De bedoeling was om eens twee weken vegan te gaan en te kijken of dit wat uitmaakte op het gebied van sportprestaties en op het gebied van het algemene welbevinden. Tijdens mijn inmiddels vier maanden vegan periode heb ik vegan eiwitpoeder gebruikt, calciumpillen, extra ijzerpillen, zinkpillen, vitamine B12, vitamine c en omega-3. Dit als aanvulling op wat ik eventueel zou mislopen door geen dierlijke eiwitten meer tot me te nemen.
In de vier maanden dat ik vegan was, heb ik me niet echt slechter of beter gevoeld. Ongeveer hetzelfde. Tot een paar weken terug ik slecht begon te slapen en me daardoor daardoor futloos voel overdag. Ikzelf kon niet meteen de link leggen met mijn vegan zijn, tot ik het stuk las over Zoë, geschreven op Reporters Online. Het stuk gaat over een die-hard vegan die overdag de schijn probeert op te houden van een vegan lifestyle voor haar omgeving, maar s’ avonds stiekem biologische kippenvleugels eet. Door het toevoegen van vlees aan haar dieet verdwenen de kwalen en symptomen waar ze mee kampte.
Frugivoor en herbivoor
Nu ben ik nog niet echt overtuigd dat door één artikel ook ik misschien toch meer gevarieerd zou moeten gaan eten. Ik vind zelf dat mijn vegan lifestyle behoorlijk gevarieerd is. Ik zorg ervoor dat eiwitten, koolhydraten en vetten in balans zijn (20-60-20). Daarnaast heb ik nooit de drang gehad (craving) naar vlees, vis of gevogelte. Heb het geen seconde gemist. Ik omarmde ieder vegan alternatief en genoot van de zuiver smaakexplosies.
Wel heb ik me de afgelopen maanden afgevraagd of een mens van nature een omnivoor is en waarom een gespierde monsters als een gorilla’s dat bijvoorbeeld niet is. Voor zover ik weet hebben mensen altijd vlees gegeten en zijn we omnivoren, want we eten werkelijk alles. Dat zou kunnen beteken dat vegan zijn slecht een luxe hype is. Carnivoor alleen zijn we niet, maar Marco Hebing heeft een interessante theorie en beweerd zelfs dat we frugivoren zijn, een stelling die ook deels onderbouwd wordt inclusief bewijzen door Monique Hendriks. De oermens zou dus herbivoor zijn, een planteneter. De lengte van ons maag-darmstelsel zou verraden dat we planteneters zijn. Tenminste, als je ons maag-darmstelsel kunt vergelijken met dat van andere zoogdieren.
Maar goed, het ene bericht wordt weer door het andere tegengesproken want Vork schrijft dat volgens wetenschappers van de universiteit van Lund (2012) het verband werd gelegd tussen vlees eten en de mens. Beiden zouden onlosmakelijk verbonden zijn. Soorten die vlees eten, verkorten de zoogtijd zodat de volgende zwangerschap vroeger kan plaatsvinden. Dit heeft een zeer grote invloed gehad op de verspreiding van de soort mens. Eenieder preekt voor zijn eigen parochie, dat moge duidelijk zijn.
Voedingsdeskundige
Los van het feit dat je op internet een overkill vindt aan informatie waarbij iedereen gelijk heeft vanuit zijn eigen perceptie, vind ik het toch frappant dat in het verhaal van Zoë een voedingsdeskundige adviseert, na allerlei tests te hebben gedaan, om kleine hoeveelheid vlees toe te voegen aan het dieet. Dit omdat de sterke bacteriegroei in de dunne darm, veroorzaakt door een jarenlange vegan lifestyle, oorzaak was van Zoë’s complicaties. Ik ga ervan uit dat de voedingsdeskundige waarover wordt geschreven een afgeronde hbo-opleiding heeft, aangezien deze een bloed- en stoelgangtest mag doen. Opleiding tot voedingsdeskundige kan namelijk ook via andere wegen.
Het verhaal van Zoë staat trouwens haaks op het verhaal van Lisa, die juist beweerd dat ze geen last meer heeft van een opgeblazen gevoel en bruist van de energie. Het lijkt er dus op dat het hier gaat om een persoonlijk geval en dat dit alleen werkt voor Zoë. Enige overeenkomst die ik heb met Zoë is dat ik ook ontzettend moe ben en slecht slaap. Overeenkomst tussen Zoë en Lisa is net als bij de wetenschap, die maar niet op één lijn kunnen komen met betrekking tot het onderwerp.
Wetenschap niet op één lijn
Ook wil ik de wetenschap niet negeren, want ik moet ervan uit kunnen gaan dat die gelijk hebben. Maar wat als de wetenschap niet op één lijn zit?
Académie Royale de Médecine de Belgique (ARMB) bracht in mei 2019 een onderzoek uit dat ging over een vegan lifestyle voor kinderen en zwangere vrouwen. ARMB concludeerde dat “het veganistische dieet niet geschikt is en daarom niet wordt aanbevolen voor ongeboren kinderen, kinderen en adolescenten, maar ook voor vrouwen zwanger en borstvoeding. Verplichte aanvullingen, onevenwichtigheden stofwisseling en de verplichting tot medische controle, onder meer door bloedmonsters, komen daarom niet in aanmerking. Het toedienen aan kinderen verhoogt daarom belangrijke bio-ethische kwesties. Vegetarische diëten kunnen voldoen, mits ze gevarieerd en uitgebalanceerd zijn, de behoeften van kinderen en adolescenten, zwangere en zogende vrouwen met reflectie op bepaalde supplementen, zoals bijvoorbeeld calcium.”
Nu ben ik geen kind en geen borstvoeding gevende vrouw, maar dat dit prestigieuze medisch instituut (academie voor geneeskunde in België) tot deze conclusie komt, zet je wel aan het denken. Te meer omdat er in september 2019 als reactie op het onderzoek van ARMB veel commentaar kwam van buitenlandse wetenschappers. Hun conclusies zijn unaniem: ze verklaren het advies van ARMB ongegrond en gebaseerd op verkeerde informatie. Het artsencollectief geloofd dat een goed gepland en gevarieerd veganistisch voedingspatroon gunstig is voor de gezondheid in alle levensfasen.
Wel of niet verhogend risico op kanker?
Toch is calcium ook weer zo’n dingetje. Het Wereld Kanker Onderzoek Fonds schrijft dat aan de ene kant onderzoek aantoont dat melk en calcium kunnen beschermen tegen colorectale kanker. Aan de andere kant zijn er aanwijzingen dat een hoge calciuminname het risico op prostaatkanker kan verhogen. Er zijn wetenschappelijke onderzoeken die aantonen dat een veganistische levensstijl het risico op kanker verminderd. Rob Mooberry beweerd dat hij juist door de vegan lifestyle is genezen van kanker. Ook Steve Jobs hield er een vegan lifestyle op na. Toch overleed hij wel aan kanker, net als een Texaanse vegan youtuber.
Professor Ellen Kampman van de Universiteit van Wageningen stelt dat veganisten minder kans op kanker hebben door een lager BMI maar juist meer kans hebben op darmkanker, wat waarschijnlijk te maken heeft met het tekort aan vitamine B12 en een tekort aan calcium.
Zoals je ziet is er dus geen peil op te trekken en zul je door middel van trial and error er voor jezelf moeten uitkomen wat voor jou specifiek werkt. Daarbij in acht nemen dat vooral ‘gevarieerd’ het sleutelwoord is bij een vegan lifestyle en de tekortkomingen (calcium, ijzer, B-12 etc.) aan te vullen door middel van supplementen.
Wordt vervolgd.
Afbeelding: van 272447 via Pixabay
