Iedereen glimt weer van trots. Zelfs de Telegraaf schrijft blij dat Amsterdam roze kleurt tijdens de Canal Pride. ‘Gezellig druk’, was het volgens de politie op zaterdagmiddag. Tachtig boten toonden de wereld, hoe geëmancipeerd wij Hollandse homo’s wel niet zijn. Defensie, politie, profvoetballers en een boot voor de Russische gevoelsgenoten, de pret kon niet op voor alle in roze gehulde hetero’s aan de waterkant.
De Canal Pride biedt een prachtig uithangbord voor wat de holebi-gemeenschap Nederland te bieden heeft. En toch begon ik me na 20 boten te vervelen. Weer een Diana Ross-lookalike op een platform. Weer mannen met leren toques en zwarte vleugels. Afwisselend schallen boom-boom-boom of oude soulhits over het water. Waarom geen live band? Mensen met interessante kostuums? Waar is de hommage aan Fabiola? Afgezien van de Russen en Afrikanen die terecht aandacht verdienen, valt er bitter weinig te beleven tijdens de 18e editie van de Canal Pride.
5 redenen waarom de Canal Pride elk jaar tegenvalt.
1 Homo’s zijn saai
Omdat ze altijd in de minderheid zijn, hebben homo’s nogal de neiging zich extra tuttig en burgerlijk te gedragen. Huisje-tuintje-hondje-adoptiekindje, als je maar meedoet met de rest. Datzelfde conformisme zie je ook terug op de dansvloer. Outfits variëren van kniebroeken en tanktops met v-hals tot afgeknipte jeans met een leren tuigje. Kijkend naar de boten, dan blijkt elke homo een sixpack te hebben en een eposhake-vervormde biceps, dan wel twee meter lang te zijn, broodmager en een glitterjurk te dragen plus bijbehorende valse wimpers. De lesbo’s doen het niet veel beter met matrozenpakken en andere uniforms. Gaap.
2 Kunstenaars doen niet mee aan Canal Pride
Niets tegen huis-, tuin- en botenvlijt, maar een gemiddelde carnavalsbijeenkomst in Maastricht of Den Bosch biedt meer creativiteit aan kostuums dan de Canal Pride. Waar is Bas Koster, als je hem nodig hebt? Viktor & Rolf, of andere modemannen. Laat Bastiaan van Schaijk een boot stileren. Het is tekenend dat een levend kunstwerk als Fabiola (gestorven begin dit jaar) al zo snel is vergeten. Niemand neemt haar rol over.
Boten zijn vaak maar voor korte tijd gehuurd, dus je kunt ze niet zoals een carnavalswagen dagenlang optuigen. OK. Maar waar zijn de decorbouwers of filmmensen, die een set in 1 dag tot een sprookje ombouwen? Alleen de gemeente Amsterdam had met diverse tinten paintbrush een mooi samenhangende presentatie met (natuurlijk) als thema I Amsterdam.
3 Commerciële boten verpesten het aanbod
Dieptepunt dit jaar: de Google-boot. Zo’n dertig opvarenden, gekleed in donkergrijze T-shirts. Voorop stond ‘Pride’, achterop Google. De digiboys en –girls hadden dolle pret, maar vergaten dat er ook nog toeschouwers zijn die geamuseerd moeten worden. Interessant, dat computernerds ook holebi zijn, maar val ons er niet mee lastig. In het verleden deden ook talloze banken mee, dat viel dit jaar nog wel mee.
Daarvoor in de plaats kwamen de belachelijke bijen van GroenLinks, de roze rakkers van de PvdA en de verkiezingsshirtjes van de VVD.
Commercie vervangen door kiezers lokken. Vooruitgang? Dump bedrijven als Google of partijen als GroenLinks, en het aanbod moet wel diverser worden. Laat al die partybootjes met zelfingenomen hipsters met een welluidend kanonschot zinken. Dat ruimt op.
4 Het thema ‘reflect’ is waardeloos
De organisatie had bedacht, dat het thema van deze Canal Pride ‘reflect’ is. Iets van, dat je moet nadenken hoever we met de emancipatie gekomen zijn. Een veel te abstract thema voor een botentocht. Dan liever de Efteling, 1001 Nacht, Las Vegas, de films van Alex van Warmerdam of weet ik veel. Desnoods ‘Ik houd van Holland’. En verplicht elke boot om zich daaraan te houden. Met uitzondering van de echte emancipatieboten, zoals van Amnesty International, KNVB, de Afrikaboot en de politie. Want we moeten niet vergeten dat de Gay Pride nog elk jaar nodig is. Voor Rusland, maar ook voor bij voorbeeld Nederlandse AIDS-slachtoffers.
5 Show, show, show
De meeste opvarenden staren het liefst naar elkaars tepels, schuren wat op en neer en drinken nog een bubbeltje. Ik geniet ook van een fraaie bobbel op zijn tijd, maar 3 uur lang is een beetje een overdosis. Zwemclub Upstream is een van de weinige groepen die een echte choreografie instuderen. Er is behoefte aan meer panache! Voortaan maximaal 4 playbackende travo’s per canal pride. Regel een band die live speelt, dat kan niet moeilijk zijn. De show komt dan vanzelf.
