Het fanatisme ervan namen ze wel mee. Ze speelden belangrijke rollen in de jaren ’70 en ’80. Hun idealisme was in aanvang best puur. Maar op den duur waren ze niet alleen goed voor hun goede doelen (natuur, mensenrechten, vredesactvisten), maar ook voor zichzelf.
Op ’t pluche
De mensen van de PPR, CPN, EVP en PSP (later verenigd in Groen Links) namen voor riante salarissen plaats in landsbesturen en in ngo’s. Op zich kun je daar, mits de jaarverslagen kloppen, weinig bezwaar tegen hebben. Deze generatie strijders voor (mede-)menselijkheid bewonen thans de miljoenenpanden in de hoofdstad of in andere steden van ons land en zijn verinstitutionaliseerd. Oftewel: het pluche zit best lekker.
Zoek de verworpenen der aarde
Na de grote omwentelingen in de wereld eind jaren ’80 en begin jaren ’90 zochten ze naar nieuwe idealen. Naar ‘nieuwe verworpenen der aarde’. Het christelijk geloof was al aan de wilgen gehangen, de echte communistische inborsten ook (de Sovjet Unie bleek ook niet je dát): wat dan? Het werden de moslims. Nadat de joden met hun getreur over de sjoa toch echt wel afgezaagd werden, kwam Palestina als een lot uit een (goede doelen-)loterij gevallen. Zie je wel: die zionisten deugen zelf ook niet. Kijk die arme Palestijnen nou eens!
Als een preek in een ouderling
De geschiedenis wordt meestal slecht gelezen. Ook door deze, veelal universitair geschoolde, idealistische boomers. Maar slachtofferisme gaat erin als een preek in een ouderling. De leiders van de enorme islamitische wereld waren ook niet gek en ontdekten dat de Palestijnen (want zo noemden de daar aanwezige Arabieren zich plots) het ideale drukmiddel waren om de westerse, verdorven haramwereld emotioneel te chanteren.
MENA
Behalve de Palestijnen kwam er nog een andere groep in beeld bij de idealistische pluchezitters. De grote stroom migranten uit de MENA (Middle East North Africa) kwam op gang. Zij namen hun ideologie mee, want de islam is meer dan een religie: het kent immers ook de sharia (eigen wetten) en de jihad (alles moet wijken voor de oorlog in naam van allah).
Geen kerk, wel een moskee
En toen geschiedde er iets wonderlijks. De kerkverlaters van weleer raakten in de ban van het nieuwe, exotische geloof van de immigranten. De kerk was vreselijk, maar deze nieuwe Nederlanders hadden toch zeker wel recht op hun eigen gebedshuizen. En zo verrezen er met miljoenen subsidies tientallen moskeeën in de buitenwijken van Nederlandse steden en dorpen.
De Palestijnentruc
De strategie van de islam om de Palestijnen als moreel drukmiddel te gebruiken (en geen enkel vredesakkoord te tekenen), was succesvol. En dus werd deze herhaald. De nieuwe aanwas gelovigen kregen rechten en bescherming waar de christenen, joden, boedhisten en hindoes alleen maar van konden dromen. Islamieten werden nog net niet doodgeknuffeld. Feministes hingen hun principes aan de olijfbomen en deden uit solidariteit sluiers op hun hoofd. Mensen die zich jarenlang atheïst hadden gewaand gingen solidair mee-vasten in de ramadan.
Voortrekkers werden rempedalen
Ondertussen hielden de moslimknuffelaars hun ogen gesloten voor de grote (demografische) consequenties. Slikten zij zelf de pil of eisten de feministen van weleer dat hun mannen een rubbertje gebruikten, zo niet deze nieuwe Nederlanders. Immers: in de islam is het de belangrijkste taak van een vrouw om kinderen te baren, te zogen en om hun uitdijende gezin en echtgenoot te behagen. Hoezo emancipatie? Nergens voor nodig vonden de boomers die ooit een voortrekkersrol speelden in modern Nederland.
Nieuwe orthodoxie
De Linkse Kerk was geboren. Orthodoxer dan de hervormden, betweteriger dan de gereformeerden en schijnheiliger dan de katholieken ooit waren. Het rituele verminken van vrouwen, de pedohuwelijken met minderjarige meisjes en het consequent anders opvoeden van zonen ten opzichte van dochters werd met de mantel der mohammedanenliefde bedekt.
Meisjes thuis, jongens op straat
En zo kon er een nieuwe generatie groot groeien in het Europa van de 21ste eeuw. Met nijvere, inhuizige meisjes en op straat slierende jongens, die begrijpelijkerwijze op weerstand stuitten bij autochtone Nederlanders. Niet de islamitische ouders en imams, maar de Nederlandse burgers kregen daarvan de schuld. Discriminatie! Racisme! Islamofobie! Oei….
We hebben géén integratieprobleem!
Dat laten mensen zich misschien eenmaal, desnoods tweemaal aanleunen, maar niet vaker. Zeker niet als de met bloed, zweet en tranen aangelegde parken en perken in hun buurt geen enkel groen sprietje meer vertonen met al dat gedonder. Edoch, opnieuw werden de voormalige woestijnbewoners vrijgepleit. Niet zij, maar de Nederlanders moesten zich maar aanpassen. Er is helemaal geen sprake van een integratieprobleem, er is sprake van xenofobie!
Patriarchale betutteling troef
Een grove omdraaiing van de feiten. Hee, waar hadden we dat ook al eerder gezien? De problematische (dat woord mag ik helemaal niet gebruiken) Marokkaanse crimineeltjes werden de Palestijnen van de Lage Landen. En hun goedgelovige beschermheren en -vrouwen tuinden er met hun patriarchale betuttelingszucht in. Een volk dwingen met morele drukmiddelen wordt subiet ergens afgestraft. Mensen die zich monddood gemaakt voelden, trokken massaal naar de stembus. Als de linkse elite niet wil horen dan moet ze maar voelen. Al een jaar huilen nu de verliezende partijen tranen met tuiten en roepen ze dat ze er niks van begrijpen. Zij zijn toch immers gutmenschen. Iedere weldenkende Nederlander zou ‘links’ moeten stemmen, anders behoor je maar tot de foute en dom rechtsen!
Wie is er nog betrouwbaar?
Dat politiek links en rechts al een tijdje van plek zijn verwisseld willen moreel verhevenen niet weten. Zij voelen zich nog steeds sterk, omdat ze vele besturen, organisaties en gesubsidieerde instellingen in hun broekzak hebben. Van UN en UNRWA tot het Rode Kruis, Artsen zonder Grenzen, Amnesty International, om maar eens een paar hele grote te noemen. Maar al die Nederlanders die jarenlang voor islamofoob en egoïst zijn versleten, zijn niet zo ‘dom’ als ze worden ge(min)acht. Inmiddels weten zij dat dergelijke, lang betrouwbaar geleken organisaties niets anders zijn dan belangenclubjes. Het huwelijk tussen islamisten en westerse idealisten blijkt een monsterverbond.
De opzet van ayatollahs, mullahs en talibannen is daarmee geslaagd. Ze hebben de westerse haram-vrijheden aan het wankelen gekregen. Morele chantage werkt. Wie of welke instantie kan de gemiddelde, doodgewone Nederlander vandaag de dag nog vertrouwen?
Illustratie: Mural with quote of Hannah Arendt in Hanover. Credit: Wikipedia by graffitos BeneR1 and koarts, based on a photograph by Käthe Fürst. Public Domain.
