Melanisme is een zeldzame afwijking bij zeehonden en komt bij 1 op de 300 zeehonden voor. De kans is groot dat de grijze zeehond, die vrijdag op Ameland werd gevonden, uiteindelijk helemaal zwart wordt door een overschot aan pigment (melanine). Bij andere dieren komt melanisme veel vaker voor. Bijvoorbeeld bij de zwarte panter en zwarte huiskatten. Dat de vacht van de grijze zeehond door teveel pigment zwart kleurt, komt echter niet veelvuldig voor. Wanneer een zwarte zeehond zich voortplant, bestaat bovendien de kans dat de jonge pups eveneens de kleur van de moeder aannemen.
Naar schatting 12 zwarte zeehonden in Nederland
Naar schatting zwemmen er in de Nederlandse zee maar ongeveer 12 zogenoemde melanistische zeehonden met zwarte vacht rond en dat zijn er maar weinig. De vondst van vrijdag van een nagenoeg zwart exemplaar op Ameland is dan ook opmerkelijk te noemen. Bij het zeehondencentrum in Pieterburen werden er sinds 1971 slechts enkele zwarte exemplaren binnengebracht. Het komt ongeveer eens in de 4,5 jaar voor dat het zeehondencentrum een zwarte zeehond opvangt. Het zeehondencentrum heeft wetenschappelijk onderzoek verricht naar melanisme onder zeehonden.
De zeehond die vrijdag op het Amelander strand werd gespot gaat overigens niet naar Pieterburen. Volgens de medewerkers van de dierenambulance is melanisme niet nadelig voor de gezondheid en overlevingskansen van deze nog jonge zeehond. “Het dier was goed vet en is al in het stadium dat het alleen is gelaten door de moeder en voor zichzelf moet gaan zorgen. Mensen hoeven ons niet te bellen, hij ziet er prima uit en er is geen reden tot ongerustheid”, zo schrijft de dierenambulance op haar Facebook pagina.
De kans is groot dat deze zwarte zeehond op eigen kracht overleeft in de Noordzee. Voor zwarte zeehonden op de Noordpool zijn de overlevingskansen een stuk kleiner dan in ons land. Op de Noordpool lopen de dieren sneller de kans om opgegeten te worden door andere dieren, omdat ze door hun zwarte kleur tussen het ijs meer opvallen en daardoor zwakker zijn. In de natuur draait het immers om overleven.
In de Nederlandse Noordzee zijn er geen andere dieren die zeehonden opeten. Af en toe worden zeehonden wel aangevallen door bruinvissen. De populatie zeehonden rondom de Waddeneilanden is overigens vrij sterk en groeit nog ieder jaar.