De angst voor wilde dieren of straathonden zit er diep in. Als een loslopende hond wordt gezien, wordt er snel naar een stok gezocht. Voor de lol gooien kinderen stenen naar honden die ze niet kennen. Alleen buitenstaanders vertroetelen huisdieren. Ze vormen een onderdeel van het huishouden. Daar ligt echter ook een kans om deze liefde voor het huisdier uit te buiten. Regelmatig worden deze geliefde huisdieren ontvoerd.
Gezonde honden zijn geld waard
De dognappers (ontvoerders) jagen het liefst op kleine of jonge honden. Deze zijn namelijk makkelijk per motor te ontvoeren. Loerend rondom de verblijven van “rijke” huisdiereigenaren wachten ze hun kans af totdat één van de slachtoffers buiten het hek komt. In aantal gevallen dringt de dief de tuin binnen en pakt de hond.
Inmiddels is het algemeen bekend waar je moet zoeken als je je hond kwijt bent. Bij een grote rotonde in het centrum van de stad staan de dognappers met de hond aan de lijn. Ze proberen daar de honden aan de hoogste bieder te verkopen. Eigenaren die op zoek zijn naar hun trouwe viervoeters weten dus waar ze moeten zijn. Eenmaal hun huisdier aangetroffen, wordt met de onderhandelingen begonnen . De losgelden schommelen tussen 50.000 en 500.000 Tanzaniaanse shilling. Afhankelijk van het soort hond. Herders, dobermanns, boerboels en rottweilers gaan voor de hoogste prijs. Dat zijn veel gezochte waakhonden.
Speciale brigade
In andere gevallen nemen de dognappers direct contact op met de eigenaren. Sommige dog tags (identiteitsplaatjes) hebben het nummer van hun baasje. Via bemiddelaars wordt overeengekomen hoeveel het losgeld bedraagt. De meeste eigenaren schakelen de lokale politie niet in. Vaak is de politie net zo corrupt of vragen ze een “bijdrage” voor hun inzet. Vaak hetzelfde losgeldbedrag of zelfs hoger.
Eén uitzondering is me wel bekend. Dit keer klopten de eigenaren aan bij een van de hogere politie-instanties. In dit geval werd de speciale brigade ontvoeringen en drugs ingezet. Een heus team van rechercheurs. Het plan werd gevat om een val op te zetten. Er werd na het contact met de ontvoerders een locatie afgesproken. Eén bemiddelaar van de ontvoerdersbende zou daar de eigenaar treffen en onderhandelen over de hoogte van het losgeld. Om achter de verblijfplaats van de viervoeter te komen moest de tussenpersoon gevat worden. De rechercheurs verstopten zich ter plaatse voordat de man op zijn motor aankwam. Bij aankomst sprongen de rechercheurs uit de bosjes en arresteerden de bemiddelaar. Onder enige aanmaning werd afgedwongen dat hij hen naar de honden zou leiden. Er werd gebeld en doorgegeven dat de eigenaar van de hond akkoord ging met de hoogte van het losgeld. Vervolgens werd het trefpunt besproken waar de overdracht zou plaatsvinden. Ditmaal zou het tweede bendelid in de auto van de eigenaar naar de overhandigingsplek meerijden. Een rechercheur lag naast hem op de achterbank en in de kofferbak zat de tweede rechercheur verstopt. Bij aankomst stapte de bemiddelaar uit en wenkte zijn mede conspirateur. Bendelid no 2. Het geld zou in de kofferbak liggen. Zodra deze bij de auto kwam sprongen de rechercheurs tevoorschijn. Ook deze man werd gearresteerd. De ontvoerde hond in kwestie was nog nergens te bekennen. Deze zou pas na ontvangst van het losgeld worden geretourneerd op een andere locatie. De tweede man werd eveneens onder druk gezet om de locatie van de hond prijs te geven. Blijkbaar was er nog een bendelid bij de ontvoering betrokken. Het bleek dat de hond “Jimmy” ondergebracht was in een safehouse en daar aan een ketting lag. Na een paar optaters verkregen de rechercheurs ook dit keer de medewerking van no 2. Op naar verdachte no 3 die ergens in een buitenwijk van de stad woonde. Uiteindelijk kwam het tot 5 bendeleden die bij de ontvoering waren betrokken. De hond werd uiteindelijk aan een ketting gevonden bij het huis van één van de ontvoerders.
Lucratief
Dat het ontvoeren van honden lucratief is, blijkt uit het bovenstaande. In totaal waren vijf mannen hierbij betrokken. De eigenaar ging akkoord om het hoogste losgeld te betalen á 500.000 shilling, ongeveer 250 euro, zonder de politie in te schakelen. De ontvoerders zouden ieder 100.000 hebben verdiend aan een hond. Dit gedrag is gelijk aan de helft van het minimum inkomen alhier, namelijk 200.000 Tzs. In dit uitzonderlijke geval werden de mannen gepakt en veroordeeld. Het merendeel komt er echter mee weg.
Sorry het is te weinig
In een ander voorval werden twee honden gestolen. Het waren twee jonge puppy’s die achter iets aan hadden gezeten en niet mee terug kwamen. Bij onderzoek bleek dat ze in handen waren gekomen van dognappers. Ook in dit geval namen de dognappers contact op met de eigenaar. Afgesproken werd dat voor een bedrag van 100.000 Tzs ze los konden worden gekocht. De kennis overhandigde het geld en nam de honden mee. Bij thuiskomst kreeg hij een belletje. Het was één van de ontvoerders die zei dat ze te weinig voor de honden hadden gevraagd en dat hij ook niet had betaald voor het hondenvoer dat de honden hadden gekregen tijdens hun abductie. Kortom of hij nog even extra geld kon brengen…
Niet alle honden worden meegenomen
Honden met een volledige zwarte vacht, of het nu een zwarte labrador is die kwispelt, of een herder, deze worden niet gestolen. Dat heeft te maken met het bijgeloof. Zwarte honden zijn demonisch. Daar gaat men met een ruime boog omheen.
