Lang heb ik me afgevraagd hoe het toch komt dat politiek links, nadat ze jarenlang allerlei geloofsgroepen bestreden hadden, het mohammedaanse geloof en vooral de aanhangers ervan, zo in hun armen sloten.
Behalve allerlei politieke en maatschappelijke veranderingen in de afgelopen decennia, ligt daar ook een psychologisch aspect aan ten grondslag: namelijk autoriteit en dwang. Het feit dat mannen in de moslimleer de dominante sekse vertegenwoordigen, spreekt veel linkse politici en hun kiezers aan. En gek genoeg zijn dat niet alleen de mannen die daarvoor vallen. Ook vrouwen (met hun oestrogenen altijd bereid tot aanpassing) laten daarvoor hun feministische idealen gretig schieten.
Mijn persoonlijke ervaring is dat aan beide uiterste zijden van het politieke spectrum veel misogynie zit. Zowel de ultrarechtse als de ultralinkse man heerst graag. Het verneukeratieve eraan is dat de rechtse braller er open over is en de linkse man dit verstopt onder een zogenaamde softe buitenkant van een anti-macho. Désanne van Brederode schreef er twee jaar terug al eens een essay over. Woedend waren de reacties van met name (tromgeroffel) de anti-macho’s zelf, die zeer dominant of zelfs verborgen narcisten blijken in de praktijk.
FRAGMENT:
“Op die krachtige autonomie is de anti-macho verzot. Hij neemt graag – natuurlijk alleen als jij dat goed vindt – een geweldig idee van je over, bekijkt de serie waarover hij jou zo enthousiast over heeft horen praten, op zijn bureau ligt opeens de bundel van jouw favoriete dichter. Wat leuk! Hij beantwoordt je reactie met een paar regels die hij uit zijn hoofd heeft geleerd. Tranen in zijn ogen. Een tel later huil je met hem mee – en merk je ironisch op dat dit waarschijnlijk van vermoeidheid is, haha. Maar dan is het kwaad al geschied. Mag hij je vanavond mee uit eten nemen?”
Mannen die zichzelf feminist noemen, maar het tegendeel zijn. Volgens schrijver Sam Mills is deze groep aanzienlijk toegenomen na #metoo. In haar boek ‘Schijnfeminisme’ schrijft ze over mannen die wèl feministische artikelen delen op hun instagram maar ondertussen hun vrouwelijke leidinggevende ondermijnen. Mannen die meelopen met de Women’s March, maar grensoverschrijdend gedrag vertonen in hun intieme relaties.
In Nederland flikkerden afgelopen jaren de linkse ‘sterappeltjes’ uit de bomen. Juist bij de omroep(en) die goede sier maakten met hun Tom Hofman en zijn BOOS-redactie, bleek minstens zoveel grensoverschrijdend gedrag voor te komen als elders. Theo Maassen, Matthijs van Nieuwkerk en de verpersoonlijking van de ‘Ideale Nieuwe Nederlander’ himself: Khalid Kasem. Terwijl ik dit schrijf wordt het laatste nieuws bekend rond zijn persoontje. Hij is definitief weg bij BnnVara. Kasem legde eind januari zijn werk als presentator van de talkshow Khalid & Sophie neer toen hij in verband werd gebracht met omkoping in de tijd dat hij nog advocaat was. “Wij danken Khalid voor de fijne samenwerking en wensen hem veel succes”, aldus de omroep.
Het AD publiceerde in januari een artikel waarin geluidsopnames gemaakt door wijlen Peter R. de Vries aan bod kwamen. Daarop zou te horen zijn dat Kasem erkent een selectiefunctionaris te hebben omgekocht. Hij heeft dat later met klem ontkend. De deken van de Amsterdamse Orde van Advocaten constateerde na onderzoek dat Kasem niet schuldig is bevonden aan omkoping. Wel kreeg hij een formele waarschuwing, omdat hij ongepaste uitlatingen had gedaan tegen een cliënt.
Afijn. Moeders voedt uw dochters op met het broodnodige onderscheidingsvermogen. Gladde praat van zowel rechtse, linkse als islamitische manspersonen (en het aangepaste gedrag van hun vrouwen) zijn per definitie manipulatief. Geweld tegen vrouwen verkleedt zich in allerlei gedaantes!
Ik ‘struikel’ dagelijks over die zogenaamde anti-macho’s in de comments van mijn tijdlijnen. Ze zijn ook altijd bozig, verontwaardigd en moreel zeer verheven. Gelukkig ‘ruik’ ik ze inmiddels van verre en ze inspireerden me tot het schrijven van dit stuk.
ILLUSTERE BOEKEN
Links: Schijnfeminisme. Mannen die zichzelf naar buiten toe voordoen als vrouwvriendelijk, modern en zachtaardig. Publiekelijk steunen ze zaken rondom vrouwenrechten, maar achter gesloten deuren blijken hun seksistische denkwijzen volop levend. Het heeft alleen een andere route genomen, een die moeilijker te traceren is, die zich manifesteert in psychologisch misbruik zoals gaslighting of machtswellust.
Rechts: Anti Macho: Thuis en op kantoor is hij de ideale man: hij deelt alles, ideeën en huishoudelijke klusjes; hij werkt minder om meer voor de kinderen te zorgen; in bed speelt hij geen Rambo, maar denkt hij er eerst aan zijn vrouw. Hij is de Nederlandse man, de anti-macho bij uitstek. Vrouwen van alle afkomsten getuigen na het testen van ‘dit model van egalitarisme’ dat zich over heel Europa verspreidt.
