Je nieuwe cd ‘Land van Belofte’ gaat over liefde. De liefde van alle kanten belicht en bezongen.
“Het album gaat inderdaad over liefde in al haar vormen. De plaat begint met ‘Occhiolino’ (Italiaans voor knipoog, red.), waarin iemand een hart onder de riem wordt gestoken. Track 2 ‘Weet Jij Wat Het Is’ gaat over steun zoeken bij je geliefde, track 3 ‘Waar Dan Ook’ bezingt een vriendschap. In track 4 ‘Stad en Land’ wordt beschreven hoe je terugkeert naar je bronnen, waardoor je geïnspireerd raakt en de plek waar je je na allerlei omzwervingen ook thuis voelt – zowel geestelijk als letterlijk. Het gemis van een moeder, gezien door de ogen van een kind, is het onderwerp van track 5 ‘Is De Hemel Ver’. Track 6 ‘Waarom Zijn We Anders Hier’ gaat over dat we hier op aarde zijn om mooie dingen en muziek te maken. Track 7 ‘Land van belofte’ gaat over het avontuur wat twee mensen beginnen. Track 9 ‘Sluit Je Ogen’ vertelt over hoe de indrukken van de wereld zo overweldigend kunnen zijn dat je ze figuurlijk beter even kunt aankijken, zodat je er niet voortdurend mee bezig bent.”
Op Twitter (@BoeijenMusic) schreef je -op 11 januari- dat je ‘totaal geschokt’ was door het overlijden van David Bowie. Je schreef ‘zijn muziek is een deel van ons leven’
“Ja, zijn overlijden was totaal onverwacht en is nog steeds ongelofelijk. David Bowie maakte deel uit van ons leven. Ik ben met zijn muziek opgegroeid, wij allemaal eigenlijk, of je nu wil of niet. Bowie heeft mij, zeker in de jaren tachtig, muzikaal geïnspireerd met ‘Let’s Dance’. In de jaren zeventig vond ik de Berlijnse trilogie -de LP’s Low (1977), Heroes (1977) en Lodger (1979) – heel interessant, ook zijn LP ‘Station to Station’ (1976) vond ik een hele mooie plaat. Zijn teksten, muziek en muzikale vormgeving – maar ook die voortdurende vernieuwing- hebben mij inderdaad geïnspireerd bij het schrijven van mijn liedjes. Dat was heel erg knap. Bowie is een hele wereld op zich, hij stond in feite overal buiten.”
Het nummer ‘Stad en Land’ gaat over je (muzikale) bronnen, zoals Bob Dylan. Hoort David Bowie hier ook bij?
“Dylan is met name tekstueel een belangrijke bron. ‘Stad en Land’ is een ode aan mensen die mij hebben geïnspireerd. Dat geldt zeker ook Bowie.”
14 februari start je nieuwe theatertournee.
“Ja, Ik ben op dit moment aan het kijken welke nummers we gaan spelen en hoe de tournee vorm gaat krijgen in het theater. Ik wil ieder jaar een mooie selectie maken van oude liedjes. We zullen ook veel nummers van de nieuwe cd ‘Land van Belofte’ spelen, hoewel ik denk niet alle nummers. De duetten die ik op de nieuwe cd zing met Paul de Munnik en Guus Meeuwis kunnen ook bestaan, zonder een duet te zijn. Ik zing ze tijdens de theatertournee zelf. Van mijn oudere nummers zijn ‘Zeg me dat het niet zo is’, ‘De verzoening’ en ‘Vaderland’ nog steeds belangrijk om te spelen.”
“‘Land van Belofte’ is geen duettenplaat.”
Op je nieuwe cd staan 5 duetten; met Daniël Lohues, Stevie Ann, Nol Havens, Guus Meeuwis en Paul de Munnik. Verder staan op ‘Land van Belofte’ nummers die je hebt geschreven met Stef Bos (de track ‘Waarom zijn we hier anders’) en Paskal Jakobsen (de track ‘Lieveling’).
“‘Land van belofte’ is geen duettenplaat. Paul en Guus zingen met name een tweede stem, we zingen het lied samen. Dat is zo ontstaan in de studio. Het duet met Paul is wel als duet geschreven. Ik had al een deel van een lied en heb dat samen met Paul uitgewerkt, Paul heeft hierna zijn deel van de tekst geschreven en muzikale dingen toegevoegd. Je kunt inderdaad zeggen dat de track met Paul het enige duet is op ‘Land van Belofte’. Het lied met Daniël hebben we geschreven voor Jan van Dingstee, een vriend en voormalig manager van ons die recent het boek ‘De opbrengt van creativiteit’ heeft uitgebracht. Voor de boekpresentatie hebben Daniël en ik ‘Waar dan ook’ geschreven, dat nu ook op ‘Land van Belofte’ is verschenen. Met Daniël heb al ik eerder samengewerkt bij mijn cd ‘As’ uit 2006. Een nieuwe samenwerking met hem lag wel voor de hand. Voor alle andere samen werkingen geldt eigenlijk dat hier al jarenlang sprake van was, toevallig zijn deze vorig jaar uitgekristalliseerd. Dat is wel mooi. We komen elkaar inderdaad regelmatig tegen op festivals, waar ideeën ontstaan om samen iets te doen. Hoewel er vijf duetten op staan heeft de plaat wel een duidelijke Boeijen-stijl. Het is inspirerend en verfrissend om met andere mensen te werken.”
Je hebt veel muzikale verwanten in de Nederlandse popmuziek.
“Ja, dat is leuk. Hoewel het natuurlijk allemaal oude plannen waren om samen met Stef, Paskal, Guus en Paul liedjes te schrijven was het heel inspirerend. Het heeft mij nieuwe inzichten gegeven. Dat maakt ‘Land van Belofte’ voor mij een bijzonder project. Achteraf gezien is het allemaal zo gegaan. Ik heb dat niet van te voren bedacht. Hoewel ik tijdens het maken van de cd’s Wilde Bloemen (1991), As (2006) en Jazz in Barcelona (1993) al uitgebreid met anderen heb samengewerkt is ‘Land van Belofte’ in de laatste 15-20 jaar inderdaad wel een andere plaat dan vorige.”
‘Het is inspirerend en verfrissend om met andere mensen te werken’
Recent heb je ook samengewerkt met Willem de Bruin (Willy van het rapduo The Opposites) bij het maken van ‘Een Echte man’ (YouTube clip), een nummer dat verscheen op de soundtrack van de film Mannenharten 2.
“Daar heb ik een bijdrage aan geleverd, maar het is geen bewuste keuze om nu in mijn carrière te kiezen voor het samenwerken. Ook dit kwam voorbij en ook dit was een hele inspirerende samenwerking.”
Een andere bijzondere samenwerking is je bijdrage op de recent verschenen cd ‘De Jeugd Vertegenwoordigd’, waarop Nederlandse artiesten het repertoire van De Jeugd van Tegenwoordig zingen. Jij zingt het nummer ‘Het Mysterie van de koude schouder’. Een prachtige versie.
“Dat werd mij ook gevraagd. Ik vond het leuk om er iets heel eigens van te maken, waarbij ik dacht aan Frank Zappa.”
‘Land van Belofte’ is een andere plaat dan je vorige – ingetogen- twee platen ‘Een vermoeden van Licht’ en ‘Liefde & Moed’, die allebei in 2013 verschenen. ‘Land van Belofte’ is steviger, met meer elektrische gitaren. Was je toe aan een meer uptempo plaat?
“Ja, ‘Een vermoeden van Licht’ was een samenwerking met beeldende kunstenaars. Ik had de liedjes geschreven en zij hadden daar een beeld bij gemaakt. ‘Land van Belofte’ is weer een samenwerking met muzikanten en songschrijvers. (lacht) Ja, ook kunstenaars, op het muzikale vlak. In de zomer spelen we op festivals, daar speelt ook Ger Hoeijmakers mee, de voormalige gitarist van de Frank Boeijen Groep. Doordat ik de liedjes met deze band heb opgenomen kreeg deze nieuwe cd een input voor een stevigere sound. Ook ‘Land van Belofte’ is in de studio weer ‘live’ opgenomen, iets dat ik al doe sinds begin jaren 90. We spelen alles in een keer in, hierdoor ontstaan meerdere versies van de liedjes, waaruit ik de versie kan kiezen die ik het mooiste vind.”
“Iedere plaat van mij is persoonlijk”
Opvallend zijn de teksten op ‘Land van Belofte’. Je weet direct waar ze over gaan. In het verleden kreeg je wel eens de kritiek dat je teksten onduidelijk waren.
“Bij het maken van ‘Het vermoeden van licht’ (2013) ben ik bewust op zoek gegaan naar de grens hoe impressionistisch je teksten kunnen zijn in de Nederlandstalige muziek. Ik sta nog steeds achter die plaat. Op ‘Land van Belofte’ zijn de teksten inderdaad concreter, iets waar ik zelf aan wennen moet.”
‘Land van Belofte’ klinkt ook als een zeer persoonlijke plaat. Bijvoorbeeld in de tekst van ‘Boodschap van Holland’.
“Iedere plaat van mij is persoonlijk, maar er staan op deze cd ook liedjes die verhalen zijn over andere mensen. ‘Boodschap van Holland’ is een aantal jaren geleden geschreven en we hebben het al eerder gespeeld. Het gaat over mijzelf dat ik ergens aan de andere kant van de wereld ben en dat er in Nederland hele heftige privé dingen gebeuren en je jezelf dan machteloos en onmacht voelt. Een onderwerp dat iedereen kan overkomen. Ook ‘De Dans ontsprongen’ is een persoonlijke tekst’.”
Bij het maken van je vorige platen hebben reizen je vaak geïnspireerd. Speelt dat voor ‘Land van Belofte’ ook een rol? Heb je een reis gemaakt die doorklinkt in deze plaat?
“Nee, maar reizen is wel goed voor mij, om nieuwe indrukken op te doen. Dit jaar was ik op Flores, maar ook recente reizen naar Londen, Parijs, Spanje en Portugal waren voor mij inspirerend. Het verbreedt mijn horizon. Een reis is niet altijd de basis voor een plaat, maar ik vind tijdens een reis wel de rust om te lezen en te schrijven. Nederland is een mooi land om terug te keren, maar dan moet je wel eerst weg gaan. Maar ‘Land van Belofte’ heeft niet direct als thema reizen.”
“Op een paar albums verder komen de gebeurtenissen in Parijs wellicht terug, wil je daar iets zinnigs over kunnen zeggen.”
Heeft de veranderende wereld, vol geweld en terrorisme, een rol gespeeld bij het schrijven van deze plaat?
“Niet de heftigheid waarmee het de laatste tijd aan de gang is, dat was nog niet zo toen we de plaat vorig jaar (2015) opnamen. Nu lijkt alles in het licht van de huidige gebeurtenissen te staan. De problemen in de wereld worden zo gigantisch overheersend. Maar daar is deze plaat geen commentaar op. Het is wel zo dat mensen bepaalde teksten daarmee in verband gaan brengen, terwijl die daar niet over gaan.”
Had je na Parijs niet de urgentie om hier een nummer over te schrijven?
“Nee, Parijs gebeurde nadat wij de plaat al hadden opgenomen. Die gebeurtenis is zo complex en zo vers, dat moet eerst maar een beetje betijen. Op een paar albums verder komt dat wellicht terug, wil je daar iets zinnigs over kunnen zeggen. Net als bij iedereen moet dat ook bij mij eerst een plek in mijn hoofd krijgen.”
Wil je als liedjesschrijver een rol spelen om via je muziek iets over te situatie te zeggen?
“Dat weet ik nog niet. Ik vind het wel heel aangrijpend en ingrijpend allemaal, dat ook bij mij keihard binnenkomt. Alles wordt er mee in verband gebracht. Het een complex iets geworden. Ik denk dat het belangrijk is dat we er kwetsbare mooie dingen tegenover zetten. Niet direct als commentaar, maar om te laten zien dat er nog steeds mooie dingen zijn in deze wereld. Er zijn zoveel lelijke dingen.”
Dat ‘Land van Belofte’ over allerlei facetten van de liefde gaat lijkt dan een mooi medicijn tegen de lelijke dingen?
“Ja, dat hoop ik wel. Het is lastig om er nu, ook als liedjesschrijver, iets over te zeggen. We moeten ons niet laten afleiden en doorgaan met onze manier van leven. Terreur is natuurlijk ook niets nieuws, dat is er altijd geweest. Dat gaat hopelijk weer over.”
