Hongkong: ‘Mensen zijn bang geworden’

"Nee, er wordt niet mee gedemonstreerd. De mensen zijn bang geworden om te protesteren", zegt Jody in de wijk Jordan, die de weg wijst naar Tempel Street in Hongkong. Ze reageert op de ernstige onlusten die er zijn geweest, nadat China meer macht heeft willen uitoefenen op het "onafhankelijke" Hongkong.

Dat behoeft enige toelichting. De Britten gaven hun recht na ruim een eeuw in 1997 op de kroonkolonie op, omdat het geografisch, politiek en economisch niet meer te handhaven was. Het gevolg is dat haar land een speciale administratieve regio van China is geworden en twee systemen kent, een Britse en een Chinese. De overdracht ging gepaard met de voorwaarde dat Hongkong nog vijftig jaar een zekere autonome status heeft, maar de hete adem van de Chinezen is nu al voelbaar.

Tot midden 2020 kende Hongkong een hoge graad van autonomie, behalve op het vlak van defensie en buitenlandse zaken. Sinds de goedkeuring van de Nationale Veiligheidswet door de centrale Chinese overheid in Beijing, is er veel veranderd op het vlak van persvrijheid, recht op protest, onderwijs en de politieke balans in het ‘parlement’ van Hongkong wat de Hongkongers verontrust.

‘Er is wel stil verzet’, vervolgt Jodie. ‘Veel Hongkongers zijn met hun speciale paspoort naar het Verenigd Koninkrijk vertrokken, omdat ze de situatie niet meer aankonden. Onder de Chinezen is de economische situatie is verslechterd. Die was beter onder de Britten.’

Ook Fanska die in het attractiepark ’Ocean Park’ met verschillende attracties werkt, zwijgt liever over de politieke situatie. ‘De protesten zijn verstomd en de situatie wordt geaccepteerd’ , zegt zij. Ze heeft het liever over haar twee reizen naar Nederland waar ze verliefd is geworden op de tulpen.

De politieke onrust in Hongkong lijkt naar de achtergrond te zijn verdwenen. Het dagelijkse leven heeft weer bezitgenomen van het publieke domein. Toeristen lopen hotels in en uit, de dubbeldekse trams en bussen, metro, veerboten rijden en varen hun routes af, winkels zijn goed gevuld en topmerken als Vutton, Bulgavi, Omega en Cartier laten in bijvoorbeeld Harbour City en Pedder Street in Central weten dat ze er zijn in glanzende winkels.

Bij diverse eetgelegenheden vormt zich een hongerige wachtrij en de Hongkong dollars wisselen snel van eigenaar. Bijna iedere hand is wel gevuld met een mobieltje voor de dagelijkse afleiding. Parken zijn schuilplekken om tot rust te komen en vooral wat oudere mannen beleven plezier aan Chinees schaken (xiangqi).

Hongkong met een unieke en drukbezochte skyline neemt een bijzondere plek in op de wereld. Het telt de meeste wolkenkrabbers. Het leven is er duur. Gigi heeft twee banen nodig om in haar levensonderhoud te voorzien. Overdag werkt ze als data analist en ’s avonds probeert ze mensen in het uitgaansleven rond Lan Kwai Fong te lokken een bepaalde bar te bezoeken. Voor alleen haar woninkje moet ze 9000 Hongkong dollars ophoesten, omgerekend ruim duizend euro per maand.

Daarmee is zij ook slachtoffer van de prijzengekte in Hongkong, die wordt veroorzaakt door de beperkte oppervlakte van Hongkong tussen de bergen en water. De koopgolf van rijke Chinezen van het vasteland en de lage rentevoet sinds de financiële crises hebben de prijzen de pan uit doen rijzen. Kunstmatige eilanden en ondergronds bouwen in de grotten van de bergen zou de spanning op de woningmarkt moeten verlichten en de omstandigheden van arme Hongkongers die in zogeheten ‘kistwoningen’ leven moeten verbeteren.

De politiek in Hongkong is al geruime tijd een onderwerp van discussie en controverse. Het territorium heeft een uniek politiek systeem dat verschilt van dat van China. Dit heeft geleid tot spanningen tussen Hongkong en Beijing, maar ook tot effecten op internationale betrekkingen zoals die met het Verenigd Koninkrijk en Nederland. Bovendien hebben deze politieke gebeurtenissen ook invloed gehad op de economische situatie in Hongkong.

Sinds de overdracht van soevereiniteit door het Verenigd Koninkrijk aan China in 1997 heeft Hongkong genoten van een ‘één land, twee systemen’ beleid. Dit betekent dat Hongkong een zekere mate van autonomie heeft behouden met een eigen wetgevende macht en rechterlijke macht. Echter, sinds 2019 zijn er grootschalige protestbewegingen ontstaan als reactie op pogingen om de invloed van Beijing te vergroten.

Deze protestbewegingen eisen meer democratische hervormingen en bescherming van mensenrechten in Hongkong. Demonstranten zijn de straat op gegaan, hebben massale stakingen georganiseerd en hebben hun ontevredenheid kenbaar gemaakt via sociale media. Dit heeft geleid tot confrontaties tussen de demonstranten en de politie.

De protestbewegingen in Hongkong hebben grote gevolgen gehad voor China. Beijing ziet deze bewegingen als een bedreiging voor haar soevereiniteit en heeft geprobeerd de protesten te onderdrukken. Dit heeft geleid tot verslechterende betrekkingen tussen Hongkong en het vasteland van China.

De Chinese regering heeft verschillende maatregelen genomen om haar controle over Hongkong te vergroten, waaronder het invoeren van een controversiële nationale veiligheidswet. Deze wet heeft geleid tot internationale kritiek en veroordeling, maar China houdt vol dat het nodig is om stabiliteit in Hongkong te waarborgen.

Het Verenigd Koninkrijk heeft historische banden met Hongkong, aangezien het territorium ooit een Britse kolonie was. Sinds de overdracht van soevereiniteit aan China heeft het Verenigd Koninkrijk echter nog steeds belangen in Hongkong. Het land heeft zich uitgesproken tegen de inmenging van Beijing in de interne aangelegenheden van Hongkong en heeft sancties opgelegd aan Chinese functionarissen.

Bovendien biedt het Verenigd Koninkrijk ook een visumregeling aan voor inwoners van Hongkong die willen emigreren. Dit heeft geleid tot een toename van het aantal Hongkongers dat naar het Verenigd Koninkrijk verhuist, wat weer gevolgen heeft voor de demografie en economie van beide landen.

De politieke onrust in Hongkong heeft ook invloed gehad op de economische situatie. Het territorium is altijd al een belangrijk financieel centrum geweest, met sterke banden met zowel China als de rest van de wereld. Echter, door de protestbewegingen en de toenemende politieke spanningen zijn er zorgen ontstaan over de stabiliteit en aantrekkelijkheid van Hongkong als zakelijk knooppunt.

Sommige bedrijven hebben hun activiteiten verplaatst naar andere financiële centra, zoals Singapore of Shanghai, om risico’s te vermijden. Bovendien hebben internationale investeerders hun vertrouwen in Hongkong verloren, waardoor er een daling is geweest in buitenlandse directe investeringen.

De protestbewegingen in Hongkong hebben wereldwijd aandacht getrokken en solidariteit gekregen van verschillende landen, waaronder Nederland. Het Nederlandse parlement heeft zich uitgesproken tegen mensenrechtenschendingen in Hongkong en steunt het recht op vrije meningsuiting en democratische hervormingen.

Bovendien heeft Nederland ook sancties opgelegd aan Chinese functionarissen die verantwoordelijk worden gehouden voor de onderdrukking van de protestbewegingen in Hongkong. Deze acties hebben een signaal afgegeven dat Nederland zich solidair verklaart met de democratische waarden en mensenrechten in Hongkong. China lijkt zich daar niet of nauwelijks iets van aan te trekken. Het zoekt naar wegen om de economie aan te laten sterken en deelt militair speldenprikken uit om aanspraak te maken op grondgebied in Taiwan en de Filipijnen.

 

,

Mijn gekozen waardering € -