Het meisje met de zwavelstokken is het ultieme kerstsprookje: meisje gluurt bij families naar binnen die aan een overdadige feestmaaltijd zitten. Zij zelf zal de ochtend niet meer halen… We rillen mee en plengen een traantje. Niets makkelijker dan kerstsentiment. Puccini’s operakraker La Bohème past dezelfde truc toe, gelukkig met superieure muziek die efficiënt en onbeschaamd het gemoed van de luisteraar bespeelt. De handeling opent in een stervenskoud appartement, waarin een paar straatarme Parijse kunstenaars proberen te overleven. Met veel studentikoze jolijt om hun ellende te vergeten. Als even later naaister Mimi aanklopt, klinken de eerste amoureuze noten.
Jiskefet
Zo wisselt Puccini larmoyante momenten af met ludieke scènes. Altijd lastig voor een regisseur. Benedict Andrews gaat (voor de tweede keer, dit is een reprise) de oubolligheid niet uit de weg, maar dat past wel bij het beeld van de sappelende artiesten dat Puccini wilde schetsen. De zangers weten hier wel raad mee en schroeven het Jiskefet-gehalte extra omhoog. De uitgebreide restaurantscènes halverwege zijn een stijlbreuk die wel aangenaam is om naar te kijken, maar uiteindelijk nogal chaotisch overkomt. Het snerpende kinderkoor verzuipt in de menigte figuranten. Het is bohemienne Musetta, gespeeld door Olga Kulchynskka, die met haar gouden glitterjurk en geflirt de ultieme diva vertolkt en dit gedeelte redt.
Zakdoekenwerk
Daarna keren we terug naar het appartement, waar zich de tuberculose van Mimi onverbiddelijk aankondigt. Het einde komt snel in zicht en Eleonora Buratto als Mimi kijkt weemoedig terug hoe mooi het had kunnen zijn. Door de ramen zien we spelende kinderen en een lang schuifelend echtpaar. Onweerstaanbaar hoe breekbaar Buratto hier klinkt, inderdaad: zakdoekenwerk. Daarbij wordt ze geholpen door het Residentie Orkest, dat onder leiding van Andrea Battistoni warm en scherp haar ondergang volgt. Hoe klein kan een dood zijn? In een hoekje van het decor, vergeten door iedereen, blaast Mimi eenzaam haar laatste adem uit. Puccini in topvorm. Mimi’s lover Rodolfo resteren nog een paar frasen met zijn fraaie tenorenstem, dan moeten wij slikkend op weg naar onze kerstmaaltijden.
Puccini’s La Bohème, te zien bij De Nationale Opera, operaballet.nl
