de wind trok aan. Daar kwam de eerste uitdaging, door de grootte van het materiaal en de harde wind was ik ik overpowered.”
Er was geen andere keus dan maar gewoon doorgaan, en dat is wat Jad deed. Zigzaggend ging hij 5 kilometer naar buiten en weer 5 kilometer naar binnen richting de kust, daarbij probeerde hij zoveel mogelijk downwind (met de wind mee, red.) surfen. Na te veel wind, kreeg Jad net voor Byblos te maken met juist heel weinig wind. “Daar moest ik echt pompen om wind te pakken en vooruit te komen. Dat is heel vermoeiend, maar ik moest door. Rond dit punt zat ik op 70 kilometer, dus er lag nog 130 kilometer voor me.”
Het was ook het moment dat Jad koud werd, met alleen een lycra shirt aan ging de wind hier makkelijk doorheen. Daarbij heerste er al een klein virus bij hem thuis en begon ook hij zich ziek te voelen. “Na Byblos, rondom Aamchit trok de wind weer flink aan. Hier kon ik dus weer lekker meters maken. Aangezien ik overpowered was en me daarbij moe, koud en ziek voelde, begon ik ook fouten te maken. Zo viel ik een aantal keer waarbij ik mijn zonnebril verloor. Het water van de golven splashte hierdoor continu in mijn ogen.”
De zigzaggende route van Jad tot het 109.8 kilometer punt.
Stoppen of toch doorgaan
In zijn hoofd begon Jad berekeningen te maken, hij zat inmiddels bijna op de 109.8 kilometer. Ook een getal dat zou passen bij de 19.8 challenge. “Ik besloot dat ik op dat punt zou stoppen als ik echt niet meer kon. Ik had bijna geen water meer in mijn drinkrugzak, alleen nog de twee flesjes sportdrank, en omdat ik me niet lekker voelde had ik ook geen zin om te eten. Mijn trapeze deed me onwijs zeer aan mijn lichaam, die moest continu de klappen van de golven opvangen. En om dit te doen moet je continu volledig gefocust zijn, het water scannen zodat je iedere golf ook goed kunt opvangen. Dat is onwijs vermoeiend.”
“Het 109.8 kilometer punt lag precies bij een strandje (Pierre & Friends, red.). Ik surfte naar het strand, trok mijn shirt uit en relaxte een beetje. De zon warmde me op en gaf me nieuwe energie. Als ik door zou gaan, moest ik nog 90 kilometer afleggen. Het was inmiddels 15.30 uur, dus ik had er nu 4 uur opzitten. Drie uur later zou de zon onder gaan, dat betekende dat ik dus 90 kilometer in 3 uur moest afleggen. Ik wist ook, als ik voor de 198 kilometer ga, dan kan ik geen pauzes meer inlassen.”
De eerste 109.8 kilometer zit erop. Credits: Jad Ghosn
Nog 90 kilometer te gaan
Na 15 minuten rusten besloot Jad toch weer op te stappen. “Ik dacht, ik zie wel hoever ik kom. Ik lette niet meer op de tijd, maar het werd langzaam al schemerig toen ik bij Batroun aankwam. Door de hoge golven was ik continu aan het springen, wat me enorm vertraagde. Door de vermoeidheid viel ik een aantal keer, wat het nog een keer zo vermoeiend maakte. Even voor zonsondergang, rond 18.30 uur, kwam een vriend van me op me af gesurft. Hij bleef een minuut of 10 met me mee windsurfen voor hij terugging naar de kust. Die 10 minuten gaven mij genoeg energie om weer door te gaan.”
Inmiddels had Jad 180 kilometer op de teller staan, dus nog 18 te gaan. Terwijl de zon onderging, en het dus steeds donkerder werd, bleef de windsurfer gaan. “In mijn hoofd was ik continu aan het berekenen hoeveel tijd iedere kilometer me zou kosten, dat deed ik vooral om me af te leiden van het feit dat ik ontzettend moe was en mijn lichaam pijn deed. Op 190 kilometer was het compleet donker, ik kon de golven niet meer zien dus ging ik niet te ver meer uit de kust. Mijn vrienden stonden me vanaf de kant met autolampen bij te schijnen. De laatste kilometers legde ik steeds hetzelfde stukje af zodat ik van dat licht gebruik kon maken. Ik bleef upwind, downwind: van en naar de kust surfen.”
Na 8 uur op de plank was daar dan eindelijk het moment dat Jad weer richting kust keerde. “Ik ging nog een laatste keer naar buiten en wist als ik me nu omdraai en naar het strand ga, dan zit ik precies op 198 kilometer. De tranen sprongen in mijn ogen, ik wist dat ik het had gehaald. Vrienden en familie stonden me op te wachten toen ik aan land kwam. Fysiek gezien is dit echt de zwaarste challenge die ik ooit heb volbracht.”
Energie blijven steken in Libanon
Na die challenge heeft Jad nog twee dagen last van zijn rug gehad vanwege de trapeze die iedere golf moest opvangen. Maar na enkele dagen was hij weer volledig hersteld. Hoewel hij onderweg vaak heeft gedacht aan opgeven, deed hij het nooit. En hij wist ook continu waarvoor hij deze challenge aanging, voor zijn land.
“We zitten in een hele moeilijke situatie. Maar ik geloof in de goede mensen in Libanon, want die zijn er hier echt met velen. Eerder leefden we hier in een grote leugen waarbij corruptie de bovenhand vierde. We weten nu dat de enige manier om hieruit te komen, is door onze eigen productie en agricultuur te bouwen. Ons land heeft veel te bieden, zolang we energie steken in die goede producten. Waar we eerst gingen voor het snelle geld, gaan we nu weer meer terug naar onze oorsprong.”
De uitdaging van Jad Ghosn. Credits: TogetherLiBeirut
Doneren voor de kleine ondernemer
Jad ging de challenge aan voor alle kleine ondernemers in Libanon, de ondernemers die teruggaan naar de oorsprong. Doneren voor zijn challenge kan nog steeds: Impact.togetherlibeirut.org
Tijdens de challenge werd Jad gevolgd door vrienden en sponsoren, zij deden live verslag inclusief commentaar van Jad zelf. Op zijn Instagram pagina heeft hij deze als highlight opgeslagen, bekijk het hier: @jadgsn
Meer avonturen van sporters volgen, of meer weten over de 19.8 Beirur Global Sports Challenge? Kijk dan op de Instagram pagina van de organisatie: @TogetherLiBeirut
Waardeer je dit artikel met een kleine bijdrage hieronder? Dat geld stort ik naar TogetherLiBeirut!
