Deze ietwat rare keus op beveiligingsgebied lijkt mij veel op wat er vandaag de dag gebeurt in het ICC, tot gisteren het ‘Internationaal Strafhof’. Vanaf nu heet het voor velen de ‘Islamic Crime Court’, vrij vertaald als ‘sharia-rechtbank’. De leider ervan, Karim Ahmad Khan, is een man met Pakistaanse roots, en lid van de https://en.wikipedia.org/wiki/Ahmadiyya. Dit is een messianistische club. Met andere woorden: ze proberen anderen te bekeren, en zo hun geloof te verspreiden. Het roept vragen op.
Hoe kan een lid van deze club de leider van een strafrechtbank worden? Moet hij niet gewoon een imam zijn of iets vergelijkbaars, waarbij hij anderen geen pijn kan doen met zijn eigen overtuigingen?
Ik denk dat Israël in opstand zal komen tegen deze persoon die de indruk wekt dat er geen verschil is tussen de leiding van Hamas -volgens Salman Rushdie, vergelijkbaar met de Taliban- en de premier van Israël, die altijd binnen de wet heeft geopereerd. .
IZNOGOUD
Als deze rechtbank-leiders kerk en politiek niet van elkaar kunnen scheiden, zijn ze op de verkeerde plaats, op het verkeerde moment, en we kunnen ons zelfs afvragen hoe dat mogelijk is. Met andere woorden: wie heeft ze eigenlijk in die positie benoemd?
Zoals we inmiddels allemaal weten, is er een soort ‘koude oorlog’ gaande tussen wat het ‘mondiale zuiden’ wordt genoemd en ons, het ‘westen’ of, meer in de mode, het ‘mondiale noorden’. In die oorlog worden allerlei mensen op diverse posities benoemd, middels lobby. De leider van het ICC was getrouwd met een dochter van een hoge leider van de Ahmadiyya-club, https://en.wikipedia.org/wiki/Mirza_Tahir_Ahmad.
Het doet me allemaal denken aan het goede oude stripfiguur ‘Iznogoud’, die altijd al de kalief wilde zijn in plaats van de kalief.
Waarschijnlijk is deze cartoon niet meer toegestaan door de politiek correcte beeldenstorm van vandaag. Deze mensen geloven in de wederkomst van Christus en tevens, dat zij deel uitmaken van zijn apostelen.
MODERN
Ik dacht dat ik in een modern land, in een moderne tijd, geboren was. Toen ik jong was zag ik steeds minder mensen op zondag naar de kerk gaan; Mijn ouders vonden het belangrijk dat mijn broers en mij daarheen bleven gaan, het was zelfs verplicht. Maar toen we eenmaal de middelbare school bereikten, volgden we het voorbeeld van alle andere (dorps- en stads-)jongeren en deden we elke zondag vooral wat we graag deden. Het was echter interessant dat wij en onze vrienden eigenlijk de laatste jongeren waren die met onze ouders naar de kerk gingen. Het was alleen uit respect voor onze ouders, en heeft niets te maken met de pure onzin van welke kerk of religie dan ook, die we allemaal slechts als een criminele organisatie zagen die tot op die dag wegkwam met de inquisitie en andere misdaden.
De praktijk van de islam raakte te veel betrokken bij de dagelijkse politiek, dus verbood de toenmalige leider van Pakistan, generaal Zhia Ul Haq, de Ahmadiyyanen om de islam te praktiseren in Verordening XX. Hierna verhuisde de kalief in 1984 naar Londen. We kunnen zien dat dit als een magneet werkte op de volgelingen, die in grote aantallen naar Groot-Brittannië emigreerden. Ik herinner me nog de reacties van mijn vrienden in Londen, die klaagden dat deze mensen, hoewel ze op hun scooters verplicht waren een helm te dragen, om religieuze redenen met hun hoofddoek weg konden komen.
Deze vreemde situatie, waarin immigranten soms meer vrijheden genoten dan de mensen met wier belastingen het land werd opgebouwd, duurt nu al veertig jaar. Waarin veel gebeurde….
TERRORISME
De kalief was een ambitieuze bouwer, onder wiens paraplu in 1994 een wereldwijd televisiekanaal werd opgericht om de islam te promoten en de ongelovigen te bekeren. Vertalingen van de Q’ran in veel nieuwe talen hielpen dit doel te bereiken. Als zulke mensen boeken publiceren met ‘waarheid’ in de titel, kunnen we beter onze kaartjes boeken. Interessant is ook dat zijn opvolger zijn neef is… Een ander interessant feit is dat de broer van deze eerste sharia-rechter van de EU (op dit punt denk ik dat mijn lezers intelligent genoeg zijn om mijn conclusie te delen) werd aangeklaagd voor het aanranden van een 15-jarig meisje, eh, jongen. En deze broer sprak Russisch en werkte als expert op het gebied van terrorismebestrijding… die het Britse parlement binnenkwam door letterlijk te parachutespringen. Een nogal onorthodoxe familie, en blijkbaar diep betrokken bij terrorisme. Een groep die te ver ging voor Pakistan, blijkt een vruchtbare voedingsbodem te vinden in het hart van Europa.
Een aantal ernstige problemen hier, ICC. Het aantal landen dat dit kantoor ondersteund zal niet groeien, vermoed ik. Burundi en de Filipijnen hebben hun steun alweer teruggetrokken in het afgelopen decennium. Amerika en Rusland hebben het nooit gesteund. Israel trok zich in 2002 terug, net als de VS en Sudan (!). China en India, Indonesië en een handvol Afrikaaanse landen hebben zich nooit iets van dat hof aangetrokken, dus voorzover de support van de ‘global south’.
Interessant genoeg is er geen geluid van ons gerespecteerde Research Journalism Consortium (ICIJ.ORG) op dit vlak. Dus moeten wij ons eigen onderzoek doen.
