Het zijn niet de glimmende tempels en blinkende shoppingmalls die het straatbeeld van downtown Bangkok bepalen. Niet de files van aloude tuk tuks en moderne limousines. Niet de monniken en ladyboys. Niet de dampende eetstalletjes en reclameborden van trendy restaurants.
Maar het zijn de soms meters dikke kabelkluwens, die op 2 tot 3 meer hoogte langs betonnen masten door de straten van de metropool lopen. Als bloedvaten door een hart.
Zwarte massa verspert blik naar boven
Hier en daar verspert de zwarte massa van kronkelende elektriciteitsdraden, telefoonlijnen, tv-kabels en internetverbindingen de blik naar boven. Soms blindeert ze ramen. Of ontneemt ze het zicht op verkeerslichten.
Ze eist – afgaande op lokale media – slechts zelden een dodelijk slachtoffer: Meestal een jongeman, die in een dronken bui tegen een mast plast waar net een draad-onder-spanning is losgeschoten.
Ongelukken komen vooral voor in arme buitenwijken en op het platteland, waar een enkele handige bewoner met gevaar voor eigen en andermans leven elektriciteit aftapt via een zelf gelegd lijntje.
Kabelkluwen rolt zich voort tot in alle uithoeken
Want inderdaad, de kabelkluwen rolt zich vanuit Bangkok voort tot in alle uithoeken van het land.
Zich soms klein makend tot een maar paar draden in kleine dorpen en dan weer uitgroeiend tot 20 tot 40 kabels dik in steden en toeristencentra als Chiang Mai, Pattaya en Phuket.
Bewijs van groei en bloei van de stad
Nergens zijn de kluwens zo groot als in de centrale delen van zich snel ontwikkelend Bangkok. Ze zijn het constante bewijs van de groei en bloei van de stad.
Nieuwe appartementen, kantoren en shoppingmalls zorgen voor nieuwe kabels. Nieuwe tv- en telefoonmaatschappijen trekken hun eigen draden. Innoverende bedrijven trekken moderne verbindingen langs de bestaande.
Oude kabels blijven zitten – voor de eigenaar onvindbaar in de dikke bos. Of in elk geval niet meer uit de warboel los te trekken.
Bundels worden steeds dikker. Bundels komen samen. Groeien stapelend de hoogte in en dijen uit in de breedte.
Oerwoud aan kabels brengt natuur in de stad
De bovengrondse kluwen heeft onvermoede voordelen.
Elke voorbijganger profiteert van het kabel dak, als dit midden op de dag een schaduw werpt over de trottoirs van gemiddeld-de-heetste-hoofdstad-ter-wereld.
Bovendien brengt het oerwoud aan kabels de natuur in de stad.
Ze is in de drukke stad vooral een toevluchtsoord voor allerlei soorten vogels. Voor de Tropische Wilde Duif, de Paradijs Vliegenvanger, de Oosterse Junglekraai en de Menievogel met z’n oranje wang.
Snelweg voor eekhoorns en slangen
Maar ook voor eekhoorns zijn ze een veilige snelweg, waarover ze van het ene naar het andere spaarzame rustige stukje groen schieten.
Naar de takken van een straatboom, die door de kabels heen een weg zoeken naar het licht. Naar een diepe tuin van een van de weinige overgebleven oude villa’s in de verder betonnen stad. Naar de paar prachtige parken, waar mee Bangkok vergeleken met andere steden matig is bedeeld.
Heel af en toe slingert een slang langs de kabel. Een fel groene. De donkere soort is niet te onderscheiden.
Komt bijna niet meer voor hoor, zegt een deskundige. Maar ze horen van oorsprong wel thuis in het moeras waarin Bangkok is gebouwd. Gevaarlijk zijn ze volgens hem niet.
Bovengronds scheelt een boel gedoe
Praktisch voordeel van de bovengrondse kabels, is dat kabelaars niet elke keer een weg hoeven open te breken. Dat ze ongecoördineerd kabels kunnen trekken, zonder afstemming met instanties en concurrenten. Houten trap tegen de mast en klaar. Of bij zware kabels een speciale truck inhuren.
Dat scheelt een boel gedoe in een land waar instanties vaak bewust langs elkaar heen werken, om onderling gezichtsverlies te voorkomen. Zo staat al anderhalf jaar een bouwsteiger op de stoep van zakenstraat Silom vanwege de komst van een lift bij het skytrain-station: iedereen wacht op iedereen.
Openbreken leidt tot extra verkeersproblemen
Bovendien levert steeds openbreken een constant verkeersprobleem op: Doorgaande zijstraten zijn vaak zo smal, dat openbreken een weg aan beiden kanten afsluit.
Het is niet voor niets dat Bangkoks gemeentebestuur jaren geleden besloot niet meer ondergronds te gaan, na een proef in enkele ‘makkelijke’ brede straten.
Iedereen vond het best.
39 straten ondergronds voor 1,2 miljard euro
Waarom trekt Bangkok dan opeens 1,2 miljard euro (51 miljard baht) uit om in 10 jaar tijd de kabels in 39 straten ondergronds te brengen?
Antwoord: Een foto van Microsoft-oprichter Bill Gates op Instragram. Op vakantie in Thailand legde hij de kabelwarboel digitaal vast. Voorzien van zijn conclusie dat ‘Thailand als derde wereldland nog lang niet klaar is voor alle nieuwe internetontwikkelingen’.
Opmerking van Bill Gates is gezichtsverlies
Als een van de rijkste mannen ter wereld, met miljoenen volgers op social media, Thailand weg zet als onderontwikkeld, dan komt dat hard aan bij de autoriteiten.
Een belediging door iemand met status is gevoelig Aziatisch gezichtsverlies ten opzichte van de eigen bevolking. En de internationale gemeenschap. Thailand pretendeert juist de voorloper zijn in Zuidoost-Azië. Ook wat betreft internet.
Op aandringen van de premier heeft Bangkok daarom nu ‘al bestaande plannen naar voren gehaald’.
In zichzelf gekeerde organisaties
De stad breekt zichzelf het komende decennia open. Spendeert kapitalen. Blokkeert wegen. Onderbreekt de stroom. Zet tv-stations op zwart.
En vertrouwt daarbij op wil tot samenwerking van tal van betrokken, in zichzelf gekeerde organisaties. Overheidsdiensten als openbare werken en politie. En tal van particuliere als elektriciteitsleveranciers, internetproviders, tv-maatschappijen en telefooncompagnies.
Help ons, Bill Gates!
Op social media vragen verontruste hoofdstedelingen zich af of Gates ook niet wat wil roepen over hun echte problemen:
Het eeuwige fileprobleem, slecht openbaar vervoer buiten het centrum, toenemende overstromingen bij hevige regenval, corruptie en falende overheidsdiensten.
‘Help ons, Bill Gates’, heet het. Hij heeft nog niet gereageerd.
