Kostas Pappas is 27 jaar. Hij studeerde civiele techniek en zou veel geld gaan verdienen als ingenieur. Nu runt hij een hostel. Kostas zou een broer kunnen zijn van Graziano Pèlle, de Italiaanse spits van Feyenoord. Lang, donker haar, een dikke laag stoppels en een gulle lach. Het cliché van een Griekse godenzoon ligt op de loer.
Feyenoord zegt Kostas weinig ("Ik heb niet zo veel met voetbal"), maar Rotterdam is hem bekend. "Ik heb veel Griekse vrienden, met een technische of economische achtergrond die daar en in Delft werken of studeren."
Net als Kostas waren ze voorbestemd om een goed inkomen te generen in eigen land.
"Toen ik in 2004 startte met Civil Engineering zei iedereen: "O, goed zo, dan ga je veel geld verdienen. Drie jaar later was het commentaar: o, shit, wat ga je nu doen?"
Griekenland verlaten was geen optie voor Kostas. "Maar als je ouders geen baan voor je hebben, is het al jaren knap lastig om hier zo maar iets te vinden", zegt hij.
Neus van de Balkan
Toch ontdekte Kostas een gat in de markt. Thessaloniki, met bijna achthonderdduizend inwoners de tweede stad van Griekenland, had nog geen hostel. En dat terwijl de stad een kruispunt is voor de Europese backpacker. "We zijn de neus van de Balkan. Iedereen die naar Athene, Turkije of de Balkan gaat komt hier langs. Thessaloniki is zelfs onderdeel van Eurail. Dan is het toch raar dat je als budgetreiziger veroordeeld bent tot een hotel."
Toerisme is de belangrijkste sector van de Griekse economie: 18 procent van het BBP, 20 procent van de werkgelegenheid. De verwachtingen voor 2013 zijn ondanks de politieke en sociale onrust goed: zeventien miljoen bezoekers gaan Griekenland mogelijk aandoen. Ten opzichte van 2012 gaat de Griekse toeristenorganisatie SETE daarmee uit van een stijging met liefst één miljoen bezoekers. Inkomsten voor dit jaar worden geschat op 11 miljard euro, een toename van ruim één miljard euro. Het beste resultaat sinds 2008, toen verdienden de Grieken 11,6 miljard euro aan toerisme.
Hostel Studios Arabas, gesitueerd in de oude stad, werd in 2008 opgericht. Met hulp van zijn ouders en de bank ("Aan de lening zit ik nog tien jaar vast") kon Kostas enkele appartementen opkopen. Voor meubels had hij geen geld meer, maar door de verhuur van enkele kamers aan studenten met een Erasmusbeurs kon hij alsnog verder investeren.
Het bleek het begin van een werkend concept te zijn; in de warme Griekse maanden, van mei tot en met september, zit zijn hostel vol. De rest van het jaar kunnen Kostas en zijn vriendin Dimitra, een toekomstig anesthesiste, overleven dankzij de vele studenten die Thessaloniki rijk is (circa 200.000). Concurrentie is er nog steeds nauwelijks, slechts twee respectabele hostels zijn er de afgelopen vijf jaar bijgekomen.
Brandgevaar
De overheid maakt het hem soms knap lastig. Nieuwe wetgeving zorgde er bijvoorbeeld voor dat Kostas ineens een nieuw arsenaal aan verzekeringen moest aanschaffen. Bovendien werd zijn beoogde investering in duurzame energie vorig jaar onmogelijk gemaakt door het drastisch korten op subsidies. Zonnepanelen zou Kostas nu zelf moeten bekostigen. En dat terwijl Griekenland toch hoog inzet op zonne-energie; het land wenst met Project Helios zelfs de grootste exporteur van zonne-energie in de EU te worden. Als het afnemers vindt.
Maar Kostas is positief. In Thessaloniki leeft men toe naar 2014, wanneer de stad de titel Europese Jongerenhoofdstad mag dragen. "De burgemeester heeft gezegd dat hij nieuwe parken en fietspaden wil aanleggen en dat ze stappen met de aanleg van de metro gaan maken. Er wordt volledig ingezet op de bevordering van het toerisme en evenementen. We hebben net de WOMEX gehad (de jaarlijkse World Music Expo, GJH) en organiseren jaarlijks Thessaloniki International Trade Fair en een internationaal filmfestival. Artiesten weten ons dus ook te vinden."
En wat als het niet lukt? Wat als Thessaloniki, met haar Byzanthijnse roots en prachtige ligging aan een Noord-Griekse golf van de Egeïsche Zee, volgend jaar een nog grotere bouwput wordt dan het al is, met heel veel slimme maar kansloze jongeren? Wat als Kostas zijn Studios Arabas toch niet levensvatbaar kan houden, omdat het binnengekomen geld van toeristen weer direct aan nieuwe belastingheffingen moet worden uitgegeven?
"Ik kan altijd nog naar Duitsland, daar proberen geld te verdienen in de civiele techniek. Lekker bruggen bouwen", zegt Kostas. Hij neemt een trek van zijn sigaret, krabt aan zijn Griekse godenbaard en denkt na. "Maar ik blijf liever hier. En dat gaat ook gebeuren. Ik wil positief blijven."
Waardeer dit artikel!
Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door de auteur een kleine bijdrage te geven. Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand te houden.
Geert Jan Hahn
Geert Jan Hahn is journalist en slavist. Werkte, woonde en studeerde in Kiev, Sint-Petersburg en Warschau. Voltooide Slavic Literary Studies cum laude aan de UvA. Reist, schrijft en spreekt als Oostblogger voor landelijke media. Is daarnaast bekend van zijn taalvirtuoze zege bij het tv-spel Lingo en zijn columns over de favoriete sterfleeftijd van 27 jaar.